Μέσα στην πολλή συνάφεια της πλήξης μου και του «στερητικού συνδρόμου των διακοπών», καθώς και του «συνδρόμου της χαζομάρας και των επαναλήψεων» της τηλεόρασης, που δεν μπορεί πια να προσφέρει μια «ενδιαφέρουσα» βραδιά για όσους αποφασίσουν να «κάτσουν σπίτι» και να χαλαρώσουν, αφοσιώθηκα προχθές να παρακολουθώ ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ (να το πω;), εκπομπή (;), πρόγραμμα (;), από ένα πολύ γνωστό διεθνές κανάλι που καταπιάνεται με τέτοια θέματα επιμορφώνοντας όσους επιλέξουν τη θέαση του! Θέμα: η «σεξομανία» ή όπως το μάθαμε λαϊκιστή, η «νυμφομανία»! Τώρα θα μου πείτε: «τι πας κι εσύ ρε Δήθεν και παρακολουθείς;» και θα έχετε και δίκαιο! Αλλά τι να κάνω; Ότι μπορεί κάνει ο κάθε ένας για να αδειάσει το κεφάλι του από όσα τον βαραίνουν μέχρι να τον πάρει ο ύπνος!:))  

Αυτό ωστόσο που μου έκανε εντύπωση στο πρόγραμμα ήταν τα ποσοστά των ανθρώπων που υποφέρουν, πολλοί χωρίς να το ξέρουν, από αυτή την (ας πούμε) ψυχική (εγκεφαλική;) ασθένεια! Όχι, δυστυχώς το πρόγραμμα δεν μας έδωσε διευθύνσεις κι ονόματα για να ξέρουμε κι εμείς που στοχεύουμε!! Χε,χε! Αλλά έδινε άλλα εντυπωσιακά στοιχεία και αναλύσεις που σε κάνουν να ανατριχιάζεις για το τι γίνεται παγκόσμια περί του σεξ και της βιομηχανίας που έχει αναπτυχθεί και οδηγεί τον κόσμο σε φαινόμενα που θυμίζουν έντονα τα «Σόδομα και Γόμορρα» λίγο πριν την καταστροφή τους από την Θεϊκή οργή (τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται η Παλαιά Διαθήκη)!         

Όπως αναφερόταν, εκατομμύρια άνθρωποι νιώθουν την ανεξέλεγκτη επιθυμία να κάνουν αμέσως σεξ με κάθε άτομο που συναντούν και τους διεγείρει ερωτικά (εγώ που ζω ρε γ…, γιατί πέφτω πάντα σε περιπτώσεις που «θέλουν τον χρόνο τους»;;)! Συνήθως οι ειδικοί επιστήμονες περιγράφουν αυτή την ψυχαναγκαστική σεξουαλική παρόρμηση ως «ερωτομανία», «υπερσεξουαλικότητα», «δονζουανισμό», «νυμφομανία», ενώ εξίσου απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς επιφυλάσσουν για τα θύματα αυτής της ερωτικής διαταραχής: «σεξομανείς», «εξαρτημένοι από το σεξ», ακόμη και «ναρκομανείς του έρωτα». Όπως συμβαίνει με κάθε τοξικομανή, ο/η ερωτομανής εμφανίζει όλα τα τυπικά συμπτώματα της ψυχοσωματικής εξάρτησης από το ...... σεξ!!

Όπως περιγράφεται, η ζωή αυτών των ανδρών και γυναικών περιστρέφεται βασανιστικά γύρω από την ατελέσφορη αναζήτηση σεξουαλικής ικανοποίησης. Μια αναζήτηση, όπως λένε οι επιστήμονες, που είναι μάταιη και δυστυχώς αποδεικνύεται βλαπτική για τους ίδιους και για όσους σχετίζονται ερωτικά μαζί τους. Οι επιστήμονες (πάντα) θεωρούν ότι, η συχνότητα εμφάνισης αυτής της ερωτικής διαταραχής είναι άκρως ανησυχητική, αφού μόνο στις ΗΠΑ υπάρχουν πάνω από 20 εκατομμύρια σεξομανείς (περίπου το 11% του πληθυσμού), ενώ υψηλά ποσοστά καταγράφονται και στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ο Μάικλ Ντάγκλας, η Σάρον Στόουν, ο Μίκι Ρουρκ, ο Μπαρτ Ρέινολντς είναι μερικοί από τους πιο διάσημους αστέρες του Χόλιγουντ που έχουν δημόσια ομολογήσει ότι κάποτε υπέφεραν ή υποφέρουν ακόμη από σεξουαλική εξάρτηση (sexual addiction). Αν είναι αλήθεια ή αν πρόκειται απλώς για ακόμη ένα φτηνό μέσο αυτοδιαφήμισης, αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ!! Το βέβαιο πάντως είναι ότι η συγκεκριμένη διαταραχή της ερωτικής συμπεριφοράς δεν πλήττει αποκλειστικά τις διασημότητες του Χόλιγουντ, αλλά και έναν διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό «κοινών θνητών».

Τα συμπτώματα αυτής της, όπως θεωρείται από κάποιους, «σκοτεινής ψυχοσωματικής ερωτικής δυσλειτουργίας» ήταν γνωστά από αρχαιοτάτων χρόνων. Ωστόσο ο πρώτος που επιχείρησε να τα μελετήσει επιστημονικά, με τα πενιχρά μέσα της εποχής, ήταν ο Γερμανός ψυχίατρος Richard von Krafft-Ebing στα τέλη του 19ου αιώνα. Στο κλασικό εγκυκλοπαιδικό έργο του «Psychopathia Sexualis» ο πρωτοπόρος σεξολόγος περιέγραψε πρώτος το 1886 την ψυχοπαθολογική εμμονή κάποιων ασθενών του με το σεξ:  

«Γι' αυτούς η άμεση ικανοποίηση των “αφύσικων” και υπερβολικών ερωτικών επιθυμιών τους ήταν η απόλυτη προτεραιότητά τους, ακόμη και αν ήταν απολύτως σαφές ότι μπορούσε να τους καταστρέψει»!!

Από τότε μέχρι σήμερα, φυσικά, πολλά δείχνουν να έχουν αλλάξει! Σήμερα οι ειδικοί για να καθορίσουν την παρουσία ή όχι «σεξουαλικής εξάρτησης» καταφεύγουν και σε άλλα κριτήρια! Εκτός από την τυφλή εμμονή με το σεξ, όποιος υποφέρει από αυτή οφείλει επίσης να εμφανίζει μια αλλοτριωμένη εμπειρία και μια διαστρεβλωτική αντίληψη για τις συνέπειες των ίδιων του των πράξεων για να θεωρηθεί «ασθενής». Στην κλίμακα των προτεραιοτήτων του «σεξομανούς» ότι δεν συμβάλλει ή δεν ενισχύει την άμεση ικανοποίηση των σεξουαλικών του ορέξεων θεωρείται αυτομάτως απορριπτέο ή και εχθρικό. Επιπλέον, για να θεωρηθεί κάποιος ή κάποια «σεξομανής» οφείλει να εμφανίζει ακόμη δύο αποφασιστικά χαρακτηριστικά: εκτός από την ψυχαναγκαστική και μονότονη εμμονή του με το σεξ, θα πρέπει να έχει «εθισμό» και «σύνδρομο στέρησης» από το σεξ!

Πιο συγκεκριμένα, «εθισμό στο σεξ» παρουσιάζει εκείνος που ενώ κάνει έρωτα με το αντικείμενο του πόθου του, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί ερωτικά και συνεπώς επιζητεί νέες και πιο ακραίες ερωτικές εμπειρίες. Όσο για το «σύνδρομο στέρησης», αυτό, λένε, εκδηλώνεται με τη νευρικότητα, την κακοδιαθεσία και ενίοτε με την εξαιρετικά βίαιη συμπεριφορά του ανικανοποίητου σεξομανούς.

Μολονότι δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμη ένας καθολικά αποδεκτός ορισμός της μη φυσιολογικής εξάρτησης από το σεξ, οι περισσότεροι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μια συμπεριφορά που θυμίζει έντονα άλλες μορφές εξάρτησης, όπως π.χ. την εξάρτηση από τα ναρκωτικά. Όπως ισχυρίζονται, τόσο οι υπερρεαλιστικές εμπειρίες από τη χρήση ναρκωτικών, όσο και οι πιο αιθέριες και ποιητικές ερωτικές εμπειρίες, αναδύονται και βιώνονται από ένα κοινό, σε όλους τους ανθρώπους, βιολογικό υπόστρωμα - τον ανθρώπινο εγκέφαλο!

Όπως τονίζουν οι Ψυχολόγοι, οι λεγόμενοι «ασθενείς» είναι, φαινομενικά, απολύτως φυσιολογικά άτομα που όμως βιώνουν μια ασυνήθιστα αυξημένη ερωτική επιθυμία, η οποία συνήθως, λόγω των εγγενών ψυχολογικών ή σωματικών δυσλειτουργιών, δεν καταφέρνει να εκφραστεί με φυσιολογικό τρόπο. Ακόμη και για τον έμπειρο ειδικό γιατρό (σεξολόγο) δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί αμέσως ότι πρόκειται για άτομα εξαρτημένα από το σεξ (sexual addict).

Όσο για τα πραγματικά βιοψυχολογικά αίτια της ψυχαναγκαστικής αναζήτησης σεξουαλικής ικανοποίησης, αυτά μπορούν κάλλιστα να αποδοθούν είτε σε ψυχολογικά τραύματα κατά την τρυφερή παιδική ηλικία είτε σε νευρολογικές ή ορμονικές δυσλειτουργίες. Ωστόσο, η επιστημονική κοινότητα δεν έχει, μέχρι στιγμής, αποφασίσει αν τα πρωταρχικά αίτια είναι αμιγώς ψυχολογικά-κοινωνικά ή αν, αντίθετα, όλα ανάγονται σε συγκεκριμένες ανωμαλίες στη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου του ερωτομανούς!

Από τη μια, αρκετοί ειδικοί ψυχοθεραπευτές υποστηρίζουν ότι αυτά τα άτομα συνήθως έχουν βιώσει διάφορες τραυματικές εμπειρίες κατά την παιδική τους ηλικία, τις οποίες αργότερα επιχείρησαν να «διαχειριστούν» μέσω κάποιας μορφής ψυχαναγκαστικής σεξουαλικής εξάρτησης, ενώ από την άλλη, οι κοινωνικοί ψυχολόγοι επιμένουν ότι η εμφάνιση και η έξαρση αυτών των φαινομένων καθορίζεται αποκλειστικά από κοινωνικούς παράγοντες, όπως π.χ. το ταχύτατο πέρασμα από τη σεξοφοβική κουλτούρα, που επικρατούσε στον δυτικό κόσμο μέχρι τη δεκαετία του 1960, στη σεξοφιλική «ελευθεριακή» κουλτούρα της εποχής μας.  

Και ίσως τελικά οι κοινωνικοί ψυχολόγοι να έχουν δίκαιο, από τη στιγμή που η τάση της «μεταμοντέρνας σεξουαλικής ελευθεριότητας» προστάζει ότι, αν δεν έχεις τουλάχιστον επτά σεξουαλικές επαφές την εβδομάδα θεωρείσαι σχεδόν μη φυσιολογικός και ασφαλώς σεξουαλικά καταπιεσμένος (ε, ρε άγχος κι αυτό)!

Όσον αφορά πάλι την παλιομοδίτικη έννοια του «μη φυσιολογικού» στις ερωτικές μας πρακτικές, αυτή φαίνεται πια να στερείται ουσιαστικού νοήματος σε μια εποχή όπου οι ερωτικές μας επιθυμίες χειραγωγούνται από τα ΜΜΕ και διαμεσολαβούνται από το Διαδίκτυο, καθώς κάποιοι αντιλαμβάνονται την είσοδο του Διαδικτύου στην ερωτική τους ζωή ως μια μεγάλη ανατροπή, η οποία απελευθερώνει την «προκάτ» ερωτική φαντασία τους και ικανοποιεί τις πιο ακραίες ερωτικές τους φαντασιώσεις!

Το φαινόμενο της Διαδικτυακής Σεξουαλικής Εξάρτησης (Internet Sexual Addiction) είναι η αλήθεια ότι αποτελεί, για όλο και περισσότερα άτομα, μια μορφή φυγής από τη συχνά γκρίζα και κοινότοπη ερωτική τους πραγματικότητα. Άτομα με απολύτως ανεπαρκή πραγματική ερωτική ζωή στρέφονται σήμερα στο Διαδίκτυο επιζητώντας να αναπληρώσουν «εικονικά» τις μέχρι σήμερα ανεκπλήρωτες σεξουαλικές τους ορέξεις. Το τραγικό, όπως λένε οι επιστήμονες, είναι ότι, με τον καιρό ο εθισμός στο «εικονικό σεξ» παραλύει τις όποιες δυνατότητες έχουν τα άτομα για πραγματικές ερωτικές επαφές και είναι απολύτως καταστροφικός όταν αφορά άτομα νεαρής ηλικίας!

Το συμπέρασμα πάντως είναι ότι, αν κάτσεις να ερευνήσεις όλους αυτούς τους παράγοντες που συνδιαμορφώνουν τη «σεξουαλική εξάρτηση» (βιολογικές προδιαθέσεις, ορμονικές-εγκεφαλικές δυσλειτουργίες, παιδικά τραύματα, κατάρρευση των καθιερωμένων κοινωνικών προτύπων), όχι μόνο τρελαίνεσαι αλλά καταλαβαίνεις πια, ότι τα αίτια αυτού του πολύπλοκου βιοψυχολογικού φαινομένου δεν θα καθοριστούν επ’ ακριβώς ποτέ!!  

Μήπως τελικά να είναι αναγκαία μια νέα «κοινωνική διευθέτησή» για το τι θεωρούμε σήμερα αρρωστημένη σεξουαλική συμπεριφορά και τι όχι;; 

Πριν περίπου μια εβδομάδα διάβαζα (σε κάποια εφημερίδα) ότι, στα πλαίσια της σεξουαλικής τους απελευθέρωσης (τώρα την ανακάλυψαν;;) οι Βρετανίδες (Αγγλίδες) οργανώνουν καυτά πάρτι αφιερωμένα στο «ομαδικό σεξ»!! Είναι της μόδας!!! Ενώ (πάντα στην Αγγλία), οι πωλήσεις των λεγόμενων sex toys αυξήθηκαν εντυπωσιακά το τελευταίο διάστημα!  

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αρχίζω και το ξανασκέφτομαι να επιστρέψω για μόνιμη εγκατάσταση στην Αγγλία!! Χε,χε!!  

Τελικά διαπιστώνω ότι σε μια πόλη, που με καίει τη μέρα και μια ατμόσφαιρα που δεν με βοηθά να αναπνεύσω τις νύκτες, το μόνο «στερητικό σύνδρομο» που με έχει καταβάλει είναι αυτό των διακοπών!!!

Εσύ να φέρεις τα πολύχρωμα … φορέματα

Κι εγώ να βγάλω από τη σκόνη τη βαλίτσα μου

Αφού κι εσένα η μοναξιά στην έχει σπάσει
 

Έλα μια βόλτα βραδινή στην αγκαλίτσα μου

Αν αφήσεις της αγάπης τις σταγόνες

Σαν το κύμα στο σεντόνι μου να πέσουνε
 

Όλη νύχτα θα σου λέω τραγουδάκια
 

Από 'κείνα τα φευγάτα που σ' αρέσουνε..... 

Άντε χάσου …….. παραλία!!!!:)))