Όταν ο Θεός ήθελε να καταστρέψει τον μέρμηγκα του έδωσε φτερά, λέει ο σοφός λαός μας!
Αυτό τριβέλιζε το μυαλό μου ολόκληρο το Σαββατοκύριακο! Αφορμή κάποια γεγονότα που δεν είναι της παρούσης να τα αναφέρω!
Μετά σκεφτόμουν εκείνη την παλιά Γαλλική παροιμία που έλεγε ότι «η όμορφη γυναίκα από τα ψηλά πέφτει στα χαμηλά» και προβληματίστηκα για χιλιοστή (ίσως και περισσότερο) φορά στην ζωή μου για το πώς συμπεριφερόμαστε οι άνθρωποι κάτω από ορισμένες και ειδικές συνθήκες!
Κάποιος μου είχε πει κάποτε ότι για να κρίνεις τους φίλους σου και τον πραγματικό τους χαρακτήρα να τους παρατηρήσεις πως συμπεριφέρονται όταν πρόκειται για χρήματα ή όταν παίζουν χαρτιά! Εγώ θα πρόσθετα ότι για να δοκιμάσεις τους ανθρώπους δώσε τους εξουσία και τότε θα σου φανερώσουν τον πραγματικό τους εαυτό!
Έχω γνωρίσει ανθρώπους που όταν ήταν άσημοι και περνούσαν απαρατήρητοι, ήταν αρνάκια του θεού! Όλοι μίλαγαν με τα καλύτερα λόγια και έλεγαν το κλασσικό «πολύ καλό παιδί» ή «καλός άνθρωπος»! Όταν όμως η τύχη τα έφερνε να αποκτούν κάποιας μορφής εξουσία, έβγαζαν όλο τον πραγματικό τους εαυτό που έκρυβαν με περίσσια επιδεξιότητα για χρόνια! Παρουσίαζαν ξαφνικά μια σκληράδα, έναν αυταρχισμό και γίνονταν από δίκαιοι και συνετοί, άδικοι και βάναυσοι!
Εγώ δεν πιστεύω ότι έχουμε πολλούς εαυτούς (όπως υποστηρίζει η αγαπητή Πανδώρα στο σημερινό post της). Πιστεύω ότι ο χαρακτήρας των ανθρώπων είναι ένας και δεν αλλάζει! Μπορεί να παρουσιάζεται πολλές φορές με προβιά αρνιού ή λύκου (ανάλογα των περιστάσεων και των επιδιώξεων του), αλλά είναι και παραμένει ένας! Μπορεί να επιδέχεται βελτιώσεων ή εξέλιξης δια μέσω του χρόνου αλλά ο πραγματικός χαρακτήρας μας παρουσιάζεται όταν υπάρξουν οι σωστές συνθήκες!
Όπως λένε και στα εργαστήρια: «υπό ΚΣ», όπου οι χημικές ενώσεις δίνουν το σωστό, το απαιτούμενο, το αναμενόμενο και το φυσιολογικό αποτέλεσμα! Έτσι και τους ανθρώπους όταν τους υποβάλεις σε συνθήκες εργαστηρίου σου παρουσιάζουν τον πραγματικό τους εαυτό!
Είμαι της άποψης ότι η σεμνότητα είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στον εαυτό του (όπου και να βρίσκεται, όσο ψηλά και να έχει φθάσει στην ζωή του)! Κανένας δεν έχασε από την σεμνότητα και την ταπεινότητα (και μην σκεφθεί κανένας ότι το γυρίζω σε θρησκευτικά θέματα, καμία τέτοια πρόθεση)! Φαντάζομαι όταν ο Χριστός έλεγε «όταν κάποιος σε κτυπήσει στην δεξιά να γυρίζεις και την αριστερά» δεν εννοούσε όταν σε κτυπάνε να κάθεσαι να σε τουλουμιάζουν στο ξύλο και να μην αντιδράς! Μάλλον εννοούσε ότι η σεμνότητα και η μη βία μπορούν να φέρουν καλύτερα αποτελέσματα από την βία και την έπαρση! Μια θεωρεία που πολύ σωστά εφάρμοσε αιώνες αργότερα ένας άλλος μεγάλος Μύστης, ο Μαχάτμα Γκάντι και δεν έχασε! Αντίθετα κέρδισε την αιωνιότητα στην ιστορία του κόσμου!
Όπως έχω αναφέρει και σε ένα παλαιότερο post μου, όταν κάποιος αποκτήσει εξουσία, οποιασδήποτε μορφής, είτε αυτή είναι τεχνική, είτε πολιτική, είτε απλά θεωρητική όπως ας πούμε δημοφιλία (ποιητική αδεία) μέσα σε μια παρέα, εργασιακό χώρο, η οπουδήποτε αλλού, πρέπει να αποδεικνύεται κάθε μέρα άξιος να την διαχειρισθεί!
Μένοντας γαντζωμένος στα προνομία τα οποία νομίζει ότι του προσφέρονται και τρέμοντας μην τα χάσει αναπτύσσει τέτοιες συμπεριφορές που παρουσιάζουν τον πραγματικό του χαρακτήρα είτε αυτός είναι κακός, είτε καλός! Εκεί κρίνονται οι βάσεις, η ανατροφή, η παιδεία και τα χαρακτηριστικά μας!
Θέλει αρετή και τόλμη η κατοχή οποιασδήποτε μορφής εξουσίας!
Θέλει μεγαλοψυχία και επίδειξη ψυχικού σθένους!
Θέλει ανοικτόμυαλη προσέγγιση και δίκαιη κρίση και πάνω από όλα χρειάζεται να μάθεις και να ξέρεις να ακούς! Όχι με τα αυτιά σου αλλά με το μυαλό και την ψυχή σου!
Όποιος ξέρει να ακούει ξέρει να κερδίζει στην ζωή!!
Η έπαρση, ο εγωισμός, η ξεροκεφαλιά και η συμπεριφορά του ξερόλα, μπορεί από την μια μέρα στην άλλη να σε φέρουν τούμπα και να ψάχνεις να βρεις από πού «σου ήρθε»! Κάτι ήξερε κι ο Δαίδαλος που δεν το ήξερε ο Ίκαρος!
Ας έχουμε λοιπόν υπόψη μας ότι τίποτα στην ζωή δεν είναι δεδομένο! Ούτε η εξουσία, ούτε τα προνομία!
Ας μην ξεχνάμε ότι δύσκολο δεν είναι να φθάσεις στην κορυφή, αλλά να κρατηθείς εκεί με την αξία και τον χαρακτήρα σου!
Όσο πιο ψηλά φτάσει κάποιος τόσο πιο μεγάλο θόρυβο κάνει όταν πέφτει!!!!!!
Κάποτε, και είναι νόμος της φύσης, έρχεται η αποκαθήλωση! Τίποτα δεν κρατάει αιώνια και τότε………..
όταν σβήσουν τα φώτα της σκηνής, τι είναι αυτό που τελικά απομένει;
Η καλή ή η κακή αίσθηση που αποκομίζει ο θεατής από την παράσταση για την οποία μιλάει για χρόνια!
9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |