Κάποια Δήθεν Λόγια......
Οποιος Μπορει Κανει, οποιος δεν μπορει διδασκει!!!
Οποιος Μπορει Κανει, οποιος δεν μπορει διδασκει!!!
20 Ιουλίου 2009, 15:33
Το Μπλουζ του Αποχωρισμού
hithtoly (20.07.2009)
καταρχήν ούτε για αστείο να ακούσω διασκευή. ΟΥΤΕ για αστείο να κατανοήσει κανείς την ερμηνεία του Σιδηρόπουλου.πάρα πολλοί λένε ότι η φωνή του είναι ''στα τελευταία'' της. Ακριβώς γι αυτό με συγκινεί.Να σε καλά που μας το ηχογράφησες έστω και μισό.Αν είναι έτσι τα μισοηχογραφημένα....
θα το βρείς επίσης στο δίσκο ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ 1994 - 2006 του Αλκίνοου Ιωαννίδη.
movflower (20.07.2009)
ελπίζω νατο έστειλες για άρθρο στο ηπεριοδικό!
Τί άλλο να πω;
Κι εγώ μόνο την εκτέλεση του Σιδητόπουλου έχω ακούσει...
δεν χρειάζεται περισσότερο το τραγούδι...κιθάρα, φωνή και συναίσθημα.
Να ΄σαι καλά Δήθεν για το την αυθεντία του ποστ σου.
:)))))))))))))))))sven (20.07.2009)
Καλά ρε φίλε, είναι απίστευτο σε πόσα πράγματα μοιάζουμε χωρίς να γνωρίζουμε καν ο ένας τη φάτσα του άλλου!!!
Μήπως πρέπει να ρωτήσεις τον πατέρα σου αν πέρασε καμία βόλτα από Θεσσαλονίκη, γιατί ο δικός μου δε ζει πια, και ίσως να πήρε το μυστικό μαζί του...; Αθήνα ήρθε πάντως πολλές φορές και κανείς μας δεν έμαθε ποτέ το λόγο...
Πάντως σε ένα πράγμα δε μοιάζουμε απόλυτα. Τόσες γυναίκες να περνούν από το τσαρδάκι σου και ούτε μία να φιλοτιμηθεί να ξεσκονίσει λίγο τα σκονισμένα σου ράφια; Με τι τσούλες γυρνάς; Ή μήπως πηγαίνεις εσύ στο δικό τους για να μη εκτεθείς στη γειτονιά για...ηχορύπανση...!!!
Καλή βδομάδα!!!DITHEN (20.07.2009)
@ Κουμπαρε hithtoly, τεινω να συμφωνησω με την γνωμη σου! Ισως τελικα να ειναι ιεροσυλια αν καποιος αλλος προσπαθησει για μια επανεκτεση! Μπορει τελικα απλα να το "εκτελεσει"!:)) Σε ευχαριστω για το tip, θα ψαξω το δισκο του Αλκινοου!!
@ movflower, οχι, η αληθεια ειναι οτι δεν το εστειλα στο περιοδικο! Οπως ειχα πει και αλλες φορες δεν νομιζω οτι αυτα που γραφω αξιζουν τετοιας δημοσιευσης σε ενα εξαιρετικο περιοδικο οπως ειναι αυτο του ΜΗ! Τωρα που ειναι καλοκαιρακι ειπα οτι θα κανω μια σειρα με post που θα αναφερονται σε αγαπημενα μου τραγουδια, ετσι για ξεκαρφωμα και χαλαρωση κι αυτο ειναι το πρωτο, θα ακολουθησουν κι αλλα! Αυθεντικο ειναι το τραγουδι του Παυλου, το post μου ειναι νομιζω πολυ φτωχο για να μπορεσει να υμνησει οπως θα επρεπε το κομματι! Υπαρχουν αλλοι πιο ειδικοι απο εμενα που μπορουν να κανουν με πιο εμπεριστατωμενο λογο και αποψη! Ωστοσο, σε ευχαριστω πολυ!:))
@ φιλε Sven, με εκανες και γελασα πολυ με το σχολιο σου! Η αληθεια ειναι (ακου συμπτωση) οτι ο Πατερας μου οταν πηρε το πτυχιο της ΑΣΟΕ, πηγε μετα στην Θεσσαλονικη οπου πηρε και το πτυχιο της Νομικης!! Χε,χε.. λες;;; Μην τρελαθουμε!!! Οσο για οσες περασαν ή περνουν ευγενως κατα καιρους (σπανια πια) απο το σπιτι μου, δεν τους επιτρεποταν ουτε γι αστειο (που λεει και ο hithtoly) να αγγιξουν τα ραφια με τους δισκους!!!:)))
inappropriate (20.07.2009)
Αχ βρε Δήθεν, να 'ξερες πόσο πίσω με πήγες με αυτό το post σου...
Ταξίδι στο χρόνο...σ' εκείνα τα υπέροχα βράδια με την παρέα, γεμάτα από ποτά, ατέλειωτα τσιγάρα και μουσική, πολύ μουσική...
Χαίρομαι πάντως που εξακολουθείτε αυτήν την όμορφη συνήθεια με τους φίλους σου έστω και μια στο τόσο, εμείς με τον καιρό βρεθήκαμε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και πια είναι τόσο δύσκολο να βρεθούμε όλοι μαζί και να ζήσουμε ξανά τέτοιες καταστάσεις. Παράπονο το 'χω...
Όσο για το τραγούδι, δεν το συζητάω, Σιδηρόπουλος είναι αυτός!!! Τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο αισθαντικό...Αυθεντική ροκ μουσική γεμάτη από νοσταλγία για μία ολόκληρη εποχή...:)Oraclas (20.07.2009)
Μόλις είδα τον τίτλο.. είπα ο Παυλάρας! Μετά τους Doors, με μύησε στο Ελληνικό ροκ ο Σιδηρόπουλος. Ο πρώτος μου δίσκος του ήταν ένας που είχε περισσότερες χαρακιές από τα αυλάκια του βινυλίου. 'Ηταν το χωρίς μακιγιάζ', εύστοχο τίτλο που χρησιμοποίησε για να χαρακτηρίσει έναν LIVE δίσκο. Ετοιμαστήκαμε κάποια παιδιά για να τον δούμε σε ένα LIVE του. Ήμουν μόλις 14, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα να τον ακούσω ζωντανά. "Ο ασυμβίβαστος" είναι ο αγαπημένος μου δίσκος, αν και πολλοί είπαν ότι δεν έχει σχέση με Σιδηρόπουλο.
Αυτή η συνήθεια με τις κιθάρες, ας έχει δολοφονικά ένστικτα (εξού και οι 'εκτελέσεις' τραγουδιών), ας μην έχετε φωνές ραψωδών (μα πως θα το νιώσεις αν δεν το τραγουδήσεις), είναι βγαλμένες από το παρελθόν που λίγο ή πολύ όλοι έχουμε ζήσει. Αυτό μου θύμησε πρόσφατα το beach party του σταθμού και χάρηκα γιατί ένιωσα πάλι παιδί.
Τι πιο όμορφο να αισθάνεσαι παιδί με όλους τους φίλους σου παρέα.
Υ.Γ. Η αγάπη σου για τα βινύλια σου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με ένα τραγουδάκι:
"Αχ η αγάπη,
Η αγάπη που χάθηκε στην σκόνη"pterarhos (20.07.2009)
Καλησπερα στην παρεα.
Καπως ετσι ξεκινησαν ολα.
Απο παρεες με μια κιθαρα.
Απο εναν πειρατικο σταθμο.
Απο εναν Συλλογο που στηθηκε.
Απο εναν ερασιτεχνικο θιασο.
Απο την πρωτη εκθεση βιβλιου, στην πλατεια της συνοικιας.
"Σου γραφω παλι απο αναγκη η ωρα πεντε το πρωι"
Καλα κανεις και δεν αφηνεις ν'αγγιζουν τα βινυλια.
Εχω χασει την μιση μου βιβλιοθηκη, ετσι.
Οσο για τα Μπλουζ του Πριγκιπα, μονο δεος μπορουν να προξενησουν.
Σε ζηλευω ,εγω ουτε να γραντζουναω δεν ξερω.
Στην επομενη μαζωξη σας πιες ενα και για μενα.
Καλη βδομαδα φιλε.ZARATHUSTRA (21.07.2009)
" Χαρμανης κι αφραγκος μεσανυχτα Αθηνα
κι ουτε ενας φιλος , δεν υπαρχει πουθενα " ειναι το αγαπημενο μου μπλουζ του Παύλου .
Το ...εκτελουσα κυριολεκτικα και παντα τραυλιζοντας μετα απο μισο και πλεον μπουκαλι ουισκυ . Δεν ερμηνευονται αλλιως αυτα τα τραγουδια .
Και για να ακριβολογω , πρεπει να εισαι βιωματικος τραγουδιστης για να τα ερμηνευσεις.
Αν δεν εισαι ο Παυλος δεν μπορεις .
Αν δεν εισαι ο Στελιος , ακομη δυσκολοτερα .
Δηθεν μου , αυτες οι βραδυνες μουσικοσυναξεις με κρατανε στη ζωη .
Ουτε νερο , ουτε ψωμι , ουτε σεξ .
Ανυπομονω να φτασει 9 Αυγουστου να βρω στο χωριο τον αραχτο γιωργο και τους αλλους να ...καταστραφουμε ολοσχερως! χικ! παλιόκρασο !
Αχ ρε φιλε δηθεν , τι ομορφες πληγες ανοιγεις!
StavmanR (21.07.2009)
Προσωπικά και σε καλλιτεχνικό επίπεδο τον προτιμώ στα πιο "ανέμελά" του, όταν δεν αποζητούσε να "συνδέσει με το ζόρι" μουσικές τεχνοτροπίες. Όμως, η αναφορά στον Παύλο Σιδηρόπουλο είναι πάντοτε σημαντική.
"Μεσ' απ' τ' άντερά σου σκούζει τ' όρνιο
που σου τρώει τα σωθικά,
Του Χριστού φοράει το χιτώνιο
και έχει το πρόσωπο του Μαρξ.
Έχει φροϋδικές ρυτίδες
και τα νύχια του γαμψά.
Τα χίλια πρόσωπα που σου 'χει δώσει
είναι της Μέδουσας χτικιά."
... (Το βιβλίο των ηρώων / Σιδηρόπουλος Π.)
Καλησπέρα Δήθεν.DITHEN (21.07.2009)
@ inappropriate, τετοιες μαζωξεις παντα "πισω" μας παιρνουν ευτυχως ή δυστυχως, λογω διαφορων κατανυξεων!! Αντε να μαζευτειτε κι εσεις με τα φιλαρακια σου! Ειναι αναγκαιο ποτε-ποτε, διοτι "ευφραινει καρδιες" οπως τον οινο που ρεει αφθονος!:))
@ Αγαπητε Oraclas, ολους νομιζω ο Σιδηροπουλος μας μυησε στο Rock και μαλιστα αυτο που ονομαζουμε "Ελληνικο", του οποιου καθε τοσο εμφανιζονται καποιοι αξιοι εκφραστες! Ευστοχος ο στιχος απο τους Τερμιτες και περιγραφικος της καταστασεως! Απλα ελπιζω μια μερα να μην με πνιξει κι εμενα η σκονη!:)))
@ Φιλε μου Πτεραρχε, οπως το λες! Ας μην ξεχναμε οτι σ’ αυτο τον τοπο (οπως ειπε και ο τρισμεγιστος Διονυσιος Σαββοπουλος) ιστορια γραφουν οι παρεες!! Ναι, πιστευω οτι αυτο το κομματι του Παυλου ειναι εφαμιλλο με αυτο του Ασιμου (αλλη κομματαρα!!) που αναφερεις! Οπως εχει λεχθει πολλακις στους μουσικους κυκλους αλλωστε: "Αν, όταν τα φτιάχνεις με μια γυναίκα, έχεις 10 αφορμές να της γράψεις ένα τραγούδι, όταν χωρίζεις μαζί της, έχεις 1000"!!:)))
@ ZARATHUSTRA, σου ευχομαι να γινουν ολα οπως τα σχεδιαζεις και οταν βρεις τον Αραχτο Γιωργο, πεστε κι ενα τραγουδι για ολους εμας!!! Ναι, συμφωνω οτι για να τραγουδησεις ή μαλλον καλυτερα να ερμηνευσει καποιος Σιδηροπουλο, πρεπει να εχει κατεβασει τουλαχιστον μισο μπουκαλι απο το υγρο πυρ!::))
@ StavmanR, δεν θα αντιταχθω σ’ αυτα που λες διοτι ολα ειναι θεμα γουστου και διαθεσης! Το θεμα ειναι οτι το παλεψε ο Σιδηροπουλος αυτο το παντρεμα! Μπορει να μην του βγηκε οπως ισως το φανταζοτανε, αλλα αφησε καποια διαμαντακια που αν δουλευτουν ισως πιο επισταμενα απο καποιους ειδικους να εχουμε ενα εντυπωσιακο αποτελεσμα τελικα!
Σας ευχαριστω πολυ παιδια!
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Το Μπλουζ του Αποχωρισμού
Εγώ κιθάρα δεν παίζω! Γρατσουνίζω μόνο λίγα ακόρντα έτσι για την πλάκα και την παρέα, όταν μαζευόμαστε, προσπαθώντας να ακομπανιάρω τα φιλαράκια μου που το παίζουν βιρτουόζοι! Το γιατί δεν έμαθα ποτέ κιθάρα, αν και το ήθελα, είναι μια πικρή ιστορία! Όταν ήμουν μικρός με έστελνε η μάνα μου σε δάσκαλο (Α, ρε μάνα όποιος δεν σ’ άκουσε έχασε στη ζωή)! Αλλά, εγώ μικρό παιδί τότε που ανυπομονούσα να μάθω να παίζω μόνο τραγούδια, βαριόμουν και δεν έδωσα ποτέ σημασία, όπως έπρεπε να κάνω, στην εξάσκηση στην κλασική κιθάρα που ήταν η βάση και από την οποία έπρεπε να ξεκινήσω για να μάθω! Έτσι κι εγώ το έριξα αργότερα στα κλαπατσίμπαλα και τα ντραμς για να κάνω την τρέλα μου!
Από τα φοιτητικά χρόνια συνηθίζαμε να μαζευόμαστε με τα φιλαράκια σε μεταμεσονύκτιες συνάξεις με ποτά και τσιγάρο και πολύ πάθος, παίζοντας κιθάρα και δολοφονώντας αγαπημένα κομμάτια και μουσικές, έτσι για το κέφι μας, για ξεσάλωμα και για να περάσει η βραδιά, όταν τίποτα από τα «πάντα όλα» γύρω μας δεν μας συγκινούσε να πάμε! Συνήθεια που κρατήσαμε μέχρι σήμερα! Μια στον Αλέξη, μια στο Γιώργο, μια στο Φίλιππο (καλά που μας αντέχουν οι γυναίκες τους), κι οι γειτονιές να στενάζουν από τα φάλτσα και τις αγριοφωνάρες μας! Εμείς όμως εκεί! Συνεπείς στην κατακρεουργιτική μανία μας επί της μουσικής των αγαπημένων μας τραγουδιών, να πίνουμε ότι έχουμε εύκαιρο και να τραγουδάμε μέχρι το ξημέρωμα, προσπαθώντας να αναβιώσουμε αναμνήσεις, επαναστάσεις και χαμένες αγάπες, αλλά και κάποιες φορές να εκφράσουμε καινούργιους έρωτες και παραδομένα συναισθήματα, να αφυπνίσουμε εφησυχασμένες ζωές!
Πολλές φορές το όλο σκηνικό πηγάζει και από μια εσωτερική μας ανάγκη να κρατήσουμε σφικτά το τελευταίο οχυρό της ύπαρξης μας, την επιβίωση της δίκης μας «παρέας της φεγγαρόπετρας», που καμιά φεγγαρόπετρα δεν την δημιούργησε ποτέ, παρά μόνο οι πέτρες, τα δακρυγόνα και το ξύλο που τρώγαμε σε πορείες και απεργίες, καθώς και οι αγωνίες και οι υπαρξιακές αναζητήσεις των νεανικών μας χρόνων!
Τελοσπάντων, μην τα πολυλογώ, προχθές πάλι μαζευτήκαμε, μετά από χρόνια χίλια, για ένα ουζάκι στου Αλέξη και οι συνήθεις ύποπτοι κουβάλησαν (ως είθισται) τις κιθάρες τους για μεταμεσονύκτιες μουσικές αποδράσεις! Παίζαμε και πίναμε - πίναμε και παίζαμε (συνδυασμός που πια μας σκοτώνει, αφού δεν έχουμε τις ίδιες αντοχές όπως πριν δέκα χρόνια) καπνίζοντας αρειμανίως, λες και θέλαμε να προλάβουμε την από ώρα σε ώρα έφοδο της αστυνομίας που θα μας έστελνε σιδηροδέσμιους στο αυτόφορο για παραβίαση του νέου νόμου περί απαγόρευσης του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους!:))
Εκεί λοιπόν που είχαμε γίνει πια «τούρλα» και βρισκόμασταν νοερά σε άλλες πολιτείες εξωτικές, ο Γιώργος βάλθηκε να παλεύει στην κιθάρα ένα κομμάτι που είχαμε να ακούσουμε όλοι από τα πρώιμα φοιτητικά μας χρόνια! Ένα κομμάτι του αξεπέραστου Παύλου (Σιδηρόπουλου) ξεχασμένο στις πιο βαθιές και ανείπωτες γωνιές της καρδιάς και των αναμνήσεων μας! Ένα κομμάτι που κάποτε πόναγε πολύ στο άκουσμα του (κι ας ήταν ερασιτεχνικά ηχογραφημένο) και που ακόμα και σήμερα η ακρόαση του προκαλεί τα ίδια συναισθήματα σαν τότε …..
Σαν τότε που η Λεμονιά είχε αφήσει στα κρύα του λουτρού το Γιώργο να ξεροσταλιάζει στα διάφορα μπαρ και καφεθέατρα … σαν τότε που ο Αλέξης δεν σταύρωνε γκόμενα διότι το ’παιζε cool βαρύς κι ασήκωτος και μάγκας Πειραιώτης …. σαν τότε που ο Φίλιππος έκανε τα πάντα για να τον προσέξει η Ελένη που το ’παιζε κι αυτή high και υπεράνω …. σαν τότε που η αφεντιά μου έψαχνε να βρει σε περίεργες νυκτερινές εμπειρίες το «ένα και μοναδικό κορίτσι» ως άλλος Τζον Χάλαρης (και ακόμα το ψάχνει, αφού κορίτσια πολλά, αλλά πάντα μου ξέφευγε στο τσακ το «ένα και μοναδικό»)!
Έτσι όταν ο Γιώργος άρχισε να γρατσουνίζει τα ακόρντα σε Λα μινόρε και να ψιθυρίζει:
Κι απόψε πόσο μόνος να ’μαι
Κι εσύ να λείπεις μακριά
Σαν να ’ναι τώρα το θυμάμαι
Το τελευταίο όταν μου πες έχε γεια ….
νιώσαμε όλοι ότι η μεταμεσονύκτια σύναξη μας απέκτησε ξαφνικά ειρμό και λόγο ύπαρξης!!
Το τραγούδι αυτό, που φαντάζομαι όλοι το ξέρετε, καρφωμένο στο νούμερο 10 του γνωστού δίσκου ή CD του Σιδηρόπουλου «Τα μπλουζ του Πρίγκιπα», με ζωντανές ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις του Παύλου, μας «έστειλε» για ακόμη μια φορά κλείνοντας την παιδιάστικη σύναξη μας με την πικρή γεύση της αναβίωσης του ανικανοποίητου! Ένας αποχαιρετισμός σε όσα αγαπήσαμε μα δεν θα ξαναγυρίσουν!!
Όταν επέστρεψα σπίτι ξημερώματα, έψαξα με λαχτάρα στα σκονισμένα μου ράφια να βρω τον δίσκο! Το βρήκα σε μια γωνιά ξεχασμένο, παρέα με κάποιους δίσκους του Άσιμου και κάποιους άλλους με πρώτες αυθεντικές ηχογραφήσεις ρεμπέτικων τραγουδιών που είχαν γίνει στην Αμερική από τους δημιουργούς τους!
Ο δίσκος «Τα μπλουζ του Πρίγκιπα» (για όσους δεν έτυχε να τον ακούσουν) κυκλοφόρησε το 1992 και περιέχει 13 πειραματικές ηχογραφήσεις του Παύλου Σιδηρόπουλου που έγιναν μεταξύ του 1979 και του 1981! Ήταν ο καρπός κάποιων προσπαθειών του Παύλου, που ξεκίνησαν από το 1972, να παντρέψει το μπλουζ με το ρεμπέτικο! Τις ηχογραφήσεις έκανε πρόχειρα ο Σιδηρόπουλος σε σπίτια όπου έμενε στα Νέα Στύρα, τη Σαντορίνη και την Αθήνα, με μόνα όπλα του την κιθάρα, την αξεπέραστη φωνή του και ένα κασετόφωνο! Ο Πάνος Ηλιόπουλος στο σημείωμα του στο δίσκο ισχυρίζεται ότι οι ηχογραφήσεις αυτές του Παύλου έγιναν με στόχο κάποια πιθανή συνεργασία του Παύλου με την Οπισθοδρομική Κομπανία! Τελικά αυτή η συνεργασία δεν έγινε ποτέ, και όχι μόνο αυτό, αλλά και οι όποιες προσπάθειες του Σιδηρόπουλου να ηχογραφήσει σε στούντιο το υλικό αυτό όσο βρισκόταν εν ζωή, έπεσαν στο κενό! Αυτές οι πρόχειρες ηχογραφήσεις λοιπόν, γέννησαν αργότερα, και μετά το θάνατο του Σιδηρόπουλου, το δίσκο «Τα μπλουζ του Πρίγκιπα» που περιέχει πολλά ακατέργαστα μουσικά διαμάντια!
Φυσικά πολλοί από εσάς την ξέρετε την ιστορία και έχετε ακούσει πολλάκις το δίσκο! Εκεί που θέλω να εστιάσω, είναι σ’ αυτό το κομμάτι που φιγουράρει στο νούμερο 10 του δίσκου! «Το μπλουζ του Αποχωρισμού»!!! Η ηχογράφηση του κομματιού έγινε στο σπίτι του Σιδηρόπουλου! Είναι εκπληκτικό ότι στην αρχή της ηχογράφησης ακούγεται ένας υπόκωφος κτύπος, σαν κάποιος ενοχλημένος γείτονας να κτυπάει το ταβάνι του σπιτιού του Παύλου με κάτι σαν σκουπόξυλο! Ακόμα πιο φυσικό, που προσδίδει μια παράξενη ομορφιά στην ηχογράφηση, είναι η στιγμή που ο Σιδηρόπουλος χάνει τον ειρμό των στίχων και επαναλαμβάνει τη στροφή: «Το κάλεσμα μου σαν μια υποψία, μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί»!
"Το Μπλουζ του Αποχωρισμού"
Απόψε τόσο μόνος να ’μαι
και εσύ να λείπεις μακριά,
σαν να ’ναι τώρα το θυμάμαι,
το τελευταίο όταν μου πες έχε γεια!
Ήτανε τρεις θυμάμαι Απρίλη,
κάποια Δευτέρα αλλιώτικη,
κι ήτανε κάπου προς το δείλι,
όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί!
Μεγάλωσες μες τα σαλόνια κι έμαθες,
στο πάρκο με τα περιστέρια,
με τον αλήτη που ’μπλεξες τι γύρευες,
αφρόψαρο στα φούσκονέρια!
Κάποτε κύλαγε το αίμα,
μέσα στις φλέβες μας καυτό,
τώρα συμβόλαιο με το ψέμα,
έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ!
Μα αυτή τη νύχτα η ώρα μια,
όπου κι αν είσαι θα αισθανθείς,
το κάλεσμα μου σαν μια υποψία,
μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί!
Μεγάλωσες μες τα σαλόνια κι έμαθες,
στο πάρκο με τα περιστέρια,
με τον αλήτη που ’μπλεξες τι γύρευες,
αφρόψαρο στα φούσκονέρια!
Η πρόχειρη εκτέλεση του τραγουδιού αναδεικνύει σε όλο της το μεγαλείο, αυτό που λέγαμε πάντα: την ομορφιά του απέριττου και του λιτού μιας ερμηνείας! Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνει ο κάθε ένας που προσπαθεί να το τραγουδήσει είναι ότι, παρά την φαινομενική του απλότητα, το κομμάτι έχει μεγάλη ερμηνευτική δυσκολία! Η αλήθεια είναι ότι αυτός που θα προσπαθήσει να το ερμηνεύσει δεν πρέπει μόνο να έχει αυτό που λέμε «φωνή», μα πρέπει παράλληλα να το αισθάνεται!!
Αυτή του Σιδηρόπουλου είναι η μόνη ερμηνεία που έχω ακούσει ποτέ! Δεν έτυχε να ακούσω κάποιον άλλο καλλιτέχνη να το ερμηνεύει! Ίσως και να μην υπάρχει κάποια επανεκτέλεση του κομματιού! Θα ήθελα πραγματικά, αν κάποιο μέλος του ΜΗ που ασχολείται πιο επιστάμενα με την μουσική από εμένα και έχει ακούσει ποτέ κάποια άλλη ερμηνεία ή επανεκτέλεση του «Μπλουζ του Αποχωρισμού», να μου δώσει τα φώτα του! Παράλληλα, θα έκανα και μια πρόταση, ξέροντας ότι πολλά μέλη ασχολείστε επαγγελματικά με την μουσική και πολλοί διατηρείτε και Μουσικά Groups, δοκιμάστε να κάνετε μια επανεκτέλεση του κομματιού αυτού (αν φυσικά σας αρέσει κι εσάς) και αναρτήστε το στο ΜΗ ώστε να ακούσουμε και μια άλλη, εναλλακτική ίσως, ερμηνεία και απόδοση!
Να μια πρόκληση που αξίζει (νομίζω)!!!
10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
hithtoly (20.07.2009)
καταρχήν ούτε για αστείο να ακούσω διασκευή. ΟΥΤΕ για αστείο να κατανοήσει κανείς την ερμηνεία του Σιδηρόπουλου.πάρα πολλοί λένε ότι η φωνή του είναι ''στα τελευταία'' της. Ακριβώς γι αυτό με συγκινεί.Να σε καλά που μας το ηχογράφησες έστω και μισό.Αν είναι έτσι τα μισοηχογραφημένα....
θα το βρείς επίσης στο δίσκο ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ 1994 - 2006 του Αλκίνοου Ιωαννίδη.
movflower (20.07.2009)
ελπίζω νατο έστειλες για άρθρο στο ηπεριοδικό!
Τί άλλο να πω;
Κι εγώ μόνο την εκτέλεση του Σιδητόπουλου έχω ακούσει...
δεν χρειάζεται περισσότερο το τραγούδι...κιθάρα, φωνή και συναίσθημα.
Να ΄σαι καλά Δήθεν για το την αυθεντία του ποστ σου.
:)))))))))))))))))sven (20.07.2009)
Καλά ρε φίλε, είναι απίστευτο σε πόσα πράγματα μοιάζουμε χωρίς να γνωρίζουμε καν ο ένας τη φάτσα του άλλου!!!
Μήπως πρέπει να ρωτήσεις τον πατέρα σου αν πέρασε καμία βόλτα από Θεσσαλονίκη, γιατί ο δικός μου δε ζει πια, και ίσως να πήρε το μυστικό μαζί του...; Αθήνα ήρθε πάντως πολλές φορές και κανείς μας δεν έμαθε ποτέ το λόγο...
Πάντως σε ένα πράγμα δε μοιάζουμε απόλυτα. Τόσες γυναίκες να περνούν από το τσαρδάκι σου και ούτε μία να φιλοτιμηθεί να ξεσκονίσει λίγο τα σκονισμένα σου ράφια; Με τι τσούλες γυρνάς; Ή μήπως πηγαίνεις εσύ στο δικό τους για να μη εκτεθείς στη γειτονιά για...ηχορύπανση...!!!
Καλή βδομάδα!!!DITHEN (20.07.2009)
@ Κουμπαρε hithtoly, τεινω να συμφωνησω με την γνωμη σου! Ισως τελικα να ειναι ιεροσυλια αν καποιος αλλος προσπαθησει για μια επανεκτεση! Μπορει τελικα απλα να το "εκτελεσει"!:)) Σε ευχαριστω για το tip, θα ψαξω το δισκο του Αλκινοου!!
@ movflower, οχι, η αληθεια ειναι οτι δεν το εστειλα στο περιοδικο! Οπως ειχα πει και αλλες φορες δεν νομιζω οτι αυτα που γραφω αξιζουν τετοιας δημοσιευσης σε ενα εξαιρετικο περιοδικο οπως ειναι αυτο του ΜΗ! Τωρα που ειναι καλοκαιρακι ειπα οτι θα κανω μια σειρα με post που θα αναφερονται σε αγαπημενα μου τραγουδια, ετσι για ξεκαρφωμα και χαλαρωση κι αυτο ειναι το πρωτο, θα ακολουθησουν κι αλλα! Αυθεντικο ειναι το τραγουδι του Παυλου, το post μου ειναι νομιζω πολυ φτωχο για να μπορεσει να υμνησει οπως θα επρεπε το κομματι! Υπαρχουν αλλοι πιο ειδικοι απο εμενα που μπορουν να κανουν με πιο εμπεριστατωμενο λογο και αποψη! Ωστοσο, σε ευχαριστω πολυ!:))
@ φιλε Sven, με εκανες και γελασα πολυ με το σχολιο σου! Η αληθεια ειναι (ακου συμπτωση) οτι ο Πατερας μου οταν πηρε το πτυχιο της ΑΣΟΕ, πηγε μετα στην Θεσσαλονικη οπου πηρε και το πτυχιο της Νομικης!! Χε,χε.. λες;;; Μην τρελαθουμε!!! Οσο για οσες περασαν ή περνουν ευγενως κατα καιρους (σπανια πια) απο το σπιτι μου, δεν τους επιτρεποταν ουτε γι αστειο (που λεει και ο hithtoly) να αγγιξουν τα ραφια με τους δισκους!!!:)))
inappropriate (20.07.2009)
Αχ βρε Δήθεν, να 'ξερες πόσο πίσω με πήγες με αυτό το post σου...
Ταξίδι στο χρόνο...σ' εκείνα τα υπέροχα βράδια με την παρέα, γεμάτα από ποτά, ατέλειωτα τσιγάρα και μουσική, πολύ μουσική...
Χαίρομαι πάντως που εξακολουθείτε αυτήν την όμορφη συνήθεια με τους φίλους σου έστω και μια στο τόσο, εμείς με τον καιρό βρεθήκαμε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και πια είναι τόσο δύσκολο να βρεθούμε όλοι μαζί και να ζήσουμε ξανά τέτοιες καταστάσεις. Παράπονο το 'χω...
Όσο για το τραγούδι, δεν το συζητάω, Σιδηρόπουλος είναι αυτός!!! Τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο αισθαντικό...Αυθεντική ροκ μουσική γεμάτη από νοσταλγία για μία ολόκληρη εποχή...:)Oraclas (20.07.2009)
Μόλις είδα τον τίτλο.. είπα ο Παυλάρας! Μετά τους Doors, με μύησε στο Ελληνικό ροκ ο Σιδηρόπουλος. Ο πρώτος μου δίσκος του ήταν ένας που είχε περισσότερες χαρακιές από τα αυλάκια του βινυλίου. 'Ηταν το χωρίς μακιγιάζ', εύστοχο τίτλο που χρησιμοποίησε για να χαρακτηρίσει έναν LIVE δίσκο. Ετοιμαστήκαμε κάποια παιδιά για να τον δούμε σε ένα LIVE του. Ήμουν μόλις 14, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα να τον ακούσω ζωντανά. "Ο ασυμβίβαστος" είναι ο αγαπημένος μου δίσκος, αν και πολλοί είπαν ότι δεν έχει σχέση με Σιδηρόπουλο.
Αυτή η συνήθεια με τις κιθάρες, ας έχει δολοφονικά ένστικτα (εξού και οι 'εκτελέσεις' τραγουδιών), ας μην έχετε φωνές ραψωδών (μα πως θα το νιώσεις αν δεν το τραγουδήσεις), είναι βγαλμένες από το παρελθόν που λίγο ή πολύ όλοι έχουμε ζήσει. Αυτό μου θύμησε πρόσφατα το beach party του σταθμού και χάρηκα γιατί ένιωσα πάλι παιδί.
Τι πιο όμορφο να αισθάνεσαι παιδί με όλους τους φίλους σου παρέα.
Υ.Γ. Η αγάπη σου για τα βινύλια σου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με ένα τραγουδάκι:
"Αχ η αγάπη,
Η αγάπη που χάθηκε στην σκόνη"pterarhos (20.07.2009)
Καλησπερα στην παρεα.
Καπως ετσι ξεκινησαν ολα.
Απο παρεες με μια κιθαρα.
Απο εναν πειρατικο σταθμο.
Απο εναν Συλλογο που στηθηκε.
Απο εναν ερασιτεχνικο θιασο.
Απο την πρωτη εκθεση βιβλιου, στην πλατεια της συνοικιας.
"Σου γραφω παλι απο αναγκη η ωρα πεντε το πρωι"
Καλα κανεις και δεν αφηνεις ν'αγγιζουν τα βινυλια.
Εχω χασει την μιση μου βιβλιοθηκη, ετσι.
Οσο για τα Μπλουζ του Πριγκιπα, μονο δεος μπορουν να προξενησουν.
Σε ζηλευω ,εγω ουτε να γραντζουναω δεν ξερω.
Στην επομενη μαζωξη σας πιες ενα και για μενα.
Καλη βδομαδα φιλε.ZARATHUSTRA (21.07.2009)
" Χαρμανης κι αφραγκος μεσανυχτα Αθηνα
κι ουτε ενας φιλος , δεν υπαρχει πουθενα " ειναι το αγαπημενο μου μπλουζ του Παύλου .
Το ...εκτελουσα κυριολεκτικα και παντα τραυλιζοντας μετα απο μισο και πλεον μπουκαλι ουισκυ . Δεν ερμηνευονται αλλιως αυτα τα τραγουδια .
Και για να ακριβολογω , πρεπει να εισαι βιωματικος τραγουδιστης για να τα ερμηνευσεις.
Αν δεν εισαι ο Παυλος δεν μπορεις .
Αν δεν εισαι ο Στελιος , ακομη δυσκολοτερα .
Δηθεν μου , αυτες οι βραδυνες μουσικοσυναξεις με κρατανε στη ζωη .
Ουτε νερο , ουτε ψωμι , ουτε σεξ .
Ανυπομονω να φτασει 9 Αυγουστου να βρω στο χωριο τον αραχτο γιωργο και τους αλλους να ...καταστραφουμε ολοσχερως! χικ! παλιόκρασο !
Αχ ρε φιλε δηθεν , τι ομορφες πληγες ανοιγεις!
StavmanR (21.07.2009)
Προσωπικά και σε καλλιτεχνικό επίπεδο τον προτιμώ στα πιο "ανέμελά" του, όταν δεν αποζητούσε να "συνδέσει με το ζόρι" μουσικές τεχνοτροπίες. Όμως, η αναφορά στον Παύλο Σιδηρόπουλο είναι πάντοτε σημαντική.
"Μεσ' απ' τ' άντερά σου σκούζει τ' όρνιο
που σου τρώει τα σωθικά,
Του Χριστού φοράει το χιτώνιο
και έχει το πρόσωπο του Μαρξ.
Έχει φροϋδικές ρυτίδες
και τα νύχια του γαμψά.
Τα χίλια πρόσωπα που σου 'χει δώσει
είναι της Μέδουσας χτικιά."
... (Το βιβλίο των ηρώων / Σιδηρόπουλος Π.)
Καλησπέρα Δήθεν.DITHEN (21.07.2009)
@ inappropriate, τετοιες μαζωξεις παντα "πισω" μας παιρνουν ευτυχως ή δυστυχως, λογω διαφορων κατανυξεων!! Αντε να μαζευτειτε κι εσεις με τα φιλαρακια σου! Ειναι αναγκαιο ποτε-ποτε, διοτι "ευφραινει καρδιες" οπως τον οινο που ρεει αφθονος!:))
@ Αγαπητε Oraclas, ολους νομιζω ο Σιδηροπουλος μας μυησε στο Rock και μαλιστα αυτο που ονομαζουμε "Ελληνικο", του οποιου καθε τοσο εμφανιζονται καποιοι αξιοι εκφραστες! Ευστοχος ο στιχος απο τους Τερμιτες και περιγραφικος της καταστασεως! Απλα ελπιζω μια μερα να μην με πνιξει κι εμενα η σκονη!:)))
@ Φιλε μου Πτεραρχε, οπως το λες! Ας μην ξεχναμε οτι σ’ αυτο τον τοπο (οπως ειπε και ο τρισμεγιστος Διονυσιος Σαββοπουλος) ιστορια γραφουν οι παρεες!! Ναι, πιστευω οτι αυτο το κομματι του Παυλου ειναι εφαμιλλο με αυτο του Ασιμου (αλλη κομματαρα!!) που αναφερεις! Οπως εχει λεχθει πολλακις στους μουσικους κυκλους αλλωστε: "Αν, όταν τα φτιάχνεις με μια γυναίκα, έχεις 10 αφορμές να της γράψεις ένα τραγούδι, όταν χωρίζεις μαζί της, έχεις 1000"!!:)))
@ ZARATHUSTRA, σου ευχομαι να γινουν ολα οπως τα σχεδιαζεις και οταν βρεις τον Αραχτο Γιωργο, πεστε κι ενα τραγουδι για ολους εμας!!! Ναι, συμφωνω οτι για να τραγουδησεις ή μαλλον καλυτερα να ερμηνευσει καποιος Σιδηροπουλο, πρεπει να εχει κατεβασει τουλαχιστον μισο μπουκαλι απο το υγρο πυρ!::))
@ StavmanR, δεν θα αντιταχθω σ’ αυτα που λες διοτι ολα ειναι θεμα γουστου και διαθεσης! Το θεμα ειναι οτι το παλεψε ο Σιδηροπουλος αυτο το παντρεμα! Μπορει να μην του βγηκε οπως ισως το φανταζοτανε, αλλα αφησε καποια διαμαντακια που αν δουλευτουν ισως πιο επισταμενα απο καποιους ειδικους να εχουμε ενα εντυπωσιακο αποτελεσμα τελικα!
Σας ευχαριστω πολυ παιδια!
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen
Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
Links
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen
Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Τώρα που αλλάξαν οι καιροί
- Αν Αργήσω μην με ψάξεις στο ΔΝΤ, θα είμαι με την Τροϊκα!
- Άτακτες λέξεις στο άσχετο!
- Ακριβό μου Μήνυμα .....
- Μαραμπού ....
- Λόγοι Απιστίας Γυναικών ......
- Προόρισμος ...
- Οι Αρετές του Έλληνα ....
Δημοφιλέστερα...
- Το Ωραιότερο Μωρό απο Ιδρύσεως Ελληνικού Κράτους
- Κορίτσια της Συγνώμης
- Το Τραγούδι Γυμνό .....
- Βροχό-σταλίδα.....
- Και Θέλουμε να Λεγόμαστε .... Άνθρωποι!
- Η Καθαρή ...... Ντόπα
- Βούρ στον Πατσά.....
- Λόγοι Απιστίας Γυναικών ......
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
- neerie
- chocolat
- MPara
- maikempty
- thank
- pterarhos
- margot
- oraclas
- kithara_woman
- sven
- Desmar
- Emilia_
- pastella
- margo
- uNick
- Alks
Links