Φεβρουάριος, 

Άγιο τον είχες πει,  

μα τίποτα δεν εξυψώθηκε, 

τίποτα δεν εξυγίανε!  

Τίποτα δεν άγγιξε,  

αργά και σιγανά, σαν κλέφτης!  

Ντύθηκε καρνάβαλος και κουτσαίνει, 

μέθυσε πάλι,

μα έχει τιμωρηθεί από καιρό!  

Δεν πρόσεξα όμως,

δεν είδα ούτε αυτόν, 

μουντά μπήκε κι έτσι περνούν τα υπολείμματα!  

Καιρός τώρα που δεν σε βρίσκω…… 

δεν με βρίσκω …… !  

Ούτε η βροχή στάθηκε ικανή, 

έφερε μυρωδιές και θύμησες (ξέρεις πως είναι με την βροχή),  

μα το άγγιγμα;  

Έτσι ήταν πάντα!  

Δεν ευχήθηκα ποτέ όσα μπορώ να αντέξω,  

αλλά όταν ο θεός, Αερικό, θέλει να κάνει πλάκα, 

εκπληρώνει όλες μας τις ευχές!  

Μέρες τώρα ….. ίσως και καιρός πολύς, 

σε ποιους δρόμους;  

Η Παρασκευή ξέχασε πώς να προσδοκά …. 

κι οι Δευτέρες σταμάτησαν να ξεκινούν ….  

Μην βάζεις ποτέ την ψυχή σου σε κίνδυνο, 

μόνο το σώμα ………

Δεν άκουσα!  

Φεβρουάριος και σήμερα, Αερικό, 

μια αίσθηση ζωής, 

που έμεινε στην μέση ……….!  

Κι εκείνος ο χορός!