Πάντοτε ζήλευα τους άντρες. Για πολλούς και διαφόρους λόγους. 

Καταρχήν,τους ζηλεύω γιατί έχουν πουλί* . Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να ουρούν όρθιοι και οπουδήποτε.Τους ζηλεύω γιατί δεν χρειάζεται να φοράνε σουτιέν. Ούτε καν μπλούζα, το καλοκαίρι.Δεν χρειάζεται επίσης να ξυρίζουν το μπικίνι,τις μασχάλες ή τα πόδια τους,ούτε να βάφουν το πρόσωπό τους για να βγουν έξω.

Επίσης μπορούν να είναι γουρούνια** και αυτό να είναι οκ,απλούστατα γιατί αυτό περιμένουν οι γυναίκες από αυτούς.   Το λεξιλόγιό τους μέσα σε μια σχέση δεν χρειάζεται  να είναι πλούσιο. Μπορούν  να επικοινωνήσουν πάνω-κάτω με τις εξής λίγες φράσεις:

“Με πιέζεις”

“Και βέβαια σ’αγαπάω βρε χαζό”

“Καφέεεε”

“Θα πάω να δω μπάλα με τα παιδιά”

και

“Ωραίο γκομενάκι η φίλη σου η Λάουρα”. 

Φτάνουν πάντα -μα πάντα!- σε οργασμό. Aγοράζουν τσόντες και προφυλακτικά χωρίς να τους κοιτούν περίεργα.Φτάνουν πάντα-μα πάντα!-σε οργασμό. 

Σε παλιότερες εποχές (αλλά και τώρα,μην γελιόμαστε) τους δικαιολογούσαν πάντα όταν απατούσαν την γυναίκα τους,γιατί ο άντρας είναι γνωστό πως είναι ζώο πολυγαμικό. Τι? Δεν το ξέρατε? 

Μπορούν να ψωνίσουν πολλά διαφορετικά πράγματα στον ελάχιστο χρόνο.Άσχετο αν μετά τρέχει να τα αλλάξει το έτερον ήμισυ. Μπορούν να εκστασιαστούν με πολύ μικρά πράγματα. Από το κερδίσουν στο playstation ή να πάρει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός.

Βέβαια τα τελευταία χρόνια,για να πω την αλήθεια,έχω αναθεωρήσει κατά τι. Δηλαδή,τους λυπάμαι κιόλας κι αυτό κυρίως γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν γυναίκες στην καθημερινή τους ζωή. Και όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι αυτό....

*το ανδρικό μόριο

**ήτοι να αερίζονται εκ της οπισθίας οδού με τον ήχο στο max,να ξύνουν ή να τακτοποιούν τους όρχεις τους,να βγάζουν μακρόηχα φωνήεντα από το στόμα τους δια μέσου του οισοφάγου με ώθηση από το στομάχι τους κτλ.

Υ.Γ Μπορεί να μην είναι έκδηλο από το ύφος του κειμένου,αλλά τους άντρες τους λατρεύω!!!!