Πρώτο Ταξίδι Έτυχε Ναύλος για το Νότο ....

10 Φεβρουαρίου 2009, 15:44
Πρώτο Ταξίδι Έτυχε Ναύλος για το Νότο ....

Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη.

Ηρθες να με δεις κι όμως δε μ' είδες

έχω απ' τα μεσάνυχτα πνιγεί

χίλια μίλια πέρ' απ' τις Εβρίδες.

Νίκος Καββαδίας

«Πούσι»

Στις 10 Φεβρουαρίου του 1975, σαν σημερα, έφυγε από κοντά μας ένας από τους σημαντικότερους εκφραστές της Ελληνικής ποίησης! Ο Ποιητής των ναυτικών! Ο Μαρκώνης που αποτύπωσε όσο κανένας άλλος την μαγεία της θάλασσας! Ο Κεφαλλονίτης που έμαθε όλους τους στεριανούς να ταξιδεύουν, κι ας μην πάτησαν ποτέ το πόδι τους σε καράβι!

Ο Νίκος Καββαδίας

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε το 1910 σε μιά μικρή πόλη της Μαντζουρίας κοντά στο Χαρμπίν, από γονείς Ελληνες (Κεφαλλονίτες). Οταν ήταν πολύ μικρός, η οικογένεια γύρισε στην Ελλάδα.

Μερικά χρόνια μείνανε στην Κεφαλλονιά και από το 1921 ως το 1932 στον Πειραιά, όπου ο Νίκος Καββαδίας τέλειωσε το Δημοτικό και μετά το Γυμνάσιο. Μαθητής του Δημοτικού, έγραψε τα πρώτα του ποιήματα. Το 1929, πήγε υπάλληλος σε ναυτικό γραφείο και λίγους μήνες αργότερα μπαρκάρησε ναύτης σε φορτηγό. Για μερικά χρόνια, συνέχισε να φεύγει με τα φορτηγά, να γυρίζει πίσω ταλαιπωρημένος και αδέκαρος, για να ξαναφύγει σε λίγο. Ωσπου αποφάσισε να πάρει το δίπλωμα του ασυρματιστή.

Αρχικά ήθελε να γίνει καπετάνιος, μα είχε ήδη χάσει αρκετά χρόνια στις περιπλανήσεις του και το δίπλωμα τού ασυρματιστή ήταν πιό σύντομη λύση. Το πήρε το 1939 -- έγινε όμως ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, πήγε στρατιώτης στην Αλβανία κι έμεινε ξέμπαρκος στην Αθήνα, τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.

Ξαναμπαρκάρησε το 1944 και ταξίδεψε αδιάκοπα, ως ασυρματιστής, σε όλο τον κόσμο, ως τον Νοέμβρη του 1974 -- τρείς μήνες πριν απ' το εγκεφαλικό επεισόδιο, στις 10 του Φλεβάρη, 1975.

Η Βάρδια, το μοναδικό του μυθιστόρημα, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1954. Η ποιητική συλλογή Μαραμπού κυκλοφόρησε το 1933, το Πούσι το 1947, και το Τραβέρσο το 1975. Τα μικρά πεζά Λι, και Του πολέμου/Στο άλογό μου κυκλοφόρησαν το 1987. Το "Λι" γυρίστηκε σε κινηματογραφική ταινία το 1995 με τίτλο "Between the Devil and the Deep Blue Sea".

Δεν θα πω περισσότερα (για να μην κατηγορηθώ πάλι ότι προσπαθώ να συγκινήσω)! Απλά έμενα αυτός ο παράξενος κοντός με τα περίεργα παντελόνια Μαρκώνης, που γύρισε όλη την γη σε ένα καράβι γιατί η στεριά τον ζάλιζε, που δεν μπόρεσε ποτέ να περπατήσει ίσια στο δρόμο, ήταν και παραμένει ο αγαπημένος μου ποιητής!

Κλείνοντας θα δανειστώ ένα σχόλιο που έκανε το μέλος Oraclas σε ένα από τα post μου αφιερωμένο στην ποίηση του Καββαδία και βρήκα ότι ήταν η πιο ωραία πρόταση για να χαρακτηρίσει το έργο του Ναύτη-ποιητή :

«Όταν μυρίζει θάλασσα από μακριά ο Καββαδίας είναι…..»

Να σαι καλά όπου και να σαι κυρ Νίκο!

Σε ευχαριστούμε για ότι μας χάρισες:

Την αίσθηση του ταξιδιού

Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει,

χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,

κι ο λόγος της μεσ' στο μυαλό σου να σφυρίζει,

"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι;"

«Kuro Siwo»

9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

chocolat (10.02.2009)
Το καράβι συνεχίζει την πορεία του, ό,τι άνεμος κι αν φυσάει!! :)

Υπέροχο ποστ, την ιστορία του Καββαδία δεν την ήξερα.

Καλό απόγευμα Δήθεν! :)

DITHEN (10.02.2009)
Καλο απογευμα Chocolat!:))

Ωρα καλη στην πρυμνη μας ....

pterarhos (10.02.2009)
Καλησπερα φιλε.
Μ'αιφνιδιασες.Απλα δεν μπορω να δεχτω
οτι ο Νικος ο Καββαδιας δεν ζει.
Ο ποιητης της θαλασσας, του ερωτα, των παθων, του Ανθρωπου, ο συγκεκριμενος
ποιητης,θα πεθανει οταν δεν θ'αναπνεω.
Οσο εξακολουθω να ζω, να ερωτευομαι, να τραγουδω, να πινω , να λατρευω την
θαλασσα, να διαβαζω, να ονειρευομαι,
ο Νικος θα ζει.
Πρωτοεπεσε στα χερια μου παλε ποτε,
η εκδοση Μαραμπου και Πουσι, ηταν μαζι και οιδυο συλλογες.
Απλα συγκλονιστηκα.
Πρωτακουσα να τον τραγουδα η Μαριζα Κωχ
σπουδαστης τοτε.
Οχι φιλε DITHEN,δεν πεθανε, o Νικος του Καραντι,
τα πινει μαζι μου , ερωτευεται και απογοητευεται μαζι μου, κανει βολτες
στον Πειραια μαζι μου κι'οταν δεν
μπορουμε να μεινουμε αλλο στα μπαρ ,
γιατι κλεινουν, πινουμε ενα τελευταιο
και τραγουδαμε τα τραγουδια του αγκαλιασμενοι κι απομακροι.
Οσο υπαρχουν κυμματα, ερωτας,ποτο ,γυναικες,
μουσικη,κ'αισθαντικες ψυχες, ο Νικος
ο Μαραμπου, για τους τοτε φιλους του ,
θα ειναι παντα ζωντανος.
Την αγαπη μου.

thank (10.02.2009)
μετά το σχόλιο του πτέραρχου, δεν παίρνει να γράψω οτιδήποτε. Δηθεν, οκ μας είναι γνωστός και αγαπημένος. Αλλά τον παρουσιάζεις με εναν εξαιρετικό τρόπο. Λιττά και ολοκληρωμένα. Και για "μπλογκ". :):)

adreo (10.02.2009)
Σε ευχαριστώ που μου θύμισες αυτόν τον μεγάλο ποιητή, αλλά και που με έκανες να διαβάσω το αφιέρωμά σου σε αυτόν με μια ανάσα.
Να ξέρεις πως και αυτόν τον έχω μελοποιήσει, όπως και άλλους Έλληνες ποιητές εδώ και αρκετά χρόνια. Κάποια μέρα από τις επόμενες θα βρω την κασέτα και θα τον ακούσω. Ελπίζω να μην έχει χαλάσει από τον χρόνο.
καληνύχτα
adreo

DITHEN (10.02.2009)
@ Φιλε Pterarhe, μαλλον εσυ με αιφνιδιαζεις με ολα αυτα που καταθετεις!Το να τιμουμε οσους μας εμαθαν εν αγνοια τους πολλες φορες, να ειμαστε καλυτεροι, να ανοιγουμε τους οριζοντες μας, ειναι υποχρεωση!Απιστευτος ο λογος σου και τοσο οικια τα συναισθηματα και οι πραξεις που πηγαζουν απο την συνειδητοποιηση των νοηματων του Καββαδια! Εγω σε ευχαριστω!

@ ΑΝΘΡΩΠΕ thank, εξαιρετικος υπηρξε και εξακολουθει να ειναι ο λογος και το εργο του Καββαδια! Εγω σε αυτη την συντομη παρουσιαση προσπαθησα απλα (ανεπιτυχως) να κλεψω λιγο απο το τεμπο του! Δεν θα σου πω "ευχαριστω" για το σχολιο σου, απλα σκυβω το κεφαλι ενοπιον της παρουσια σου!

@ Κυριε adreo, ολοι μελοποιουμε τον Καββαδια μεσα μας καθε φορα που εχουμε αναγκη το ταξιδι! Οταν δε αυτο γινεταιμε τον δεοντα σεβασμο προς το εργο και το νοημα του ποιητη, απο καποιους που γνωριζουν καλυτερα την μουσικη, τοτε το ταξιδι βρισκει ρυθμο και αποχρωσεις! Σας ευχαριστω εξ ισου για την παρουσια σας εδω!

thank (11.02.2009)
Αγαπητέ Δήθεν, πλιζ να σου πω κάτι συμπληρωματικού χαρακτήρα. η απάντησή σου με τιμά αν και το θέμα δεν είμαστε εμείς, είναι ο Ποιητής μας. Ομως, το "επιτυχώς" ή "ανεπιτυχώς" θα το κρίνουν οι άλλοι και μάλιστα όχι όλοι (προσωπικά δεν με ενδιαφέρουν όλοι ως γνωστόν), αλλά εκείνοι (άγνωστοι οι περισσότεροι) που θα ήθελες να πάρουν κάτι. Επιτυχέστατη ήταν ή όλη ανάρτηση (για να χρησιμοποιήσω και τεχνικούς όρους, ώστε να μη μπορεις να μου τη βγεις). Ξέρεις, πολλές φορές η σεμνότητα, αδικεί οτιδήποτε όμορφο βγάζουμε. Δεν έκελεψες κανένα τέμπο κανενός. αναμετρήθηκες με κάτι που αγαπάς. Και τουλάχιστον 1, 2, ... τους συγκίνησε. (παράσταση για λίγους όπως είπε ο πτέραρχος κάποια στιγμή και με μπλόκαρε και του το φυλάω) Καλό σας βράδυ δήθεν. :):)

analystis (11.02.2009)
Μπράβο, εξαιρετικό αφιέρωμα.
Ο Καββαδίας είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι το αυθεντικό, το γνήσιο δεν πεθαίνει ποτέ, θα υπάρχει, θα θαυμάζεται και θα συγκινεί πάντα.

Oraclas (11.02.2009)
Ευχαριστούμε Dithen για το όμορφο post σου. Δεν θέλω να συμπληρώσω κάτι παραπάνω για τον Καββαδία, αλλά χαίρομαι που κάποιοι συνθέτες (Θάνος Μικρούτσικος) ασχολήθηκαν με αυτόν τον ποίητη και έκαναν το έργο ιδιαίτερα αγαπητό. Ομολογώ ότι με αυτά τα ακούσματα αγάπησα πρώτα την θάλασσα και μετά αυτόν τον σπουδαίο ποιητή μας. Δεν είναι ο Μικρούτσικος ο μοναδικός συνθέτης, που μελοποίησε στίχους του Καββαδία: http://www.smiley.cy.net/tsymeo/poetry-3.htm
Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι όμως, όπως και επισημάνει ο andreo.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog

Συγγραφέας
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen

Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......

Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Φιλικά Blogs

Links