Μια ιστορία θα σας πω για τον ….. Λούη τον Λαγό!

(νομίζατε ότι θα έλεγα τον Μπάμπη τον Φλου, ε;)  

Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν, ο Λούης ο Λαγός έτρεχε ανέμελα μέσα στο δάσος!! 

Όπως έτρεχε θαυμάζοντας τα υπέροχα λουλουδάκια (όσα προλάβαινε να δει δηλαδή) και προσέχοντας να μην καρφώσει σε κανένα δέντρο (αφού δεν φορούσε και κράνος) και να τον σέρνουν μετά στην ασφάλεια για αλκοτέστ και αυτόφωρο, βλέπει την κυρά Αρκούδα να κάθεται αρακτή και light κάτω από ένα δέντρο! Στα χέρια κρατούσε ένα χαρτάκι το οποίο παραγέμιζε με χόρτο, έτοιμη να το σαλιώσει και να το στρίψει (μοναχή της αφού δεν ήταν δυνατόν να έχει την συνδρομή της Ντόλη που είχε άλλες πιο σοβαρές δουλειές – βλ. Λούκυ Λούκ).  

-          Τι έγινε κυρά Αρκούδα (της λέει ο Λούης). Τι κάνεις αυτού; 

-          Ε! Να Λούη μου (του λέει η κυρά Φώφη, η Αρκούδα), βαριέμαι εδώ χάμου στο δάσος, και τι να κάνω η ερ’μη, προσπαθώ να στρίψω ένα τσιγαριλίκι να κάνω λίγο κεφάλι και να ξεφύγω! 

-          Μα τι λες κυρία Φώφη μου, (αναφωνεί ο Λούης), γιατί να κάθεσαι εκεί να χαλάς την υγεία σου χασικλωμένη, δεν έρχεσαι να τρέξουμε μαζί στο δάσος, να χαρούμε την φύση, να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα; Να δούμε και φίλους! Αφού το σκέφτηκε για λίγο η αρκούδα, του λέει: 

-          Ε! Λοιπόν Λούη δεν ειν’ κακή ιδέα! Δεν ειν’ κακή ιδέα! 

Και με μιας σηκώνεται και αρχίζει να τρέχει μαζί με τον Λαγό στο δάσος. 

Εκεί λοιπόν που έτρεχαν οι δυο τους συναντάνε την Αλεπού την Πονήρο, στην ίδια στάση που ήταν και πριν η Αρκούδα! Ήταν αραγμένη κάτω από ένα δέντρο, είχε μπροστά της έναν καθρέφτη και άπλωνε την άσπρη σκόνη προσπαθώντας με επιδεξιότητα να την στοιχίσει σε γραμμή!  

-          Τι κάνεις αυτού κυρά Σαπφώ; Της λέει η Αρκούδα.  

-          Τι να κάνω κι εγώ κυρά Φώφη μου, (αποκρίνεται η αλεπού), δεν βλέπεις; Ότι μπορώ κάνω να ισιώσω αυτή την γραμμή, μήπως μπορέσω να σνιφάρω να γίνω λιώμα, να μην βλέπω, να μην ακούω! 

-          Και γιατί κυρά αλεπού μου χαλιέσαι έτσι; Της κάνει η Φώφη (που ανένηψε και είδε το φως το αληθινό ξαφνικά μετά την παραίνεση του Λαγού).  

-          Και τι θες να κάνω σ’ αυτό το κ****δάσος; Λέει η Σαπφώ, όλο στόμφο. 

-          Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μας, της κάνει η Αρκούδα, να τρέξεις, να χαρείς την φύση, να αναπνεύσεις καθαρό αέρα να ξελαμπικάρεις;  

Σε λίγο λοιπόν, οι τρέχοντες στο δάσος έγιναν τρεις. Ο Λαγός μπροστά η Αρκούδα και η Αλεπού από πίσω (καθ’ότι άλλο το τρέξιμο του Λαγού και άλλο των άσχετων, [σσσς!! μην μας ακούσει η χελώνα και βάλει τον Αίσωπο να μας κανονίσει]!)  

Όπως έτρεχε λοιπόν η παρέα, να σου και βρίσκουν καθισμένο κάτω από ένα άλλο δέντρο τον Λύκο! Είχε αποθεμένο στα πόδια του ένα πυροπίστολο, και δίπλα του ένα κουτάλι και μια σύριγγα, ενώ πάλευε φιλότιμα με το χέρι και τα δόντια του να δέσει στο μπράτσο του ένα λαστιχένιο σχοινάκι!  

-          Κυρ’ Θανάση τι κάνεις εκεί; Του φωνάζει αυστηρά η κυρά Αλεπού! 

-          Και σένα τι σε νοιάζει της Ασφάλειας είσαι; Της αποκρίνεται ο γκριζομάλλης πια λύκος, κοιτάζοντας διερευνητικά με τα μεγάλα μάτια του την περίεργη παρέα!  

-          Καλά λύκο γέρασες και μυαλό δεν έβαλες, (του λέει η Αλεπού). Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μας να τρέξουμε και να απολαύσουμε την φύση και να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα και….  

-          Καλά κυρία Αλεπού, (την διακόπτει αυστηρά ο σοφός λύκος), κι εσύ και η Αρκούδα είσαστε τόσο ηλίθιες πια; Όποτε θα παίρνει πρωί – πρωί ο Λούης ο Λαγός ένα χάπι Έκσταση θα τρέχουμε όλοι μαζί του όπως τους τρελούς γύρω - γύρω στο δάσος;;;  

Άντε Γειααααααααα!!!!!  

Το Παρόν Κατεδαφίζεται 

Πωλούνται Υλικά  

(Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο κτλ.) 

Χάρηκα!  

Άσχετο (μα εντελώς): 

Γιωργάκη αν αργήσω, φάε!!!! 

Πρόεδρε σε παρακαλώ κλείσε τον Χόρχε (Νταλάρα) για συναυλίες στον Λυκαβηττό!  

20.000 walt διαπερνάνε το κορμί μου!!! Κάηκα πια! 

Δεν αντέχω άλλο Αδέλφια, ώρα να βγω από την ΜΠΡΙΖΑ!  

Όχι άλλο κάρβουνο!!! 

Ωστόσο, θα συνεχίσω να πετάγομαι κάθε βράδυ από τον ύπνο μου και να φωνάζω: 

«Το φτερόοοοοο, θα ξεκολλήσει το φτερόοοοοο»!  

Μια ζωή είναι αυτή!!!!

Τελικά ποιός πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα, ε;

ΕΕΕ;;;