Κάποια Δήθεν Λόγια......
Οποιος Μπορει Κανει, οποιος δεν μπορει διδασκει!!!
Οποιος Μπορει Κανει, οποιος δεν μπορει διδασκει!!!
25 Ιουνίου 2009, 12:46
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
chocolat (25.06.2009)
Τα ίδια θα έγραφα κι εγώ, καλέ μου Δήθεν, αν μπορούσα να γράψω οτιδήποτε. Τουλάχιστον μέχρι το Johny Walker! :)
Το θολό τοπίο το περπατάω χωρίς αλκοόλ. Και δυστυχώς με καταπίνει.
Το τραγούδι δεν το ξέρω, θα πρέπει να ψάξω να το βρω.
Καλό σου απόγευμα, και συνέχισε να γράφεις. Ακόμα κι αν δεν είναι για κάτι βαρυσήμαντο και συνταρακτικό! Το κάθε κείμενο έχει τη σημασία του. :)
ΥΓ: Υπάρχει λέξη "κάλπης";
Desmar (25.06.2009)
"Τα λόγια έχουν βαρύτητα και σημαίνουν περισσότερα από αυτά που λένε." Κλέμπερερ
Κοινώς ...τι περισσότερο ήθελες να μας πεις από αυτά που ήδη είπες? ;)DITHEN (25.06.2009)
Αγαπημενη μου Chocolat, υπαρχει οχι μονο η λεξη μα και οσοι εκφραζουν την εννοια και κυκλοφορουν αναμεσα μας! Το δυστυχημα ειναι οτι μερα με τη μερα αυξανονται!
Desmar, πολυ σωστα το εχει πει ο Κλεμπερερ! Εγω δεν ειπα τιποτα, οι στοιχοι τα ειπαν ολα!:)
Σας ευχαριστω!movflower (25.06.2009)
Αν φτάσουν τα λόγια αγάπης έξω από το παράθυρο, εξατμίζονται;
Καλωσόρησες πίσω!
Τα νέα πολλά, διαχρονικά κάποια.
Αναμιγνύονται και από όσα έχεις να πεις δεν ξέρεις πια τί να πιεις!
τραλαλαλαλαλααααααααααα
Θα πρέπει να το ψάξουμε το τραγούδι, ιντίτ! :))
Φιλίιιιιιιιιιιιιι!!!inappropriate (25.06.2009)
Πολύ αληθινό και πολύ άμεσο το κείμενο σου...
Το διάβασα καθηλωμένη σε μια καρέκλα γραφείου ψάχνοντας τυχαία στην οθόνη λίγη απ' τη δημιουργία (αυτή που νομίζεις πως δεν προσφέρεις). Και ξέρεις κάτι? Την βρήκα...σε δυο, τρεις, πέντε, δέκα προτάσεις δεν έχει σημασία.
Το τραγούδι απ' ότι φαίνεται μας έβαλες στο τρυπάκι να το ψάξουμε όλοι:)
Καλό απόγευμα
ZARATHUSTRA (26.06.2009)
Δηθεν μου, χωρις να προσπαθησεις ιδιαιτερα, τα ειπες ΟΛΑ.
Χτυπησες ευαισθητη μου χορδη, ο Καλογιαννης ειναι απο τους αγαπημενους μου. Θυμηθηκα μια τηλεφωνικη λογομαχια μου με μια δημοσιογραφο του αλφα νιουζ (ραδιοφωνο) , που μας ειχε ταραξει στα διαλειματα με ρεμο και χατζηγιαννη.
- βρε κοπελλα μου , αλλαξε το και λιγο, μας εχεις πεθανει στους ρεμοχατζηγιαννέους. Χαθηκε να ακουσουμε και λιγο Καλογιαννη ας πουμε;
- αυτος που μου λετε... (ειρωνικα) εκανε τον κυκλο του, προ αμνημονευτων ετων, ας δωσουμε και τοπο στο καινουριο.
- Και το χαβιάρι ειναι παμπάλαιο αλλα οπου το βρεις το τρως, ή κανω λάθος; (Της απαντω κι εγω).
- Ευχαριστουμε που μας καλεσατε!
(μου απαντα κι αυτη)
τουτ-του..τούουτ! του..τούουτ...
Αυτά που λεν τις νύχτες,
τα πήραν λωποδύτες και τα 'ριξαν για πλάκα στο νερό.
sven (26.06.2009)
Φίλε Δήθεν,
διαβάζοντας το κείμενό σου και μπαίνοντας με ευκολία στο συναισθηματικό κλίμα που δημιουργεί, έφθασα και στο στίχο "σαν το χάδι και το λόγια που χρωστάμε..", νομίζοντας πως είναι το τέλος του post σου και σοκαρίστηκα κατά κάποιο τρόπο, θεωρώντας πως μας βασανίζουν ίδιες σκέψεις...
Είναι στίχος από το τραγούδι των Κατσιμιχαίων "Κορίτσια της συγνώμης", που, από την πρώτη στιγμή που το άκουσα εδώ και πολλά χρόνια, με συγκλόνισε, λες και γράφτηκε για μένα, για τον εαυτό των νεανικών μου χρόνων...
Όταν ακούω το τραγούδι αυτό, ιδιαίτερα όταν είμαι μόνος -και το επιδιώκω αρκετές φορές- βγαίνει από την ψυχή μου μια βαθειά λύπη , πολύ συνειδητή, αυθεντική και συνάμα λυτρωτική. Μέσα από αυτήν αισθάνομαι πως έχω καταφέρει να συναισθανθώ, να κατανοήσω και ν΄αγαπήσω ανθρώπινα πια, πολλά χρόνια μετά, τα εκατοντάδες "κορίτσια της συγνώμης" της ζωής μου...
Καλό ξημέρωμα!
ΥΓ. Οι στίχοι του τραγουδιού του Α. Καλογιάννη νομίζω πως εκφράζουν κάτι συναφές...hithtoly (26.06.2009)
υπέροχο κομμάτι από ένα πανέμορφο δίσκο στο τέλος της δεκαετίας του 80.επίσης να καλωσορίσουμε τη σοκολάτα πίσω στο σχολιασμό χε χε.καλημέρα.DITHEN (26.06.2009)
- Καλη μου movflower, τιποτα δεν μηδενιζεται στην ζωη! Ετσι και τα λογια της αγαπης, μπορει να εξατμιστουν μετα την αποδραση τους απο τα καθε λογης παραθυρα, μα επιστρεφουν παντα σαν δροσοσταλιδες ή λυτρωτικη βροχη (οταν τα ξαναχρειαστουμε)! Δεν χρειαζεται να ψαξετε πολυ για το τραγουδι, σας δινω την διευθυνση για να το ακουσετε στο post!
- inappropriate, καποιες φορες που νομιζεις οτι εχεις αδιασει, οτι δεν εχει παρα περα, οτι οι μπαταριες τα εχουν "παιξει", εκει ειναι πραγματι που ολοι ξαφνιζουμε τους εαφτους μας με το ποσες αντοχες και σκεψεις μπορουμε να βρουμε ακομα! Χαιρομαι που βρηκες δυο-τρεις γραμμες που σε αγγιξαν! Ακου το τραγουδακι, αξιζει!
- ZARATHUSTRA, πολλοι δεν εκτιμησαν τον Καλογιαννη, ακομα κι οταν ηταν στα πανω του σε περασμενες δεκαετιες! Ειχε ενα ιδιαιτερο τροπο ερμηνιας που οντως ή σου αρεσε με την πρωτη ή δεν σου αρεσε καθολου! Ο Αντωνης ωστοσο μας αφησε, στην καλιτεχνικη του πορεια, πολλα μικρα ή μεγαλα διαμαντακια τραγουδιων που ευχαριστα ακουγονται ακομα και σημερα χωρις να εχουν χασει την λαμψη και το νοημα τους δια μεσω του χρονου! Κι εμενα ηταν απο τους αγαπημενους μου, αφου η χρεια της φωνης του με συγκινουσε!
- Αγαπητε μου sven, ΝΑΙ, η εκφραση στην οποια αναφερεσαι ειναι "κλεμμενη" απο εκεινο το απιστευτα ομορφο κομματι των Κατσιμιχαιων! Ενα τραγουδι, που οπως κι εσενα, σημαδεψε τα νεανικα μου χρονια για τους ιδιους ακριβως λογους στους οποιους αναφερεσαι! Πολυ συντομα θα γραψω ενα post γι αυτο το τραγουδι των Κατσιμιχαιων, διοτι ακομα το ακουω και με συγκινει με τον ιδιο τροπο οπως τοτε ...! Αλλωστε το χρωσταμε σε ολα εκεινα τα κοριτσια της ... "συγνωμης" της ζωης μας!
- Αγαπητε μου hithtoly, οντως αν και μπορεις να βρεις το τραγουδι σε πολλους μεταγενεστερους δισκους και καποιες επανεκτελεσεις, η πρωτη εκτελεση εγινε στις αρχες της δεκαετιας του 80 στον δισκο που αναφερεσαι! Ηταν απο τα αγαπημενα μου κομματια και το "επαιζα" συχνα, οταν εκανα εκπομπες στο ραδιοφωνο!
Σας ευχαριστω ολους παιδια, που βρηκατε τον χρονο να σταθειτε λιγο εδω και τιμησατε το post με τα σχολια σας!:)) Oraclas (26.06.2009)
Τι πιο όμορφο από ένα ξεδίπλωμα σκέψεων σε ένα οικείο και συνάμα συντροφικό περιβάλλον. Μου αρέσει ο Καλογιάννης όπως και ο Χατζής, και το πιο σημαντικό για αυτές τις φωνές είναι ότι είναι διαχρονικές και δένουν περισσότερες γενιές. nevitelle (26.06.2009)
Αχ, αυτές οι στιγμές, ώρες, μέρες που το μυαλό κολλάει και το χέρι δεν λέει να κινηθεί, να βγάλει στο χαρτί (ή/και στο πληκτρολόγιο) την θύελλα που ξεσηκώνεται μέσα μας όταν συσσωρεύονται πολλά και παλεύουν να μας πνίξουν. Κοιτάμε την άδεια σελίδα που πεισματικά παραμένει λευκή μέχρι το πολυπόθητο κλικ να απελευθερώσει τον χείμαρρο των σκέψεων και να λιγοστέψει το βάρος..pterarhos (27.06.2009)
Καλησπερα,φιλε ΔΗΘΕΝ.
Υποχρεωσεις με κρατησαν μακρια,απο το ΜΗ,αυτες τις μερες.
Απαιτει τεχνη γραφης ,η ελλειψη εμπνευσης,να μετουσιωνεται σε εμπνευση.
Παραδειγμα προς μιμηση το ποστ.
Το κρατω.
Την καλησπερα μου φιλε!DITHEN (29.06.2009)
Καλημερα,
- Αγαπητε μου Oraclas, κτυπησες κοκκινο με τους δυο καλιτεχνες που ανεφερες! Πολυ περισσοτερο ο Χατζης που το εργο του δεν ειναι μονο μουσικο, μα αφησε ψηγματα ανθρωπιας στις ψυχες ολων μας!
- nevitelle, οντως οι πιο μεγαλες ωρες ειναι αυτες που οι σελιδες μενουν κενες και το βλεμμα απλανες! Η καθημερινοτητα ομως και οι υποχρεωσεις μας επαναφερουν στην "ταξη"!:)
- Φιλε μου Πτεραρχε, η παρουσια σου στο site ειναι αναγκαια (τουλαχιστον για καποιους) γι αυτο να την κανεις αισθητη πιο συχνα, παρα τις υποχρεωσεις σου!::)) Σε ευχαριστω για την εκτιμηση στην "ελλειψη εμπνευσης μου"!
Σας ευχαριστω πολυ!:)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Πολλά θα μπορούσα να γράψω μετά από πολύ καιρό απουσίας από την διαδικασία ανανέωσης και καταγραφής σκέψεων και απόψεων στο blog μου!
Θα μπορούσα να γράψω για την πολιτική κατάσταση και τις διάφορες πτυχές της, για την κοροϊδία που έφτασε πλέον στα έσχατα όρια της, για την Σέχτα που δολοφονεί αθώους καταμεσής των οδών απειλώντας θεούς και δαίμονες, εισάγοντας ένα σκηνικό τρόμου που απέχει κατά πολύ από την οποιαδήποτε επανάσταση (ακόμα και από αυτές χωρίς … αιτία)! Για την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της! Για την αλλαγή στις αρχές του αιώνα και τις πραγματικές επαναστάσεις που υποβόσκουν! Ακόμα, για το κλείσιμο μιας εφημερίδας και ενός ραδιοσταθμού! Για όσους έχασαν εν μια νυκτί τη δουλειά και την επιβίωση τους!
Πάλι, σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να γράψω με λυρισμό για το καλοκαίρι που μας αγγίζει (ακόμα ένα..), για ακρογιαλιές και αστέρια, για έρωτες στην άμμο και νησιά μαγευτικά! Ίσως και για κάποια ταξίδια που έκανα τελευταία και για πολλά συναισθήματα που μου δημιούργησαν, καθώς και προβληματισμούς!
Θα μπορούσα να αναφερθώ και στο νέο set up του blog-χώρου του MH που με μπερδεύει και μου κάνει την ανεύρεση των αγαπημένων μου blogs πιο δύσκολη (συγγνώμη κύριε Χόρχε μου, ξέρετε πόσο σας εκτιμώ, μα προτιμούσα την αρχική διάταξη, έτσι όπως το είχα μάθει το ΜΗ, ίσως γιατί δεν είμαι των πολλών αλλαγών, με δυσκολεύουν, αν και εκτιμώ και αντιλαμβάνομαι με πόσο κόπο και μεράκι δουλέψατε για τις αλλαγές, ίσως και με συγκεκριμένο σκεπτικό)! Σκεφτόμουν, από την άλλη, μήπως να ανέπτυσσα περεταίρω κάποιο από τα πολύ ενδιαφέροντα θέματα που διάβασα σε διάφορα blogs τελευταία! Η αλήθεια είναι ότι (όπως με ευχαρίστηση διαπίστωσα) μπήκαν πολλά νέα μέλη που έχουν κάτι να πουν! Μ’ άρεσαν πολλά νέα blogs και (ξανα) κάποια παλιά, που πιστεύω ότι προσδίδουν αξία και ποιότητα στην μικρή κοινότητα του ΜΗ που μεγαλώνει μέρα με την μέρα!
Μα τίποτα!!!
Το μυαλό δεν μπορεί πια να συγκεντρωθεί και να παράγει ιδέες! Κουρκούτιανε!
Μόνο μια περίεργη διάθεση έμεινε, ως απομεινάρι πολλών καταστάσεων που όταν φτάσουν στο απόγειο, σε αδειάζουν! Σε εξουθενώνουν και νιώθεις ότι απλά έχεις ριζώσει στην καρέκλα του γραφείου, κενός από δημιουργία, κοιτάζοντας με εκείνο το αδιάφορο βλέμμα της αγελάδας την οθόνη του κομπιούτερ σαν χαμένος!
Κι όταν η μέρα περνά κι έρχεται το … Johnny Walker, κι όσο περιμένεις να ακούσεις εκείνο το «κλικ» στο μυαλό σου, που θαρρείς πως θα σε λυτρώσει, το μόνο που νιώθεις βαθιά μέσα σου, είναι ένα πηγάδι να αναστενάζει κρυφά! Να σε καλεί σαν σειρήνα! Και ψάχνεις να βρεις μέσα στο θολό τοπίο της υποκρισίας που σε περιβάλλει, που επιτέλους ενώνεται η γη με τον ουρανό;
Έτσι το μόνο που θέλω να παραθέσω σήμερα είναι τους στοίχους ενός αγαπημένου τραγουδιού! Ενός κομματιού που ερμήνευσε άψογα πριν πολλά – πολλά χρόνια ο Αντώνης Καλογιάννης! Μην μου ζητήσετε στιχουργούς και συνθέτες, δεν το έψαξα και βαρέθηκα να το κάνω, άλλωστε το μόνο που με απασχόλησε αυτές τις μέρες που μου κόλλησε αυτό το παλιό τραγουδάκι στο μυαλό, ήταν αποκλειστικά το νόημα των στοίχων! Σαν φάντασμα που επιστρέφει μετά από χρόνια να σε στοιχειώσει …. ζητώντας εκδίκηση!
Σαν το χάδι και τα λόγια που χρωστάμε ……
Τα Λόγια της Αγάπης
Τα λόγια της αγάπης αγόρασε ένας κάλπης
να τα 'χει όταν θέλει να γελά
και βλέπεις μια θυσία με πόση αναισθησία
τη βάζει κάποιος να κατρακυλά.
Αυτά που λεν τις νύχτες,
τα πήραν λωποδύτες και τα 'ριξαν για πλάκα στο νερό
κι ακούς ένα πηγάδι κρυφά ν' αναστενάζει
και λες μιλά η γη με το Θεό.
Αυτά που λεν οι ξένοι και οι ερωτευμένοι
δεν είναι πια σκηνές του σινεμά,
θυμίζουνε μαγεία, καρδιάς αιμορραγία
μα εσύ τα βλέπεις όλα μου φτηνά.
Αυτά που λεν τις νύχτες,
τα πήραν λωποδύτες και τα 'ριξαν για πλάκα στο νερό
κι ακούς ένα πηγάδι κρυφά ν' αναστενάζει
και λες μιλά η γη με το Θεό.
Τα λόγια της αγάπης αγόρασε ένας κάλπης
να τα 'χει όταν θέλει να γελά,
να τα 'χει όταν θέλει να γελά …..
http://www.esnips.com/doc/371ae414-9a90-419f-bf23-339239d32301/Τα-λόγια-της-αγάπης---Αντώνης-Καλογιάννης---Άλκηστις-Πρωτοψάλτη
Καρδιάς αιμορραγία ……
μα όταν μιλά η γη με τον Θεό, οι άνθρωποι δεν προσεύχονται, μοναχά παρακαλούν, Ψυχή μου!!
13 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
chocolat (25.06.2009)
Τα ίδια θα έγραφα κι εγώ, καλέ μου Δήθεν, αν μπορούσα να γράψω οτιδήποτε. Τουλάχιστον μέχρι το Johny Walker! :)
Το θολό τοπίο το περπατάω χωρίς αλκοόλ. Και δυστυχώς με καταπίνει.
Το τραγούδι δεν το ξέρω, θα πρέπει να ψάξω να το βρω.
Καλό σου απόγευμα, και συνέχισε να γράφεις. Ακόμα κι αν δεν είναι για κάτι βαρυσήμαντο και συνταρακτικό! Το κάθε κείμενο έχει τη σημασία του. :)
ΥΓ: Υπάρχει λέξη "κάλπης";
Desmar (25.06.2009)
"Τα λόγια έχουν βαρύτητα και σημαίνουν περισσότερα από αυτά που λένε." Κλέμπερερ
Κοινώς ...τι περισσότερο ήθελες να μας πεις από αυτά που ήδη είπες? ;)DITHEN (25.06.2009)
Αγαπημενη μου Chocolat, υπαρχει οχι μονο η λεξη μα και οσοι εκφραζουν την εννοια και κυκλοφορουν αναμεσα μας! Το δυστυχημα ειναι οτι μερα με τη μερα αυξανονται!
Desmar, πολυ σωστα το εχει πει ο Κλεμπερερ! Εγω δεν ειπα τιποτα, οι στοιχοι τα ειπαν ολα!:)
Σας ευχαριστω!movflower (25.06.2009)
Αν φτάσουν τα λόγια αγάπης έξω από το παράθυρο, εξατμίζονται;
Καλωσόρησες πίσω!
Τα νέα πολλά, διαχρονικά κάποια.
Αναμιγνύονται και από όσα έχεις να πεις δεν ξέρεις πια τί να πιεις!
τραλαλαλαλαλααααααααααα
Θα πρέπει να το ψάξουμε το τραγούδι, ιντίτ! :))
Φιλίιιιιιιιιιιιιι!!!inappropriate (25.06.2009)
Πολύ αληθινό και πολύ άμεσο το κείμενο σου...
Το διάβασα καθηλωμένη σε μια καρέκλα γραφείου ψάχνοντας τυχαία στην οθόνη λίγη απ' τη δημιουργία (αυτή που νομίζεις πως δεν προσφέρεις). Και ξέρεις κάτι? Την βρήκα...σε δυο, τρεις, πέντε, δέκα προτάσεις δεν έχει σημασία.
Το τραγούδι απ' ότι φαίνεται μας έβαλες στο τρυπάκι να το ψάξουμε όλοι:)
Καλό απόγευμα
ZARATHUSTRA (26.06.2009)
Δηθεν μου, χωρις να προσπαθησεις ιδιαιτερα, τα ειπες ΟΛΑ.
Χτυπησες ευαισθητη μου χορδη, ο Καλογιαννης ειναι απο τους αγαπημενους μου. Θυμηθηκα μια τηλεφωνικη λογομαχια μου με μια δημοσιογραφο του αλφα νιουζ (ραδιοφωνο) , που μας ειχε ταραξει στα διαλειματα με ρεμο και χατζηγιαννη.
- βρε κοπελλα μου , αλλαξε το και λιγο, μας εχεις πεθανει στους ρεμοχατζηγιαννέους. Χαθηκε να ακουσουμε και λιγο Καλογιαννη ας πουμε;
- αυτος που μου λετε... (ειρωνικα) εκανε τον κυκλο του, προ αμνημονευτων ετων, ας δωσουμε και τοπο στο καινουριο.
- Και το χαβιάρι ειναι παμπάλαιο αλλα οπου το βρεις το τρως, ή κανω λάθος; (Της απαντω κι εγω).
- Ευχαριστουμε που μας καλεσατε!
(μου απαντα κι αυτη)
τουτ-του..τούουτ! του..τούουτ...
Αυτά που λεν τις νύχτες,
τα πήραν λωποδύτες και τα 'ριξαν για πλάκα στο νερό.
sven (26.06.2009)
Φίλε Δήθεν,
διαβάζοντας το κείμενό σου και μπαίνοντας με ευκολία στο συναισθηματικό κλίμα που δημιουργεί, έφθασα και στο στίχο "σαν το χάδι και το λόγια που χρωστάμε..", νομίζοντας πως είναι το τέλος του post σου και σοκαρίστηκα κατά κάποιο τρόπο, θεωρώντας πως μας βασανίζουν ίδιες σκέψεις...
Είναι στίχος από το τραγούδι των Κατσιμιχαίων "Κορίτσια της συγνώμης", που, από την πρώτη στιγμή που το άκουσα εδώ και πολλά χρόνια, με συγκλόνισε, λες και γράφτηκε για μένα, για τον εαυτό των νεανικών μου χρόνων...
Όταν ακούω το τραγούδι αυτό, ιδιαίτερα όταν είμαι μόνος -και το επιδιώκω αρκετές φορές- βγαίνει από την ψυχή μου μια βαθειά λύπη , πολύ συνειδητή, αυθεντική και συνάμα λυτρωτική. Μέσα από αυτήν αισθάνομαι πως έχω καταφέρει να συναισθανθώ, να κατανοήσω και ν΄αγαπήσω ανθρώπινα πια, πολλά χρόνια μετά, τα εκατοντάδες "κορίτσια της συγνώμης" της ζωής μου...
Καλό ξημέρωμα!
ΥΓ. Οι στίχοι του τραγουδιού του Α. Καλογιάννη νομίζω πως εκφράζουν κάτι συναφές...hithtoly (26.06.2009)
υπέροχο κομμάτι από ένα πανέμορφο δίσκο στο τέλος της δεκαετίας του 80.επίσης να καλωσορίσουμε τη σοκολάτα πίσω στο σχολιασμό χε χε.καλημέρα.DITHEN (26.06.2009)
- Καλη μου movflower, τιποτα δεν μηδενιζεται στην ζωη! Ετσι και τα λογια της αγαπης, μπορει να εξατμιστουν μετα την αποδραση τους απο τα καθε λογης παραθυρα, μα επιστρεφουν παντα σαν δροσοσταλιδες ή λυτρωτικη βροχη (οταν τα ξαναχρειαστουμε)! Δεν χρειαζεται να ψαξετε πολυ για το τραγουδι, σας δινω την διευθυνση για να το ακουσετε στο post!
- inappropriate, καποιες φορες που νομιζεις οτι εχεις αδιασει, οτι δεν εχει παρα περα, οτι οι μπαταριες τα εχουν "παιξει", εκει ειναι πραγματι που ολοι ξαφνιζουμε τους εαφτους μας με το ποσες αντοχες και σκεψεις μπορουμε να βρουμε ακομα! Χαιρομαι που βρηκες δυο-τρεις γραμμες που σε αγγιξαν! Ακου το τραγουδακι, αξιζει!
- ZARATHUSTRA, πολλοι δεν εκτιμησαν τον Καλογιαννη, ακομα κι οταν ηταν στα πανω του σε περασμενες δεκαετιες! Ειχε ενα ιδιαιτερο τροπο ερμηνιας που οντως ή σου αρεσε με την πρωτη ή δεν σου αρεσε καθολου! Ο Αντωνης ωστοσο μας αφησε, στην καλιτεχνικη του πορεια, πολλα μικρα ή μεγαλα διαμαντακια τραγουδιων που ευχαριστα ακουγονται ακομα και σημερα χωρις να εχουν χασει την λαμψη και το νοημα τους δια μεσω του χρονου! Κι εμενα ηταν απο τους αγαπημενους μου, αφου η χρεια της φωνης του με συγκινουσε!
- Αγαπητε μου sven, ΝΑΙ, η εκφραση στην οποια αναφερεσαι ειναι "κλεμμενη" απο εκεινο το απιστευτα ομορφο κομματι των Κατσιμιχαιων! Ενα τραγουδι, που οπως κι εσενα, σημαδεψε τα νεανικα μου χρονια για τους ιδιους ακριβως λογους στους οποιους αναφερεσαι! Πολυ συντομα θα γραψω ενα post γι αυτο το τραγουδι των Κατσιμιχαιων, διοτι ακομα το ακουω και με συγκινει με τον ιδιο τροπο οπως τοτε ...! Αλλωστε το χρωσταμε σε ολα εκεινα τα κοριτσια της ... "συγνωμης" της ζωης μας!
- Αγαπητε μου hithtoly, οντως αν και μπορεις να βρεις το τραγουδι σε πολλους μεταγενεστερους δισκους και καποιες επανεκτελεσεις, η πρωτη εκτελεση εγινε στις αρχες της δεκαετιας του 80 στον δισκο που αναφερεσαι! Ηταν απο τα αγαπημενα μου κομματια και το "επαιζα" συχνα, οταν εκανα εκπομπες στο ραδιοφωνο!
Σας ευχαριστω ολους παιδια, που βρηκατε τον χρονο να σταθειτε λιγο εδω και τιμησατε το post με τα σχολια σας!:)) Oraclas (26.06.2009)
Τι πιο όμορφο από ένα ξεδίπλωμα σκέψεων σε ένα οικείο και συνάμα συντροφικό περιβάλλον. Μου αρέσει ο Καλογιάννης όπως και ο Χατζής, και το πιο σημαντικό για αυτές τις φωνές είναι ότι είναι διαχρονικές και δένουν περισσότερες γενιές. nevitelle (26.06.2009)
Αχ, αυτές οι στιγμές, ώρες, μέρες που το μυαλό κολλάει και το χέρι δεν λέει να κινηθεί, να βγάλει στο χαρτί (ή/και στο πληκτρολόγιο) την θύελλα που ξεσηκώνεται μέσα μας όταν συσσωρεύονται πολλά και παλεύουν να μας πνίξουν. Κοιτάμε την άδεια σελίδα που πεισματικά παραμένει λευκή μέχρι το πολυπόθητο κλικ να απελευθερώσει τον χείμαρρο των σκέψεων και να λιγοστέψει το βάρος..pterarhos (27.06.2009)
Καλησπερα,φιλε ΔΗΘΕΝ.
Υποχρεωσεις με κρατησαν μακρια,απο το ΜΗ,αυτες τις μερες.
Απαιτει τεχνη γραφης ,η ελλειψη εμπνευσης,να μετουσιωνεται σε εμπνευση.
Παραδειγμα προς μιμηση το ποστ.
Το κρατω.
Την καλησπερα μου φιλε!DITHEN (29.06.2009)
Καλημερα,
- Αγαπητε μου Oraclas, κτυπησες κοκκινο με τους δυο καλιτεχνες που ανεφερες! Πολυ περισσοτερο ο Χατζης που το εργο του δεν ειναι μονο μουσικο, μα αφησε ψηγματα ανθρωπιας στις ψυχες ολων μας!
- nevitelle, οντως οι πιο μεγαλες ωρες ειναι αυτες που οι σελιδες μενουν κενες και το βλεμμα απλανες! Η καθημερινοτητα ομως και οι υποχρεωσεις μας επαναφερουν στην "ταξη"!:)
- Φιλε μου Πτεραρχε, η παρουσια σου στο site ειναι αναγκαια (τουλαχιστον για καποιους) γι αυτο να την κανεις αισθητη πιο συχνα, παρα τις υποχρεωσεις σου!::)) Σε ευχαριστω για την εκτιμηση στην "ελλειψη εμπνευσης μου"!
Σας ευχαριστω πολυ!:)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen
Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
Links
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen
Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Τώρα που αλλάξαν οι καιροί
- Αν Αργήσω μην με ψάξεις στο ΔΝΤ, θα είμαι με την Τροϊκα!
- Άτακτες λέξεις στο άσχετο!
- Ακριβό μου Μήνυμα .....
- Μαραμπού ....
- Λόγοι Απιστίας Γυναικών ......
- Προόρισμος ...
- Οι Αρετές του Έλληνα ....
Δημοφιλέστερα...
- Το Ωραιότερο Μωρό απο Ιδρύσεως Ελληνικού Κράτους
- Κορίτσια της Συγνώμης
- Το Τραγούδι Γυμνό .....
- Και Θέλουμε να Λεγόμαστε .... Άνθρωποι!
- Βροχό-σταλίδα.....
- Η Καθαρή ...... Ντόπα
- Βούρ στον Πατσά.....
- Σαράντα παρά ... ένα
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
- neerie
- chocolat
- MPara
- maikempty
- thank
- pterarhos
- margot
- oraclas
- kithara_woman
- sven
- Desmar
- Emilia_
- pastella
- margo
- uNick
- Alks
Links