Σ.Κ.Α.Β.Ε
Συνεχής και Ασταμάτητη Βελτίωση του Εαυτού
11 Μαρτίου 2008, 18:04
Μασάει η Μάρα?


Δράμα η κατάσταση παιδιά.

Περνάω πολύ δύσκολες στιγμές.

Αφραγκίες,αγαμίες,παχυσαρκίες και γενικότερες γκρίνιες (έτσι για να βρίσκονται).

Τέλος πάντων (?)....

Ένα πρωί,που λέτε, μέσα στην κατήφεια μου, είπα να παρακολουθήσω ένα ντοκιμαντέρ στην ΕΤ1 που αφορούσε την ζωή των  γυναικών της φυλής Masai.Και είχε για παράδειγμα μια συγκεκριμένη κοπελίτσα της φυλής, η οποία περιτριγυριζόταν από μιλιούνια μυγών.Καλά…δεν περιτριγυριζόταν μόνο αυτή, αλλά το γράφω έτσι για να σας μεταφέρω στο κλίμα. 

Έλεγε λοιπόν στο ντοκιμαντέρ ότι στην εφηβεία της κάνουν κλειτοριδεκτομή. Δεν πιστεύω να θέλετε να σας εξηγήσω τι σημαίνει αυτό,ε? (ΑΟΥΤΣ!!!!!) Αφού λοιπόν συνέλθει,αν συνέλθει και δεν πεθάνει στο μεταξύ, την πάνε στον μέλλοντα σύζυγό της με συνοδεία διάφορων συγχωριανών αλλά και μυγών (για να μην ξεχνιόμαστε…)

 

Εκεί,την περιμένει εναγωνίως και με ανείπωτη χαρά η πρώτη σύζυγος του μέλλοντος συζύγου της δεύτερης,καθότι η γυναίκα σκέφτεται ότι (επιτέλους!)θα έχει κάποια να μοιραστεί τις δουλειές της. Και όταν λέμε δουλειές,δεν εννοούμε σφουγγάρισμα και σιδέρωμα,αλλά π.χ καθάρισμα ΟΛΟΥ του χωριού μετά από καταποντή και άρμεγμα αγελάδων.

 

Φτάνοντας στο σπίτι (ο Θεός να το κάνει) του μέλλοντος συζύγου,όλοι οι υπόλοιποι που την περιμένουν,την προσβάλλουν και την καταχεριάζουν ολίγον τι,γιατί έτσι,λέει,είναι το έθιμο.Δηλαδή,δεν φτάνει που πάει σχεδόν ευνουχισμένη να πάει να πάρει έναν άντρα που δεν ξέρει αν τον θέλει και με τις μύγες να τριγυρίζουν το κεφάλι της (το παραδέχομαι,έχω πάθει obsession με τις μύγες),την δέρνουν κιόλας!!!!

 

Τέλος πάντων,η πρώτη γυναίκα την υποδέχεται και μετά της δείχνουν το κοπάδι του αντρός της και της λένε ότι «έχει το δικαίωμα αρμέγματος» σε δέκα αγελάδες από αυτές.Και το ντοκιμαντέρ συνέχιζε…

 

Τι σας έλεγα? Α! Ναι…που λέτε, η ζωή μου είναι μαύρη,μαύρη σας λέω,κατράμι!

Υ.Γ Δεν ξέρω ωστόσο αν ο "πολιτισμένος" λαός μας περνάει πιο καλά από τον "απολίστιστο" των Masai....

11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

sylviaki (11.03.2008)
μετά από αυτά που μας περιέγραψες δεν πρέπει να μιλάς!τουλάχιστον εσύ μπορείς να γευτείς πράγματα!στο παρελθόν και στο μέλλον(άμεσο σου εύχομαι)είχες και θα έχεις την δυνατότητα να απολαύσεις πολλά!
seras (11.03.2008)
kai i ilithia i vandi ithele na paei stin afriki me tous masai??den leei..
johnny8 (11.03.2008)
Μη μασάς Μάρα μας. Μη μασά(η)ς :)))
melkat06 (11.03.2008)
Μόνο αυτό - ’ουυυυυυυυυτς!!!!!
movflower (11.03.2008)
μαθαίνοντας τί περνάνε ακόμα, κορίτσια σε άλλες μεριές της σφαίρας μας δεν γίνεται...
θα πεις πως εμείς μια χαρά είμαστε!
...
ακόμα, δηλαδή..
pafa (11.03.2008)
Πάντως από μύγες την έχουμε γλυτώσει...ακόμα ...
Sike (11.03.2008)
απορία ενός αφελιού: αν η πρώτη σύζυγος περιμένει τη δεύτερη για να καθαρίσουν όλο το χωριό, οι άλλες όλες τι κάνουν;

τέσπα. Συμφωνώ με υ.γ.
kithara-woman (12.03.2008)
Το είδα κι εγώ αυτό το ντοκιμαντέρ...Πάντως αυτά που για μας είναι εξωφρενικά,για εκείνους είναι αυτονόητα...Σε αρκετές γωνιές της γης,οι γυναίκες υποφέρουν.Μια χαρά είμαστε εδώ...Συμφωνώ κι εγώ με το υστερόγραφο,τουλάχιστον εκείνοι ζουν όλοι μαζί,δεν ξέρουν τι σημαίνει μοναξιά,τα παιδιά τους μεγαλώνουν παρέα και παίζουν,δεν έχουν απεργίες,λογαριασμούς,τράπεζες,και τόσα άλλα...
analystis (12.03.2008)
Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε...πάντως αυτό το θέμα του ξύλου ίσως έπρεπε να το επανεξετάσουμε, διότι όπως έχει πει κάποιος σοφός "όταν γυρίζεις στο σπίτι σου να ρίχνεις ένα χεράκι ξύλο στη γυναίκα σου. Εσύ μπορεί να μην ξέρεις το γιατί, εκείνη όμως ξέρει".
Εγώ πάντως Θυμήθηκα το Γκουάμ με τα ωραία του (βλ. σχετικό ποστ μου Σεπτ. 2007)
MPara (12.03.2008)
Συλβιάκι μου,μην με μαλώνεις...Πολύ αυστηρή είσαι.Δείξε λίγη επιείκια...
:))

Πώς φαίνεται πως δεν ακούς ελληνική ποπ Ντίνο μου....Η Κοκκίνου το λέει αυτό,όχι η Βανδή...
:P

Ιωάννα,μασάω και παραμασάω...
:)))))))))

Κατερίνα,μόνο αυτό ε?Εδώ που τα λέμε,τί άλλο?Έχεις τα δίκια σου...
:)

Χάρις κι εγώ αυτό λέω.Αλλά μετά σκέφτομαι,τί θα λέγανε αυτά τα κορίτσια αν έβλεπαν την δική μας ζωή σε ντοκιμαντέρ?
:OOO

Παντελή μου...θα έρθουν κι εδώ οι μύγες,πού θα πάει...
:PP

Σάϊκ κι εγώ την ίδια απορία είχα...Φαντάζομαι πως αυτή η δουλειά θα γίνεται εκ περιτροπής...

Γκιτάρ-γυναίκα συμφωνώ (εν μέρει).Τραβάμε κι εμείς τα ζόρια μας...

Φίλε Νίκο,αν και γυναίκα,θα συμφωνήσω με το σοφό απόφθεγμα που μοιράστηκες μαζί μας...

Τέλος,να προτείνω το βιβλίο "Λουλούδι της ερήμου" ,το οποίο είναι η αληθινή ιστορία της Γουόρις Ντίρι,η οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σομαλία κι έχει κάποια σχέση με τούτο εδώ το ποστ.

:)))
seras (12.03.2008)
ma pos ekana auto to tragiko lathos?den me anagnorizo pia..:)

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
mpara
Μάρα
Προσπαθώ να ξεκινήσω το κάπνισμα.


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/mpara

Σκέψεις (λέμε τώρα...), συμβουλές (επίσης λέμε τώρα...), και σχόλια (ααα...όλα κι όλα, αυτό μπορώ να το κάνω!)





Επίσημοι αναγνώστες (34)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links