Eίναι στιγμές… που μια αγκαλιά ανοίγει και γεμίζει τη μοναξιά σου…

Είναι στιγμές… που η λάμψη του φεγγαριού σου δείχνει τον δρόμο

που ο ήλιος σου έκρυβε…

Είναι στιγμές… που ο πόνος γίνεται συνήθεια και το δάκρυ ελπίδα…

Είναι στιγμές… που οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έχουν ανθρωπιά….

Είναι αυτές οι στιγμές… που εσύ δεν θες απλά να λέγεσαι άνθρωπος…

…αλλά να είσαι…!!

Είναι οι στιγμές… που κάποιος περπατάει πλάι σου…

αφού εσύ έχεις μάθει να συγχωρείς….

Αυτές είναι οι στιγμές της πιο μεγάλης αλήθειας…

Γιατί έμαθες να βάφεις την ψυχή σου με το χρώμα της ελπίδας…!!

Γιατί έμαθες να κάνεις όνειρα σε μια συννεφιασμένη ζωή…

Και γιατί μπόρεσες να γίνεις ο άνθρωπος που αξίζει αυτά τα όνειρα!!!!