Νέος,ωραίος,πράσινα μάτια (καλά,καστανά ήταν),ας τον λέμε Αθηνόδωρο, μου πιάνει κουβέντα μετά από αρκετές ώρες συνοδοιπορίας.

- Και δεν μου λες,εσύ τί ώρες δουλεύεις?

- Εγώ?     (Εμ βέβαια,πού να το πιστέψεις ότι μιλάει σε σένα?)

- Ναι

- 11:30 με 19:30.

- Σπάσιμο,ε?

- Μπαααα....συνήθεια είναι μωρέ Αθηνόδωρε.  (Δεν ξέρω αν σας το έχω πει,αλλά είμαι και cool!)

- Ξέρω 'γω μωρέ...Δηλαδή,θες να μου πεις ότι το καλοκαίρι δεν πας για μπάνιο τις καθημερινές?    (Αμέσως,αισθάνομαι τόσο ντροπιασμένη σαν να μην έχω δει το καινούριο μοντέλο της Sony Ericsson.)

- Εεε....όχι,δεν προλαβαίνω.   (Εξάλλου,ξέρεις...μέχρι 2 μήνες πριν έμενα στην Νίκαια,όπου δεν υπήρχε θάλασσα. Μόνο το κολυμβητήριο του Πλάτωνα ήταν κοντά.)

- Έλα ρε συ...Να δεις που φέτος θα σου κακοφανεί να είσαι δίπλα στην θάλασσα και να μην προλαβαίνεις να πας για μπάνιο. Ξέρεις τι? Να μου δώσεις το κινητό σου να σου στέλνω mms το καλοκαίρι που εγώ θα είμαι στην παραλία κι εσύ θα πήζεις στην δουλειά....

- Γράφεις? 697 44......   (Σκέφτηκα αμέσως. Αντ' αυτού είπα:)

- Κι εγώ θα σου στέλνω μηνύματα από την Ρόδο,που θα είμαι τον Ιούνιο.  (Γιατί,είπαμε....είμαι και cool)

- Σιγά μωρέ...κι εγώ θα είμαι στην Κεφαλλονιά.

- Έλα ρε Αθηνόδωρε...πώς κι έτσι? Έχεις καμιά σχέση με το νησί?

- Εγώ όχι. Η κοπέλα μου είναι από κει μωρέ......

Αααααααα!!!!!!!!!!!!Πες μου έτσι ντε....

Υ.Γ  Εμένα μου αρέσουν πολύ βρασμένες. Με τίποτα al dente!