Σε κάθε παρέα, υπάρχει τουλάχιστον ένα παιδάκι, που καταφέρνει εντός μιας ατάκας, να φέρνει στους υπόλοιπους κοιλιόπονο από τα πολλά χαχανητά. Υπάρχουν βέβαια και 2-3 παιδάκια ντροπαλά, που λένε ατάκες και γλυκές κρυάδες, μόνο όταν η παρέα είναι η βασική. Κανένα όμως από αυτά τα παιδάκια δεν έχει φτιάξει γραπτή λίστα με ατάκες ή με τους λόγους για τους οποίους πιστεύουν ότι έχουν χιούμορ.
Τη λίστα αυτή, την κρατάνε και την ανεμίζουνε σα να ΄τανε η σημαία της επανάστασης του 21-   βλέπω μπροστά μου να ανεμίζει το "Χιουμορίστας ή Σπασογαρίδας" - τα παιδάκια μιας τρίτης κατηγορίας, ενός ανώτερου υπαρξιακού συμπλέγματος, που αντί να σωπαίνουν που δεν έχουνε το χάρισμα, σου κράζουνε πώς έχουν την τιμή, με αποτέλεσμα, αν περνάς λόγω κατάστασης, αρκετό χρόνο μαζί του, να μπερδεύεις τις πραλίνες (σιγά μην διάλεγα καραμέλες!) με τα παναντόλ.

Ήταν πάλι μια από τις απίστευτες νύχτες, που παρακαλάς να περάσουν γρήγορα ώστε να τις ξεχάσεις ενώ βρίσκονται ακόμα στο παρόν.

Για ακόμα μια φορά, ο λιλήκας μου αράδιαζε όλους τους λόγους για τους οποίους πιστεύει ότι έχει χιούμορ!

- Δεν γέλασες.
- Εμ....ναι...
- Δεν το βρήκες αστείο;
- Εμ...όχι; Ξέρεις ότι το χιούμορ δεν είναι και το δυνατό σου σημείο...
-Γιατί πάλι λες πως δεν έχω χιούμορ;
-Επειδή δεν έχεις;
- Αν θες να ξέρεις, λανθάνεσαι! Η μαμά μου βρίσκει ότι έχω υπέροχο χιούμορ! Η νυν μου, επίσης! Και προχθές έλεγα στο τηλέφωνο ένα ανέκδοτο στη γιαγιά μου, αυτό με τον...
- Άι ρεστ μάι κέις! Μπορώ να φύγω τώρα;
- Με ειρωνεύεσαι;
- Εννοείται!
- Αν θες να ξέρεις, τις δικές σου φάσεις που κάνεις και καλά, χιούμορ, είναι που δεν βρίσκω αστείες! Είναι θέμα επιπέδου, βλέπεις!

- Α, ό,τι κι ό,τι! Όχι μόνο επιπέδου. Και ισοπέδωσης μάλλον!
- Αυτό ας πούμε ήταν χιούμορ;
- Όχι! Κρυάδα!
- Μπορεις να μου πεις κάτι; Θες να πεις ότι ο φίλος σου ο Γ, έχει πολύ χιούμορ; Κι εγώ δεν έχω; Ξέρεις ότι διαθέτω λεπτό ύφος, επιτηδευμένη επιλογή λέξεων  και ...
- Μπορώ να φύγω τώρα; Χίλιες φορές κινέζικο βασανιστήριο-αυτό με το πούπουλο στις πατούσες  δηλαδή...
- Κι αυτό χιούμορ ήταν;
- ΌΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙ!!! Απελπισία!
- Έπειτα, εσύ δεν είσαι που θαυμάζες πάντα το αγγλικό χιούμορ; Τώρα δηλαδή ποιό είναι το παράπονό σου;
- Μωρέ, το αγγλικό  χιούμορ είναι άψογο, το μαύρο επίσης, το δικό σου όμως είναι σιβηριανό, κι αυτό δεν κατεβάζεται ούτε με τρεις μπουκάλες βότκα!
- Τί εννοείς;
- Πως ειναι ώρα για νάνι!
-Όχι, θα καθίσεις να την ακούσεις τώρα! Κι ας πούμε ο Α, που χαχανίζετε όλη μέρα, έχει χιούμορ;
- καλά, μίλα!

Στρίγγλιζε σαν χάμστερ, που σφήνωσε στο φαγωμένο (από τα δοντάκια του) συρμοσωλήνα πλυντηρίου (μας το είχε κάνει πριν αιώνες το χάμστερ μας για αυτό το ξέρω, Χα!). Επί δέκα λεπτά; Περίπου. Δεν άκουγα ακριβώς τί έλεγε, τα ειχα ξανακούσει και οι καλοκαιρινές επαναλήψεις δεν πρέπει να παίζονται από τα μέσα του Μάη. Ό,τι κι ό,τι!


Και η επανάληψη συνεχίζεται. Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε από την τελευταία επανάληψη της λίστας και ήδη πιάσαμε τον επόμενο κύκλο. Κι αν ήταν "Κωνσταντίνου και Ελένης" άντε, πάνε και τόσα χρόνια! Όμως είναι το "Ρετιρέ" και ήδη αναρωτιέμαι πόσο ψηλά να βρίσκεται...το ρετιρέ.

Κάπου εκεί, ξυπνάει επιτέλους το βουνίσιο σου, που στην συγκεκριμένη περίπτωση κοιμόταν σαν αρκούδα σε πολυχρόνια νάρκη. Ανέμισα επιτέλους τη δική μου σημαία, που όντως έγραφε "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ (σ' αυτόν)"

- Μην μου ξανατηλεφωνήσεις, μην μου ξαναμιλήσεις, πες ότι πέθανα!
- Πλάκα κάνεις;
- Όχι, σοβαρά μιλάω.
- Θα αστειεύεσαι!
  - Καθόλου!

-Γνώρισες κάποιον;
- Ναι!

- Καλύτερο από μένα; Δεν πρόκειται να γνωρίσεις κάποιον καλύτερο από μένα!
- χαχαχαχαχα επιτέλους! Είπες επιτέλους κάτι αστείο!

Αναπάντητες κλήσεις όπως πάντα, παντού, δεκάδες μηνύματα με κακίες - ούτε καν κρυάδες-, φραγή και αφού αρχίζουνε να χτυπάνε άγνωστοι αριθμοί, κλείνεις και το κινητό. 

Θυμήθηκα αυτό που έλεγα μικρή "Ο άντρας που θα αγαπώ θα  κάνει να κλαίμε απ' το γέλιο όλη την παρέα!"

Στοίχημα ότι δεν θα είναι καθόλου τυχαίο αν η επόμενη γνωριμία θα είναι με  κωμικό που στέκεται (σταντ απ κομίντιαν) ή έστω παλιάτσο! Τέρμα με τους καραγκιόζηδες, ΤΕΡΜΑ!

ΥΓ: η 1η φωτο είναι από την Λεμεσό. Ο Σούπερμαν δεν είναι.

Όμορφη βδομάαααααααααααααααααααδαααααα!!!

Φτου κι εξ ελευθερίίίίίίίίας!