Διάβασα χτες (μετά το hangover) το εξής ενδιαφέρον άρθρο στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου.

________________________________

Ποιος μας καταβροχθίζει τη μνήμη;

Ολο και μεγαλύτερος αριθμός σχετικά νέων ανθρώπων στις ανεπτυγμένες κοινωνίες διαμαρτύρεται σήμερα ότι έχει ανεξήγητα κενά μνήμης και ότι, εκτός από τα σοβαρά αμνησιακά προβλήματα, αντιμετωπίζει επίσης μεγάλη δυσκολία συγκέντρωσης της προσοχής και αφομοίωσης νέων πληροφοριών. Ποια είναι η αιτία;

Σύμφωνα με τη γνώμη αρκετών τολμηρών ειδικών, η αιτία θα πρέπει να αναζητηθεί στη συστηματική χρήση των ψηφιακών συσκευών που υποτίθεται ότι δημιουργήθηκαν για να διευρύνουν τις μνημονικές μας ικανότητες και έτσι να απαλλάξουν το μυαλό μας από τα «περιττά» βάρη. Και από ό,τι φαίνεται, το κάνουν τόσο καλά, ώστε ορισμένες βασικές λειτουργίες του μυαλού των χρηστών -όπως η μνήμη και η αφομοίωση νέων πληροφοριών- έχουν ατροφήσει.

Οι σημερινοί ενήλικες σπανίως μπαίνουν στον κόπο να αποστηθίσουν έναν αριθμό τηλεφώνου, να προσπαθήσουν να θυμηθούν πού βρίσκεται κάποιος δρόμος, να κάνουν από μόνοι τους μια στοιχειώδη αριθμητική πράξη ή να συγκρατήσουν στη μνήμη τους κάποια σύντομη πληροφορία, όπως π.χ. πότε είναι τα γενέθλια του παιδιού. Και γιατί να το κάνουν; Μήπως γι' αυτό δεν υπάρχουν οι διάφορες ψηφιακές μικροσυσκευές; Κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικές ατζέντες, φορητά συστήματα πλοήγησης, έξυπνα κινητά με ενσωματωμένους υπολογιστές κ.ο.κ., όλες αυτές οι σύγχρονες εξωτερικές πηγές πληροφοριών που μας απαλλάσσουν από την ανάγκη να χρησιμοποιούμε και να κουράζουμε το μυαλό μας.

Το αποτέλεσμα της συστηματικής χρήσης αυτών των «απαραίτητων» πλέον μικροσυσκευών είναι η προοδευτική αποξήρανση και υποβάθμιση των μνημονικών μας ικανοτήτων. Τα αμνησιακά φαινόμενα, που μέχρι πρόσφατα χαρακτήριζαν τα άτομα της τρίτης ηλικίας, παρατηρούνται πλέον μαζικά σε όλο και μικρότερες ηλικίες.

Αυτό το νέο φαινόμενο «τεχνολογικής αμνησίας», δηλαδή κατάπτωσης και εκφυλισμού της ανθρώπινης μνήμης από τη χρήση «έξυπνων» τεχνημάτων, διαπιστώθηκε και επιβεβαιώθηκε χάρη στις συστηματικές έρευνες του Ιαν Ρόμπερτσον, καθηγητή Νευροεπιστημών στο Trinity College του Δουβλίνου. Θέλοντας να διερευνήσει τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη χρήση νέων τεχνολογιών και στη μνημονική ευεξία των χρηστών, ο Ρόμπερτσον εξέτασε πριν από ένα χρόνο ένα αρκετά μεγάλο δείγμα από 3.000 εθελοντές. Από την έρευνα αυτή προέκυψε ότι οι πιο ηλικιωμένοι «κέρδιζαν» με μεγάλη άνεση τους νεότερους σε ό,τι αφορούσε τις μνημονικές ικανότητες.

Πράγματι, το 87% όσων ήταν άνω των πενήντα θυμούνταν άνετα την ημερομηνία γέννησης τριών τουλάχιστον συγγενών τους. Ενώ στους κάτω των τριάντα το ποσοστό επιτυχίας σε αυτό το ερώτημα έπεφτε κάθετα στο 40%. Για τους τελευταίους η ανάμιξη τέτοιων πληροφοριών ήταν ανούσια, αφού την κατάλληλη ημέρα θα φρόντιζε να τους το υπενθυμίσει με ηχητική προειδοποίηση το κινητό τους τηλέφωνο! Εξίσου εντυπωσιακό είναι ότι περίπου το ένα τρίτο των νεότερων εθελοντών παραδέχτηκαν πως δεν γνώριζαν καν τον τηλεφωνικό αριθμό του σπιτιού τους: τον γνώριζε το κινητό τους, και αυτό τούς ήταν αρκετό.

Ανάλογες έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί σε διάφορα μέρη του κόσμου. Και όλες ανεξαιρέτως επιβεβαιώνουν τη δραματική πτώση των μνημονικών ικανοτήτων στις νεότερες γενιές. Απ' ό,τι φαίνεται, η «τεχνολογική αμνησία» θα αποδειχθεί στις επόμενες δεκαετίες ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που θα αφορά την πλειονότητα των ανθρώπων. Και θα πρέπει από τώρα να φροντίσουμε ώστε η ανάπτυξη των μηχανών Τεχνητής Νοημοσύνης να μην έχει «παράπλευρη απώλεια» την εξάλειψη της ανθρώπινης νοημοσύνης.

____________________

Θυμάμαι την άνοιξη που είχαμε τις διακοπές ρεύματος και είχαμε πάθει ένα αμόκ σαν έθνος απαιτώντας να ξαναβρούμε το βολεμένο εαυτούλη μας, αδιαφορώντας για τους λόγους που έγινε η απεργία και το τι θα γίνει μετά την απεργία. 

Είμαστε πλέον εξαρτημένοι από την τεχνολογία και τα gadgets. Αν δεν έχεις κινητό σε κοιτούν λοξά (εκτός αν ανήκεις στο ηλικιακό γκρουπ 65+), αν δεν βλέπεις κάποιες εκπομπές και γενικά δεν το έχεις με την τηλεόραση, πάλι είσαι μειοψηφία και η ζωή μας γενικά έχει κατακλυστεί από οθόνες, καλώδια και κάρτες μνήμης.

Τελικά η δική μας default κάρτα μνήμης απ'ότι φαίνεται βγάζει errors (κοίτα να δεις που θα μοιάζουμε με τα Windows σε λίγο καιρό, όσο παλιότερα, τόσο... καλύτερα!) και μας χτυπάει το κουδουνάκι. Ξέρουμε τα γενέθλια του φίλου γιατί θα το δούμε στην ατζέντα του ΜΗ,  το τηλέφωνο της γιαγιάς το έχουμε περασμένο στη μνήμη του κινητού, θυμόμαστε να πάρουμε δώρο σε μια φίλη γιατί βάρεσε το ριμάδι, ή μάλλον βάρεσε το ριμάδι άλλης φίλης και μας το εστειλε με SMS... "Το ΣΚ έχει η άλλη η τρελή γενέθλια!Πάμε στις 8 για δώρο;Κάνε αναπ για ναι.CU!"

Στο τέλος θα ξεχάσουμε πως ακούγεται το Σ'αγαπώ και όταν κλείνουμε τα μάτια  μας θα βλέπουμε ότι μας πληκτρολογεί στο MSN I <3 u.

Μήπως και το να είμαστε εδώ όλη μέρα δεν είναι βλαβερό..; Μήπως τελικά είμαστε μια γενιά που από την υπερπροσπάθεια των γονιών μας να μην μας λείψει τίποτε και να μην στερηθούμε θα βγούμε "ελαττωματική"; Μήπως η διασκέδαση του X_BOX και του υπολογιστή ΔΕΝ είναι και τόσο ασφαλής διασκέδαση για ένα παιδί που δεν ξέρει τι είναι κρυφτό και όταν ακούσει τη λέξη αυτή θα την ψάξει στο google αντί να ρωτήσει το μπαμπά του;

Σε λίγα χρόνια, θα εξαρτόμαστε από τον Germanos για να μας βοηθήσει με το πρόβλημα που έφερε εκείνος ο Γερμανός που θα μας πάρει τα μυαλά.

Για άλλη μια φορά ευχαριστώ τη μαμά μου που μικρή δεν με άφηνε να κάθομαι όλη μέρα στην τηλεόραση και μας είχε χρονικό όριο όταν παίζαμε playstation. Τώρα βγάζει αφρούς βλέποντάς με μπροστά στο λάπτοπ κι εγώ την αγνοώ. Δυστυχώς.

ΥΓ: Στην εικόνα ο IronMan σε περιοδικό έλεγχο του εξοπλισμού του για την ανίχνευση τυχόν προβλημάτων. Η ζωή του εξαρτάται από τη στολή. Πηγή: Marvel.com