Μετά από μια απίστευτα δύσκολή μέρα, κατέληξα εκεί να καθαρίσει το μυαλό....

Και όταν τους ακούς δε θέλει και πολύ να δεις πως αυτοί, είναι άνθρωποι ευτυχισμένοι... πως αναπνέουν μέσα από αυτό που κάνουν!

Όταν τους ακούς.....δε θέλει και πολύ να μετανιώσεις έστω για μία στιγμή, για ένα μόνο δευτερόλεπτο που τα παράτησες ...και σταμάτησες να έχεις τη δυνατότητα, καμιά φορά, να δακρύζεις την ώρα  που «δουλεύεις»...

Που σταμάτησες να κλείνεις τα μάτια και να σε σηκώνουν στον αέρα οι μουσικές.... που τώρα δε μουδιάζει το στομάχι σου όταν σηκώνεις τα μάτια και κοιτάς πρώτη φορά τον κόσμο...

Έγινες αυτό που έγινες  μέσα από τέτοιες στιγμές....κυνηγώντας όλα αυτά... και τώρα ντρέπεσαι σχεδόν, που τα άγγιξες και τα άφησες να φύγουν...   

Αρμένικο παράπονο και γέμισε η ψυχή μας!

Haig Yazdjian, Καρίπης, Κιουρτσόγλου στην Αυλαία...