Ένας αγώνας που μπορεί να μην τον ζήσαμε, μα έγινε για ΕΜΑΣ χωρίς ΕΜΑΣ!

Παιδιά που όρθωσαν το ανάστημα τους μπρος τα τανκς, τον φασισμό, την δουλοπρέπεια, σε κάθε τι που τους στέρησε την ελευθερία τους, ζητώντας με θάρρος και αντρεία το αυτονόητο:

ΨΩΜΙ    ΠΑΙΔΕΙΑ     ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ένας αγώνας μιας γενιάς που άφησε παρακαταθήκη και κατάρα στις επόμενες να ψάχνουν το δικό τους ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!

Κι όταν δεν το βρήκαν, αποκαμωμένες πια συμβιβάστηκαν στις εύκολες λύσεις και την ψευδεπίγραφη θαλπωρή του συστήματος!

Δεν έχω τίποτα να πω, σ’ αυτή την ΓΕΝΕΙΑ, στον Ορέστη απ’ τον Βόλο, στην Μαρία απ’ τη Σπάρτη, παρά ένα μεγάλο

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Κι αν ξεχάσαμε το μήνυμα, όπως λησμονήσαμε με τον χρόνο τα άψυχα κορμιά σας κάτω από τις ερπύστριες των Τανκς………

Θα δανειστώ μονάχα τη διδασκαλία του Μύστη Γκάντι για να θυμίσω όλα αυτά που δεν πρέπει να έχουμε γιατί ο αγώνας ποτέ δεν δικαιώθηκε:

Πλούτο χωρίς μόχθο

Πολιτική χωρίς αρχές

Απόλαυση χωρίς συναίσθημα

Γνώση χωρίς χαρακτήρα

Εμπόριο χωρίς ήθος

Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά

Λατρεία χωρίς θυσία

Γιατί οι καιροί είναι πονηροί και ανέκαθεν ήθελε «Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία», Αδέλφια!!!!