Θα γυρίσει ο τροχός…έτσι μου έλεγαν…

Ποτέ δεν το πίστεψα…

Γιατί ποτέ δεν γύρισε για μένα….

Μα τώρα κάτι έχει αλλάξει…το νιώθω…

Η ελπίδα ξεπρόβαλε δειλά απ’την γωνία…

Μου κλείνει το μάτι, κι εγώ χαμογελώ…

Και μου αξίζει αυτό το χαμόγελο…

Ήρθε να αναπληρώσει όλα τα χαμόγελα…

Που ποτέ δεν μου χάρισες…

Όλες τις αλήθειες που εσύ δεν βρήκες

Το θάρρος να κοιτάξεις κατάματα…

Ήρθε να πιστέψει όλα όσα ένιωσα…

Αποκαλώντας εσένα δειλό….

Που φοβήθηκες να νιώσεις την αγάπη μου…

Και την βάφτισες ψεύτικη..

στο όνομα του εγωισμού σου…

Γυρίζει ο τροχός τελικά…

Και κάνει τον ήλιο  να λάμπει πιο πολύ…

Κάνει την ζωή όμορφη…να θέλεις να την ζήσεις…

Τώρα θέλω να ζήσω…

Ελπίζω να μην είναι αργά…

Γυρίζει ο τροχός…

Ξαναβρίσκω τον εαυτό μου…

Μαζεύω τα κομμάτια μου…

Από εκεί που τα πέταξες…

Δεν σε νίκησα…

Δεν θέλω να σε νικήσω…

Να σε προσπεράσω θέλω…

θα τα καταφέρω…

Δεν υπάρχει νικητής και νικημένος…

Δεν ήταν πόλεμος όσα ένιωσα…

Αγάπη ήταν… δυνατή και αληθινή… 

Αλλά αν έπρεπε να δώσω έναν τίτλο…

Τότε είναι αυτός ψυχούλα μου…

Ο ηττημένος είσαι εσύ…

Δίχως την αγάπη μου…