12 Νοεμβρίου 2009, 16:07
Χαραγμένο...
Ο δικός μου ο δρόμος
μ’ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό γράφει "μόνος",
επικίνδυνη λέξη.
Ο δικός μου ο δρόμος
δε μου δείχνει αστέρι,
για αγάπη μου δίνει
μια βαλίτσα στο χέρι.
Θα ξεφύγω απ’ της ζωής τις χαραμάδες,
πάντα μόνος θα ’μαι μέσα σε χιλιάδες …………..
-
pterarhos (12.11.2009)
Μονο αν εσυ το θελησεις...
Εισαι σιγουρος οτι ειναι ετσι;
Καλο απογευμα φιλε...Latte (12.11.2009)
Πριν προλάβω να διαβάσω το σχόλιο του πτεράρχου, μου δημιουργήθηκε η ίδια ακριβώς σκέψη...
Όμορφo, δυνατό και ταυτόχρονα ευαίσθητο κείμενο, dithen. :) kithara-woman (12.11.2009)
Ωραίο τραγούδι...
Η ζωή κύκλους κάνει.Εκεί που βρίσκεσαι,στον επόμενο κύκλο βρίσκόνται άλλοι,κι οι κινήσεις επαναλαμβάνονται.
Καλησπέρα δήθεν! :-)
Έχεις καιρό να γράψεις ή είναι ιδέα μου;
hithtoly (12.11.2009)
Καλά κομματάρα....εμείς διαλέγουμε τους δρόμους μας Δήθεν και το ξέρεις πολύ καλά...η αγάπη κύκλους κάνει ψάχνει να βρει ένα λιμάνι....DITHEN (13.11.2009)
@ Ετσι ηταν ανεκαθεν, Φιλε Πτεραρχε! Τους διαλεγουμε και μετα μας γινονται συνηθεια και λαβυρυνθοι που οδηγουν σε παρομοιες επιλογες και τροπους!! Καλημερα Πτεραρχε μου!
@ Σε ευχαριστω Latte
@ kithara-woman, ναι εχει καιρο να γραψω! Μου βγηκε απλα χθες!!:))
@ Κουμπαρε hithtoly, και τα λιμανια και οι καβοι και οι καρδιες μ’ αφησαν εξω...:)))
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog