«Είπα να αφήσω αυτό το πεθαμένο σπίτι

Να πάω να κατοικήσω επάνω στην θάλασσα

Σκιές το κατοικούν ξεχασμένες φωνές

Εξαρθρωμένες κούκλες ανεβοκατεβαίνουν στις σκάλες

Το παράθυρο γέρνει γυμνό μέσα στην νύκτα

Όλα τα τζάμια έχουν πέσει

Κομμάτια από γυαλί πάνω στην σκόνη

Και μένω κι αγωνίζομαι να βρω την σκιά μου

Ίχνος από παλιό λησμονημένο ήλιο»

                                                                        Γιώργος Θέμελης

                                                                        «Γυμνό Παράθυρο»

                                                                        1945