Μια λέξη έχει χαραχτεί στη μνήμη μου…

μια λέξη πίσω από το χαμόγελο που μου χάρισες..

δυσκολεύτηκες πολύ για να χαμογελάσεις έ;

Λυπάμαι για ότι έγινε..έτσι είπες…

Κι εγώ σε πίστεψα…

Όχι από αφέλεια.. αλλά γιατί είχα ανάγκη να σε πιστέψω..

Είχα ανάγκη από το χαμόγελο που δεν ένιωσες..

Από τα λόγια που είπες.. ακόμα κι αν δεν τα εννοούσες..

Είχα ανάγκη  εσένα… και ήσουν εκεί…

Ξέρεις καμιά φορά ακόμα και τα ψεύτικα…

Σου δίνουν δύναμη…σε κρατάνε ζωντανή…

Εύχομαι ποτέ να μην το νιώσεις…

ποτέ να μην χρειαστείς  τα ψέματα κάποιου..

για να νιώσεις πως ζεις…

σε κάθε στιγμή σου ευτυχισμένη ή όχι…

να έχεις το αληθινό χαμόγελο κάποιου

που σ’αγαπάει…και  να είναι πάντα εκεί…

Για σένα…και μόνο για σένα…γιατί το νιώθει..