Από παιδί ακόμα, όταν κάτι δε μου άρεσε κατέφευγα στην προσευχή προκειμένου να το αλλάξω. Κάτι ανάλογο μου συνέβη και αυτό το διάστημα, μόνο που δεν είχε τα αποτελέσματα που ήθελα και απογοητεύτηκα.

Ο λόγος δεν είναι άλλος από τον καθηγητή της φυσικής. Ήταν μουντός, ψυχρός, απότομος και με παπαγαλίστικη παράδοση μαθήματος. Στα τεστ κυριαρχούσαν οι διαπροσωπικές σχέσεις που είχε με το μαθητή, κατά βάση, και όχι η αξία που είχε στα γραπτά ενώ επαινούσε με απίστευτο ζήλο τα βιβλία λύσεων του μαθήματος του. Εαν και η εξωτερική εμφάνιση δεν έχει σημασία σε έναν καθηγητή, αφού δε θα κάνει πασαρέλα αλλά μάθημα, εγώ θα κάνω μια μικρή αναφορά. Το γιατί θα φανεί παρακάτω.

Ο καθηγητής, λοιπόν, της φυσικής ήταν ψηλός σε ανάστημα, εκτροφέας της τριχοφυΐας στο στέρνο του και της φαλάκρας στο κούτελο και της λοιπής περιοχής,με υγρή προφορά σε ορισμένες λέξεις ή φράσεις και με βοερή ανάσα. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην του πάρεις τον αέρα... Αν και με τέτοια χαρισματική μύτη στην αρχή άλλα πίστευες! Αυτό είναι, που λένε, τα φαινόμενα απατούν...Τα φαινόμενα απατούν, τα μάτια του εξαπατούν κι οι καλοί βαθμοί το δρόμο διαβαίνουν! Το μόνο μάθημα που δε διάβασε ποτέ κανένας μαθητής. Εμ, έτσι είναι...Ευνοϊκές φάσεις κι άγιος ο Θεός!

Φυσικά, κι εμείς δε ξέραμε τι θέλαμε. Γιατί από τη μια είμασταν υπέρ των καταλήψεων και της τεμπελιάς κι από την άλλη μας έπιανε το φιλότιμο και αρχίζαμε τη μελέτη. Εκείνο ήταν και το διάστημα που ''σταυρώσαμε'' τον καθηγητή. Τα μέτρα λήφθηκαν στο συμβούλιο καθηγητών κι έτσι του ανακοινώθηκε πως πρέπει να αποχωρήσει από το σύνολο, μιας και η προσφορά του ήταν ελλιπής.

Τη θέση του διαδέχτηκε ένας νέος καθηγητής, με πολλές γνώσεις, όπως μας είπαν, και σπουδές στο εξωτερικό. Βέβαια τα πράγματα κάπου εκεί μπερδεύτηκαν. Το παρουσιαστικό του δε θύμιζε απόφοιτο εξωτερικού. Ήταν μετρίου αναστήματος, ατημέλητος και...άπλυτος! Τα 3 ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ πράγματα για έναν καθηγητή (Το ύψος προσδίδει δύναμη, κύρος! Το στυλ κίνητρο για μίμηση! Η καθαριότητα σεβασμό, εκτίμηση, αρχοντιά!) Στα χέρια του βαστούσε ένα βαλιτσάκι που έμοιαζε απίστευτα στη δομή με αυτό του σετ κουταλομαχαιροπίρουνων! Και σε κάθε του βήμα είχε μια στρατιά μαστουρωμένων μυγών να τον ακολουθούν πιστά!

Τι άλλο να θέλω η κορασίδα του Μοριά ( Πω! Πω! Τι είπα το άτομο τώρα!) για να βεβαιωθώ ότι μετάνιωσα πικρά που διώξαμε αυτόν που είχαμε; Αλλά από την άλλη, ας ήταν συνεπής και σωστός και θα έμενε! Δεν τον διώξαμε χωρίς λόγο!!! Έτσι δεν είναι;

Επιπλέον, σιγά μην ήταν ο λόγος διδασκαλίας που τον έδιωξαν από το σχολείο. Κι άλλοι είναι χάλια καθηγητές όμως ζουν και βασιλεύουν στη θεσούλα που έχουν κι ούτε λόγος για να φύγουν! (Βλέπετε, δεν κάνουν διαμαρτυρίες για αύξηση μισθού!)

Τα καλά και συμφέροντα

ζωή μονίμως έχουν

πολίτες που τα επέλεξαν

μιλιά είχαν, δεν έχουν!

Το μόνο σίγουρο είναι πως από εδώ και πέρα θα προσέχω τι προσεύχομαι και ίσως και να ανέχομαι και ευκολότερα κάποιες καταστάσεις. Το να εκφράζεσαι, καμιά φορά, κάνει κακό. Εκτός κι αν έχει έρθει η κατάλληλη η ώρα...Να ξεσπάσει μία μπόρα!

Αυτά από μένα,

Καλό βράδυ σε όλους και

Καλή μας συνέχεια!

Μαρία