Υπάρχουν κάτι φάσεις που πραγματικά θέλω να πιάσω κάτι μουσουλμανάκια και χορτοφάγους και να τους φακκώ χαμαί! Ορίστε, το είπα! Σταυρώστε με! Μαυροπινακίστε με! Δεν με ενδιαφέρει!

Και η ελευθερία έχει τα όριά της!

Κι εξηγούμαι: για όσα παιδάκια δεν έχουνε φιλοξενηθεί ποτέ στην Κύπρο, έχουμε μια νοοτροπία και συνήθεια πολύ ιερή. Για να δείξουμε την εκτίμηση ή την αγάπη μας σε κάποιον, θα του κάνουμε το τραπέζι! Κι όχι ό,τι κι ό,τι! Τραπέζι με τα ούλλα του, μπουφέ σαν αυτά που βλέπεις σε γάμους και βαφτήσια! Οι φιλοξενούμενοι μπορεί να μην ξεπερνούν τα 3 πλάσματα, δεν έχει καμία σημασία! Θα φάνε για 143! Και θα πιουν κρασί για άλλους τόσους! Και μετά, εννοείται, θα ακολουθήσει το γλυκό και το φρούτο (το ένα μετά το άλλο ή μαζί, πάντως ποτέ το ένα χωρίς το άλλο!)! Και η γιαγιά μου στο χωριό, τις εποχές τις φτωχές τις παλιές, θα έκανε τραπέζι 100 αστέρων για τους μουσαφίρηδες. 

Να φύγουν ευχαριστημένοι (ρεύεσαι ευχαρίστηση και κορεσμό δέκα μέρες αλλά τέσπα) οι φίλοι, και η νοικοκυρά το έχει καμάρι και χαρά! Ενοείται ότι το μπουφέ θα πακεταριστεί και σε ταπεράκια, που θα ακολουθήσουν τους φιλοξενούμενους στα σπίτια τους.

Κι όπως με πιάνει το κλάμα αν μυρίσω εδώ στα ξένα γιασεμί , έτσι κληρονόμησα κι αυτό το γιουχου της φιλοξενίας σε πιάτα και πιατέλες. (θα έχω και δυο βδομάδες άδεια από το μαγείρεμα, χα!)

Κάλεσα που λέτε κάτι παιδάκια  για φαγητό. Ήθελαν να δοκιμάσουν κυπριακό μουσακά (βάζουμε και κολοκυθάκια), ταβά και τα λοιπά μιαμ που τους είχα τάξει. Άλλη εγώ! Τον μουσακά τον έκανα με αρνίσιο κιμά για να μην βρω τον μπελά μου με τις θρησκείες. Τον ταβά επίσης με αρνί (Κατάλαβα την έννοια του αμνού όμως-όλοι τον τρώνε χωρίς τύψεις).Ευτυχώς η βετζετάριαν τρώει γαλακτοκομικά. Όλα καλά κι όλα ωραία, της έφτιαξα κι ένα ταψούδι μουσακά χωρίς κιμά-δεν χρησιμοποιώ ποτέ σόγια που να χτυπιούνται χάμω όλου του κόσμου τα τόφου/μπλιαξ!). Έφθασε η ώρα κι ακόμα τραγουδούσα χαρούμενη. Αν δεν τραγουδάς καλύτερα να μην μπεις στην κουζίνα, δηλητήριο θα φτιάξεις-έλεγε η μακαρίτισσα η γιαγιούα μου και είχε δίκαιο.

Μετά τα χαχαχού και τα κιςκις καθίσαμε για φαγητό. Δυο οι ελληνίδες, μια γερμανίδα η χορτοφαγέ, ένας Ιορδανός μουσουλμάνος νορμάλ και μια σκληροπυρηνική όπως αποδείχτηκε Ινδονήσια μουσουλμάνα. Κι ο Κ, δικός μας κι αυτός. Ανοίγουμε κρασί και χυμό για τους μουσουλμάνους. Τσακ η Ινδονήσια, μου κάνει νόημα να μαζέψω το πιάτο και τα μαχαιροπήρουνα και το ποτήρι γιατί...είχε φέρει τα δικά της από το σπίτι της!

-Εμ, δεν θες να φας; Δεν έχω φτιάξει τίποτα με χοιρινό!

- Εμ, όχι, έφερα τα δικά μου! 

Ο Ιορδανός κατάλαβε. Εγώ υποψιάστηκα-οι χριστιανοί θεωρούνται λερωμένοι λόγω του χοιρινού. Άρχισα να σκέφτομαι "σε παρακαλώ, μην το πεις και θα μας χαλάσεις το κέφι!"

Το είπε. Μας άρχισε ένα ωραίο κήρυγμα για το πόσο λερωμένοι θεωρούμαστε οι χριστιανοί: Χοιρινό, αλκοόλ, κολασμένο σεξ. - Μήπως με είπες γουρούνα, πότισσα πόρνη, μωρή; Ναι ναι στο ίδιο μου το σπίτι!!!! - ;Κόκκινο λαμπάκι ον! Εντάξει, δεν αντέδρασα. Δουλειά μιας οικοδέσποινας εξάλλου είναι να αλλάξει το θέμα με χάρη:

θυμάστε πως έκανε η Μις Πίγκι στον Κέρμιτ; (χαααααααααααααααα; Που σου νέφκω που πάεις η αλλαγή θέματος όμως αυτό μου βγήκε...Μάλλον οι συνειρμοί του συρμού)Κόκκινο λαμπάκι οφφ.

Ο Κ όμως χαλάστηκε πολύ. Χτυπούσε τα μαχαιροπήρουνα στο πιάτο, έκανε θόρυβο. Όπως κάνει όταν είναι θυμωμένος. 

Στο γλυκό, έπλυνε το σερβίτσιο της (πάλι δεν μπορούσα εγώ να της το πλύνω γιατί απαγορεύεται.Είμαι λερωμένη!) πριν το χρησιμοποιήσει.

Το καλό της υπόθεσης ήταν ότι δεν μπορούσα να κατεβάσω μπουκιά.

Κακό δεν υπάρχει βέβαια. Απλά χαλάστηκα άσχημα. Μας κάλεσε κιόλας σπίτι της. Ξύπνησε μέσα μου το ζιζάνιο και σκέφτομαι να ζητήσω χοιρινό...παίζει; Όχι βέβαια! Αλλά δεν κοιμάται το ζιζάνιο.

Το Σκύριακο μας έχει καλεσμένους η χορτοφαγέ η Γερμανίδα, που οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν πολύ φρόνιμη στο τραπέζι μου. Έφαγε όλο τον μουσακά της.

Αλλά μας είπε ότι θα μας ετοιμάσει μόνο χορτοφαγικά, που είναι καλοδεχούμενο! Με θολώνει όμως αυτός ο ..."ρατσισμός"! Όταν είσαι νορμάλ, δεν δικαιούσαι καμιά απαίτηση. Μόνο υποχωρήσεις κάνεις. Θα ετοιμάσεις τα πάντα για όσους δεν ανήκουν στην πλειοψηφία. Όταν η μειοψηφία δεν σέβεται κανένα από τα δικά σου "θέλω", σε αναγκάζει να δεκτείς τις συνήθειές και την ιδιαιτερότητά της.Είτε είσαι οικοδεσπότης είτε είσαι γκεστ σταρ.

Ο Κ πάντως μου δήλωσε ότι πριν το φαγητό, θα πάει για κεμπάμπ!

ΥΓ:Η σημερινή μουρμούρα αφοράει όντως το φαγητό και τις διατροφικές ιδιαιτερότητες μερικών ομάδων αλλά ο παραλληλισμός με άλλες καταστάσεις δεν κάθεται ήσυχος.