Έγραψα τρία ποστς και τα έσβησα. Παραήταν συναισθηματικά. ...

Άλλαξα διαμέρισμα χωρίς να το θέλω. Μετακόμισα και δεν ήταν εκτός της χώρας, όπως θα ήθελα να ήταν η επόμενη μετακόμιση... Η επόμενη, με το καλό! Κουράστηκα να είμαι μακριά από όσους αγαπώ κι όσους πεθυμώ.

Στον καινούριο χώρο, δεν θα υπήρχε τίποτα που να άνηκε στο παρελθόν. Αυτό ήταν ιδιαίτερα θετικό.

Όμως είναι σαν τις φορές που αποφασίζεις να κάνεις σκληρή οικονομία. Είσαι χαρούμενη διότι έχεις καταφέρει να κρατήσεις κάποια χρήματα στην άκρη. Μα πριν φθάσει το χαμόγελο στις άκρες του προσώπου, πριν ξεπεράσεις καν τον αυτοθαυασμό για την εγκράτειά σου,ΜΠΑΜ ΜΠΟΥΜ ΜΠΙΜ ΜΠΟΜ ΜΠΑΜ! Εμφανίζονται ανάγκες και κακές εκπλήξεις που θέλουν μόνο ένα πράγμα: Πληρωμή εδώ και τώρα! Κι αυτό συμβαίνει κάθε μα κάθε φορά, που έχεις ανασάνει οικονομικά! (νόμιζες δηλαδή!)

 Έτσι, ήρθε το παρελθόν και χτύπησε δυνατά την πόρτα. Την έσπασε. Κατάφερε να μπει ξανά μέσα. Δεν ήρθε κατά κύματα...όχι, όχι! Όλο μαζί!Κοκτέιλ Βεζούβιου με κονφετί Τσουνάμι... (Είναι κι αυτή η τύχη μου!!!)

Με έσωσαν δύο φίλοι: ένας κολλητός, που τηλεφώνησε τυχαία την ίδια μέρα, για να μου βάλει κάποια τραγούδια του. Και μια απάντηση σε ένα γιγάντιο sms "εξομολόγησης/ξεσπάσματος"  μου, που ρωτούσε το αυτονόητο. Γιατί δεν αρχίζεις κάτι το καινούριο;

Φεύγει το παρελθόν. Το είδα σήμερα το πρωί,. Πακεταρίστηκε και πήρε το δρόμο για τα σκουπίδια. Εκεί που πραγματικά ανήκει. Εκεί που δεν θέλω με τίποτα να υπάρχει το μέλλον.

 Άρχισε η τελευταία φάση της κάθαρσης. Είναι ολοφάνερο.

 Άρχισε όταν συνειδητοποίησα πως δεν έγινα ποτέ το μισό κάποιου διδύμου. Δεν έπαψα ποτέ να νιώθω μόνη. Δεν αγαπήθηκα ποτέ όπως θα ήθελα...ίσως και να μην αγάπησα όπως θα όφειλα...Δεν ξέρω...

Εξάλλου...Τελείωσε και η άνοιξη! Μπαίνει το Καλοκαίρι!

:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))