Κάποια Δήθεν Λόγια......
Οποιος Μπορει Κανει, οποιος δεν μπορει διδασκει!!!
Οποιος Μπορει Κανει, οποιος δεν μπορει διδασκει!!!
15 Οκτωβρίου 2008, 14:50
Δώδεκα παρά ένα.......!!!
sitzoune81 (15.10.2008)
Αν με ρωτούσες τί θα το έκανα το ένα λεπτό που θα μου απέμενε... θα προσπαθούσα να κοιμηθώ ωστε να με βρεί εκεί το τέλος.
Κι αφού η ζωή μας μπροστά στην αιωνιότητα φαντάζει ώς ένα τέτοιο λεπτό, άρα στην πραγματικότητα κοιμάμαι όρθιος!...
Πολύ ωραίο το post σου! Μ'αρέσει!chocolat (15.10.2008)
Σ' ένα λεπτό χωράει μια ολόκληρη ζωή.
Εγώ ξέρω πολύ καλά τι θα κάνω στο τελευταίο μου λεπτό. :)
Καλησπέρα σας Dithen :))pandora (15.10.2008)
Σε ελεύθερη μετάφραση: Ζήσε κάθε στιγμή σου σαν να είναι η τελευταία.
Δεν θέλει προγραμματισμό. Λίγο πάθος μόνο...
Καληνύχτα σαςthank (16.10.2008)
λοιπον, καθυστερημένα και σε σένα αγαπητέ δήθεν, αλλα είχαμε κακές συγκυρίες οπότε μείναμε στην ανάγνωση. Σημερα (απο τη στιγμή που το διάβασα δηλ), με ΕΚΝΕΥΡΙΣΕΣ. !!!! (ω ναι). Λοιπον, εδώ και τώρα ο λαός απαιτεί να σβηστεί η τλευταία φράση "μήπως λεω εγω ο αδαής" .. το ξέρω, σχήμα του γράφειν, ενδεχομένως και έκφραση σεμνότητας, αλλα διαφωνώ. Οχι μήπως. Ετσι ειναι και δεν σηκώνω κουβεντα. Δεν υπάρχουν μοιρες (ασε που στην αρχαιότητα δεν ειχαν σχεση με πράγματα εκτός των ανθρώπων). Και, ενώ όντως η ζωή δεν ειναι μόνο άσπρη και φωτεινη, έχει και τις γκρίζες, πονεμένες, μαύρες, απεγνωσμένες, κατατρεγμένες πτυχές, άλλο τόσο υπάρχουν και οι μάχες μας, οι ομορφιές που ζει ο καθένας και ολα αυτα. Και αυτή η ιστορία που τα ανάγουμε όλα σε δυνάμεις έξω απο μας ... έλεος. Καλά έκανες και το έγραψες. Και λίγο πιο δυνατά πλίζ :):) PS. Εχε υπόψη μου πως μεταξύ των άλλων ερώτων μου συγκαταλέγω τον Γκίνσμπεργκ, τον Αναγνωστάκη και άλλους. Γενιές καταραμένων και της ήττας γενικά. Αλλά πως στο καλό τα καταφέρνω (κατάφερνα δηλ γιατι τώρα τους απατώ με διάφορες άλλες ιστορίες), και παίρνω δύναμη από τη γραφή τους ? Μαζοχισμός ενδεχομένως. οκ. αλλά ισως έχει να κάνει και με ότι έγραψες. Καληνύχτα και ευχαριστούμε για το κειμενάκι :):)Peace18 (16.10.2008)
Εμένα δεν με εκνεύρισες... Με έβαλες σε σκέψεις... Ομολογώ πως έχω σκεφτεί πολές φορές αυτό το περίεργο σενάιο... Για να πω την αλήθεια ποτέ δεν συμπίπτουν οι ιδέες... Αλλλά είναι σίγουρο πια πως το πρώτο που θα έκανα θα ήταν να αναπνεύσω βαθιά... Να σκάσω ένα χαμόγελο και μετά... υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί καποιος να κάνει σε 1 ολόκληρο λεπτό... 60 δευτερόλεπτα... 1 δευτερόλεπτο για να σκεφτείς κάθε όμορφη στιγμή της ζωής σου... Ή και άσχημη...
διότι... "στο κάτω – κάτω η ζωή μας μπροστά στην αιωνιότητα διαρκεί απλά ένα λεπτό!" :ο)DITHEN (16.10.2008)
sitzoune81, μαζι σου στον υπνο! Ειναι μια απο τις απολαυσεις μου οπου και οταν τον βρισκω!:))
Chocolat, παντου χωραει μια ολοκληρη ζωη! Σημασια εχει να ξερεις τι θα κανεις στην ζωη σου παρα σε ενα λεπτο που σου απομενει! Διοτι ετσι θα μπορεσεις να την χαρεις μεχρι το τελευταιο λεπτο της!
pandora, Δεν θελει κοπο, θελει τροπο (κλασσικη ρηση)!
Αγαπητε thank, μην με μαλλωνεις!:)) Δεν ηταν σχημα λογου, ουτε εκφραση ταπεινοφροσυνης! Απλα, πραγματι ετσι νιωθω, ως αδαης! Οσα περισσοτερα μαθαινεις σ' αυτη την ζωη, τοσο συνειδητοποιεις πως δεν ξερεις τελικα τιποτα!
Αναρωτιεμαι πραγματι τοσα χρονια thank, ηταν τελικα "οι καταραμενοι" ηττοπαθεις ή μεσα απο την ζωφερη τους σκιαγραφιση των συναισθηματων τους μας εδειχναν το φως; (θα μ' αρεσε να το συζητουσαμε)!
Peace18, .... και ενα λεπτο ειναι ολη η αιωνιοτητα μας! Ποια παραξενη θυσια η ζωη να της χρωστα;
Σας ευχαριστω ολους για τα σχολια σας που ομορφιναν το post, δινοντας του υποσταση! StavmanR (16.10.2008)
Αν πάλι, συνειδητοποιώντας ότι σε 10' πεθαίνεις όπως και να έχει, βοηθούσες συνανθρώπους σου να επιζήσουν αυτοί τους οποίους δεν έχει χτυπήσει η κατάρα των δέκα ωρολογιακών λεπτών, αλλά εκείνη των οικονομικών λεπτών του ευρώ, δεν θα ήσουν πιο χρήσιμος; Σε τελική ανάλυση, το "μαζεύω εμπειρίες" δεν είναι ματαιόδοξο (στην πραγματικότητα κενόδοξο), σύμφωνα με τη λογική του "όλα χάνονται με το θάνατο"; Για ποιο λόγο να μαζέψω εμπειρίες; Είναι σαν τον άνθρωπο που μαζεύει περιουσίες, τις οποίες και θα απωλέσει με το βιολογικό θάνατο.
Χωρίς να μακρηγορώ, η ζωή μας ξεκομμένη από τη συνολική ζωή δεν έχει νόημα, κι ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουμε.
Ωραίο ποστ. Καλημέρα Τάχα :)DITHEN (16.10.2008)
StavmanR, πολυ μου αρεσε αυτο με τις εμπειριες! Δεν το σκεφτηκα ποτε ετσι! Θαρρω εχεις απολυτο δικαιο!
Ωραιο το σχολιο σου!
Ευχαριστω! thank (16.10.2008)
αγαπητέ dithen καλα, οκ ανακαλώ την απαίτηση του λαού:):) για το προς συζήτηση θέμα, νομίζω πως έδωσες την απάντηση κατάληξη. Ετσι ειναι. Μας δειχνουν το φως. Αυτή εξάλλου ειναι και διαφορετικότητα των ποιητών. Α ναι, οταν σου έγραψα για ηττημένους εννοώ τις λεγόμενες γενίες της ήττας και των καταραμένων σε ελλάδα και αμερική. Τους είπαν έτσι, μάυρη μαυρίλα δηλαδή μέσα στη ψυχή τους και στα γραπτά τους, αλλά εκείνοι νικούσαν αλλού. Με το φως τους, όπως σωστά ειπες. Χωρίς να τους βλέπουν. Αλλά ξεφύγαμε απο το θέμα toy post soy . (και οφείλεις να μας επαναφέρεις στην τάξη :):) DITHEN (16.10.2008)
Σε καμια ταξη δεν οφειλω να σε επαναφερω, αγαπητε μου thank, διοτι ο λογος σου ρεει μεστος και ουσιαστικος μεσα στο νοημα και το θεμα της ζωης μας! Κι αυτο ειναι πιο σημαντικο απο ενα post!
Συμφωνω απολυτως με τις αποψεις σου περι των "καταραμενων"! Το φως απο τα σκοταδια αναπηδα, γι αυτο και εχει αξια!
Σε ευχαριστω!emmanuella (16.10.2008)
Είναι στιγμές που θελουμε να γυρίσουμε πίσω να ζήσουμε ξανά τις πιο ωραίες σου στιγμές μα δεν μπορούμε. Αυτές τις στιγμές κράταμε βαθειά μες την καρδιά μας ό,τι αγαπήσαμε και μας έκανε πραγματικά ευτυχισμένους και προχωράμε. Σίγουρα δεν μπορούμε να ξαναζήσουμε αυτές τις στιγμές μα να ξέρεις πως πάντα θα 'ναι δικές σου και θα σ' ακολουθούν. Μην σταματήσεις να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι για ό,τι καλύτερο στη ζωή σου. Να ξέρεις πως τα όνειρα χάνονται μόνο όταν τα παρατήσεις. Δυσκολίες θα βρεις σ' αυτό το ταξίδι μα όταν φτάσεις στον προορισμό σου θα έχεις κερδίσει πολλά. Αγάπησε και ζήσε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία σου. Αν κάποτε χάσεις κάτι αγαπημένο σου μη λυπηθείς. Μην ξεχνάς ποτέ πως κάπου παρακάτω μακρυά ή κοντά υπάρχει για όλα ένα τέλος. Τίποτα όμως δε χάνεται απ' τη στιγμή που έχει ζήσει έστω και για λίγο. Μένει για πάντα μέσα στην καρδιά μας σαν μια γλυκιά ανάμνηση και η αναμνήσεις είναι που δίνουν αξία στη ζωή!!!
Συνέχισε να γράφεις ...
Καλό σου βράδυ !
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Δώδεκα παρά ένα.......!!!
Αν η ώρα ήταν δώδεκα παρά ένα λεπτό και σου έλεγαν ότι στις δώδεκα ακριβώς θα πέθαινες (θα αναχωρούσες από τον μάταιο τούτο κόσμο), τι θα έκανες;
Το πιο πιθανό να κρατούσες την αναπνοή σου περιμένοντας το μοιραίο, γεμάτος τρόμο και αγωνία!
Κάποιος άλλος ίσως να σπαταλούσε το λεπτό που του απέμενε για να διαμαρτύρεται και να μεμψιμοιρεί για την άσχημη μοίρα που τον βρήκε!
Κάποιος άλλος όμως ίσως να προσπαθούσε να πάρει όσες περισσότερες αναπνοές μπορούσε μέσα σε ένα λεπτό, να σκεφτόταν όλα όσα όμορφα έζησε (όσα μπορούσε να θυμηθεί σε ένα λεπτό) και να χαμογελούσε!
Ποιος από τις τρεις αυτές αντιδράσεις έχει αξιοποιήσει καλύτερα το λεπτό που του απέμεινε να ζήσει; Ποιος έζησε για ένα λεπτό και χάρηκε την ζωή του;
Προφανές δεν είναι;
Οι άνθρωποι από την φύση μας γουστάρουμε να κολλάμε στα άσχημα που μας συμβαίνουν στην ζωή! Να τα εξυψώνουμε με μια αυτοκαταστροφική διάθεση, ξεχνώντας παράλληλα όλα τα ωραία που μας χάρισε η ζωή μας! Εξιδανικεύουμε το κακό που μας συμβαίνει παραμελώντας τον εαυτό μας, τις αντοχές του και την ευτυχία που δικαιούμαστε! Αμελούμε την αυτοπεποίθηση μας και παραδιδόμαστε με ευκολία στις αδυναμίες μας!
Αφήνουμε τα άσχημα να μας καταβάλουν, διαμαρτυρόμενοι για όλα, γκρινιάζοντας για την μοίρα μας, για την κακία του κόσμου, για όσους μας έβλαψαν, για όσους δεν μας καταλαβαίνουν, για έρωτες που δεν ευοδώθηκαν και πάει λέγοντας! Λυγίζουμε και γεμάτοι με μαζοχιστικές διαθέσεις γινόμαστε έρμαιο των άσχημων καταστάσεων για να έχουμε δικαιολογίες για την αδυναμία μας να εκπληρώσουμε όσα θελήσαμε, όσα ονειρευτήκαμε!
Γενικά τα βάζουμε με την τύχη μας, τη μοίρα μας, το κισμέτ μας, το ριζικό μας!!
Μήπως όμως (όπως έλεγε και ο Ναπολέοντας) «τύχη είναι η συνιστάμενη των δυνατοτήτων μας;»
Ίσως τελικά, λέω τώρα, να μην υπάρχουν συμπτώσεις στην ζωή και στην μοίρα μας; Μήπως ο κάθε άνθρωπος φτιάχνει μόνος του το πεπρωμένο του;
Διότι στο κάτω – κάτω η ζωή μας μπροστά στην αιωνιότητα διαρκεί απλά ένα λεπτό!
Μήπως αυτό το λεπτό που μας χαρίστηκε, πρέπει να είμαστε σε θέση να το ζήσουμε; Να πάρουμε όσες περισσότερες ανάσες μπορούμε και να χαρούμε το κάθε δευτερόλεπτο του που είμαστε υγιής, ζωντανοί και δυνατοί;
Μήπως λέω (εγώ ο αδαής),
Μήπως……..;
11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
sitzoune81 (15.10.2008)
Αν με ρωτούσες τί θα το έκανα το ένα λεπτό που θα μου απέμενε... θα προσπαθούσα να κοιμηθώ ωστε να με βρεί εκεί το τέλος.
Κι αφού η ζωή μας μπροστά στην αιωνιότητα φαντάζει ώς ένα τέτοιο λεπτό, άρα στην πραγματικότητα κοιμάμαι όρθιος!...
Πολύ ωραίο το post σου! Μ'αρέσει!chocolat (15.10.2008)
Σ' ένα λεπτό χωράει μια ολόκληρη ζωή.
Εγώ ξέρω πολύ καλά τι θα κάνω στο τελευταίο μου λεπτό. :)
Καλησπέρα σας Dithen :))pandora (15.10.2008)
Σε ελεύθερη μετάφραση: Ζήσε κάθε στιγμή σου σαν να είναι η τελευταία.
Δεν θέλει προγραμματισμό. Λίγο πάθος μόνο...
Καληνύχτα σαςthank (16.10.2008)
λοιπον, καθυστερημένα και σε σένα αγαπητέ δήθεν, αλλα είχαμε κακές συγκυρίες οπότε μείναμε στην ανάγνωση. Σημερα (απο τη στιγμή που το διάβασα δηλ), με ΕΚΝΕΥΡΙΣΕΣ. !!!! (ω ναι). Λοιπον, εδώ και τώρα ο λαός απαιτεί να σβηστεί η τλευταία φράση "μήπως λεω εγω ο αδαής" .. το ξέρω, σχήμα του γράφειν, ενδεχομένως και έκφραση σεμνότητας, αλλα διαφωνώ. Οχι μήπως. Ετσι ειναι και δεν σηκώνω κουβεντα. Δεν υπάρχουν μοιρες (ασε που στην αρχαιότητα δεν ειχαν σχεση με πράγματα εκτός των ανθρώπων). Και, ενώ όντως η ζωή δεν ειναι μόνο άσπρη και φωτεινη, έχει και τις γκρίζες, πονεμένες, μαύρες, απεγνωσμένες, κατατρεγμένες πτυχές, άλλο τόσο υπάρχουν και οι μάχες μας, οι ομορφιές που ζει ο καθένας και ολα αυτα. Και αυτή η ιστορία που τα ανάγουμε όλα σε δυνάμεις έξω απο μας ... έλεος. Καλά έκανες και το έγραψες. Και λίγο πιο δυνατά πλίζ :):) PS. Εχε υπόψη μου πως μεταξύ των άλλων ερώτων μου συγκαταλέγω τον Γκίνσμπεργκ, τον Αναγνωστάκη και άλλους. Γενιές καταραμένων και της ήττας γενικά. Αλλά πως στο καλό τα καταφέρνω (κατάφερνα δηλ γιατι τώρα τους απατώ με διάφορες άλλες ιστορίες), και παίρνω δύναμη από τη γραφή τους ? Μαζοχισμός ενδεχομένως. οκ. αλλά ισως έχει να κάνει και με ότι έγραψες. Καληνύχτα και ευχαριστούμε για το κειμενάκι :):)Peace18 (16.10.2008)
Εμένα δεν με εκνεύρισες... Με έβαλες σε σκέψεις... Ομολογώ πως έχω σκεφτεί πολές φορές αυτό το περίεργο σενάιο... Για να πω την αλήθεια ποτέ δεν συμπίπτουν οι ιδέες... Αλλλά είναι σίγουρο πια πως το πρώτο που θα έκανα θα ήταν να αναπνεύσω βαθιά... Να σκάσω ένα χαμόγελο και μετά... υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί καποιος να κάνει σε 1 ολόκληρο λεπτό... 60 δευτερόλεπτα... 1 δευτερόλεπτο για να σκεφτείς κάθε όμορφη στιγμή της ζωής σου... Ή και άσχημη...
διότι... "στο κάτω – κάτω η ζωή μας μπροστά στην αιωνιότητα διαρκεί απλά ένα λεπτό!" :ο)DITHEN (16.10.2008)
sitzoune81, μαζι σου στον υπνο! Ειναι μια απο τις απολαυσεις μου οπου και οταν τον βρισκω!:))
Chocolat, παντου χωραει μια ολοκληρη ζωη! Σημασια εχει να ξερεις τι θα κανεις στην ζωη σου παρα σε ενα λεπτο που σου απομενει! Διοτι ετσι θα μπορεσεις να την χαρεις μεχρι το τελευταιο λεπτο της!
pandora, Δεν θελει κοπο, θελει τροπο (κλασσικη ρηση)!
Αγαπητε thank, μην με μαλλωνεις!:)) Δεν ηταν σχημα λογου, ουτε εκφραση ταπεινοφροσυνης! Απλα, πραγματι ετσι νιωθω, ως αδαης! Οσα περισσοτερα μαθαινεις σ' αυτη την ζωη, τοσο συνειδητοποιεις πως δεν ξερεις τελικα τιποτα!
Αναρωτιεμαι πραγματι τοσα χρονια thank, ηταν τελικα "οι καταραμενοι" ηττοπαθεις ή μεσα απο την ζωφερη τους σκιαγραφιση των συναισθηματων τους μας εδειχναν το φως; (θα μ' αρεσε να το συζητουσαμε)!
Peace18, .... και ενα λεπτο ειναι ολη η αιωνιοτητα μας! Ποια παραξενη θυσια η ζωη να της χρωστα;
Σας ευχαριστω ολους για τα σχολια σας που ομορφιναν το post, δινοντας του υποσταση! StavmanR (16.10.2008)
Αν πάλι, συνειδητοποιώντας ότι σε 10' πεθαίνεις όπως και να έχει, βοηθούσες συνανθρώπους σου να επιζήσουν αυτοί τους οποίους δεν έχει χτυπήσει η κατάρα των δέκα ωρολογιακών λεπτών, αλλά εκείνη των οικονομικών λεπτών του ευρώ, δεν θα ήσουν πιο χρήσιμος; Σε τελική ανάλυση, το "μαζεύω εμπειρίες" δεν είναι ματαιόδοξο (στην πραγματικότητα κενόδοξο), σύμφωνα με τη λογική του "όλα χάνονται με το θάνατο"; Για ποιο λόγο να μαζέψω εμπειρίες; Είναι σαν τον άνθρωπο που μαζεύει περιουσίες, τις οποίες και θα απωλέσει με το βιολογικό θάνατο.
Χωρίς να μακρηγορώ, η ζωή μας ξεκομμένη από τη συνολική ζωή δεν έχει νόημα, κι ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουμε.
Ωραίο ποστ. Καλημέρα Τάχα :)DITHEN (16.10.2008)
StavmanR, πολυ μου αρεσε αυτο με τις εμπειριες! Δεν το σκεφτηκα ποτε ετσι! Θαρρω εχεις απολυτο δικαιο!
Ωραιο το σχολιο σου!
Ευχαριστω! thank (16.10.2008)
αγαπητέ dithen καλα, οκ ανακαλώ την απαίτηση του λαού:):) για το προς συζήτηση θέμα, νομίζω πως έδωσες την απάντηση κατάληξη. Ετσι ειναι. Μας δειχνουν το φως. Αυτή εξάλλου ειναι και διαφορετικότητα των ποιητών. Α ναι, οταν σου έγραψα για ηττημένους εννοώ τις λεγόμενες γενίες της ήττας και των καταραμένων σε ελλάδα και αμερική. Τους είπαν έτσι, μάυρη μαυρίλα δηλαδή μέσα στη ψυχή τους και στα γραπτά τους, αλλά εκείνοι νικούσαν αλλού. Με το φως τους, όπως σωστά ειπες. Χωρίς να τους βλέπουν. Αλλά ξεφύγαμε απο το θέμα toy post soy . (και οφείλεις να μας επαναφέρεις στην τάξη :):) DITHEN (16.10.2008)
Σε καμια ταξη δεν οφειλω να σε επαναφερω, αγαπητε μου thank, διοτι ο λογος σου ρεει μεστος και ουσιαστικος μεσα στο νοημα και το θεμα της ζωης μας! Κι αυτο ειναι πιο σημαντικο απο ενα post!
Συμφωνω απολυτως με τις αποψεις σου περι των "καταραμενων"! Το φως απο τα σκοταδια αναπηδα, γι αυτο και εχει αξια!
Σε ευχαριστω!emmanuella (16.10.2008)
Είναι στιγμές που θελουμε να γυρίσουμε πίσω να ζήσουμε ξανά τις πιο ωραίες σου στιγμές μα δεν μπορούμε. Αυτές τις στιγμές κράταμε βαθειά μες την καρδιά μας ό,τι αγαπήσαμε και μας έκανε πραγματικά ευτυχισμένους και προχωράμε. Σίγουρα δεν μπορούμε να ξαναζήσουμε αυτές τις στιγμές μα να ξέρεις πως πάντα θα 'ναι δικές σου και θα σ' ακολουθούν. Μην σταματήσεις να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι για ό,τι καλύτερο στη ζωή σου. Να ξέρεις πως τα όνειρα χάνονται μόνο όταν τα παρατήσεις. Δυσκολίες θα βρεις σ' αυτό το ταξίδι μα όταν φτάσεις στον προορισμό σου θα έχεις κερδίσει πολλά. Αγάπησε και ζήσε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία σου. Αν κάποτε χάσεις κάτι αγαπημένο σου μη λυπηθείς. Μην ξεχνάς ποτέ πως κάπου παρακάτω μακρυά ή κοντά υπάρχει για όλα ένα τέλος. Τίποτα όμως δε χάνεται απ' τη στιγμή που έχει ζήσει έστω και για λίγο. Μένει για πάντα μέσα στην καρδιά μας σαν μια γλυκιά ανάμνηση και η αναμνήσεις είναι που δίνουν αξία στη ζωή!!!
Συνέχισε να γράφεις ...
Καλό σου βράδυ !
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen
Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
Links
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen
Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Τώρα που αλλάξαν οι καιροί
- Αν Αργήσω μην με ψάξεις στο ΔΝΤ, θα είμαι με την Τροϊκα!
- Άτακτες λέξεις στο άσχετο!
- Ακριβό μου Μήνυμα .....
- Μαραμπού ....
- Λόγοι Απιστίας Γυναικών ......
- Προόρισμος ...
- Οι Αρετές του Έλληνα ....
Δημοφιλέστερα...
- Το Ωραιότερο Μωρό απο Ιδρύσεως Ελληνικού Κράτους
- Κορίτσια της Συγνώμης
- Το Τραγούδι Γυμνό .....
- Βροχό-σταλίδα.....
- Και Θέλουμε να Λεγόμαστε .... Άνθρωποι!
- Η Καθαρή ...... Ντόπα
- Βούρ στον Πατσά.....
- Λόγοι Απιστίας Γυναικών ......
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
- neerie
- chocolat
- MPara
- maikempty
- thank
- pterarhos
- margot
- oraclas
- kithara_woman
- sven
- Desmar
- Emilia_
- pastella
- margo
- uNick
- Alks
Links