Καλοκαίρι του 2007 είχα γράψει αυτό εδώ το κείμενο για δύο μεγάλες αγάπες της προΜάγκνουμ (δλδ πριν αποκτήσουμε τον Μάγκνουμ) εποχής.

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=6832#vc

Η μπεμπεΛώρα που είχε δώσει μεγάλη χαρά στη θεία μου, έφυγε και την άφησε απαρηγόρητη. Κανένας δεν μπορεί να συμμεριστεί τον πόνο της, κάποιος μάλιστα της έκανε και παρατήρηση: "Αμαρτία να κλαίεις για ένα ζώο! Τόσοι άνθρωποι φεύγουν κάθε μέρα!"

Και ρωτώ: Δεν είναι αμαρτία να κλωτσάς με τόση ψύχρα και "θρησκευτικό φανατισμό" ένα άνθρωπο;

Η θεία μου ελεύθερη κι ωραία, χωρίς παιδιά ή άντρα. Ζει στο χωριό, με μόνη παρέα τη Λώρα της. Να βλέπουν μαζί τηλεόραση, να της κάνει δίαιτα και να πηγαίνουν κάθε μέρα περίπατο στο βουνό πίσω από το σπίτι. Προπαντώς; Να περιμένει μια συντροφιά ένα άνθρωπο μόνο.

Και η Λώρα δεν ήταν σαν σκυλί. Είχαμε ένα θεματάκι με το αν είχε επίγνωση της τετραποδίας της. Λίγο που η θεία την είχε σαν μωρό, συνέχεια στο σπίτι, λίγο που ήθελε πάντα αγκαλίτσα, λίγο που μεγαλώνοντας είχε κόψει σχεδόν οριστικά το γάβγισμα και αιωνίως απαιτούσε να είναι μέσα στο σπίτι και τα καλοκαίρια δεν άφηνε σε κανένα πρόσβαση στον αγαπημένο της ανεμιστήρα...

Έπειτα ήταν και η θεία που δεν ήθελε με τίποτα να γκαστρωθεί το μωρό της. Πες το προαίσθημα πες το φοβία. Τα φετινά Χριστούγεννα η ήδη παχουλή Λωρέττα είχε γίνει από σκυλάκι ελεφαντάκι με γούνα κόλλεϊ. 

- Μήπως είναι έγκυος η κόρη σου; 

- Αποκλείεται! Ξέρεις πόσο την πρόσεχα;

- Λες να είναι πάλι ανεμαγκάστρι; 

- Θέλει πολύ να γίνει μάνα και νομίζω την επόμενη φορά θα την ζευγαρώσω με κανένα κούκλο της ράτσας της.

- Νομίζω σε πρόλαβαν άλλοι...

Όντως,αυτή τη φορά δεν ήταν ανεμαγκάστρι. Τη ρωτούσες τί έκανε τη νύχτα και κατέβαζε το κεφάλι.

- Λωρέν μου, με ποιό φίλο κυλιόσουνα χτες στα γρασίδια; 

Κατέβασμα κεφαλιού και βλέμμα χαμηλό σαν αμαρτωλής παπαδιάς. 

Έγκυος από δυο σκυλιά τελικά.Δυο κοιλιές, υπερβολικό το βάρος. Ρήξη Μήτρας, μια κοιλιά νεκρά σκυλάκια και πόνοι αφόρητοι. Ο κτηνίατρος σοκαρισμένος - 18 σκυλάκια έδειξε το υπερηχογράφημα- γιατί τόσα μωρά δεν είχε ξαναδεί μέσα σε μια μάνα. Καισαρική καισαρική να γλυτώσει η Λώρα που καιγότανε να γίνει μάνα.

Κι έγινε, αφού τα σκυλάκια της δεύτερης κοιλιάς επέζησαν και τα δέκα.

Η Λώρα όμως δεν γλύτωσε. Σηψαιμία. Μπορεί και να τρόμαξε την επέμβαση, αφού ήτανε από μωρό, φοβητσιάρα. Αν είδε νυστέρι, μάλλον την πρόλαβε το καρδιακό.

"Ένα νέο σκυλάκι/γατάκι!" η λύση για τον κάθε, που δεν είχε ποτέ κατοικίδιο. Δεν αντικαθιστούνται τόσο γρήγορα οι Αγάπες. Χρειάζεσαι και για αυτές, μια περίοδο μνήμης, σεβασμού για την αγάπη και την συντροφιά τους.

Για τους συνανθρώπους σου δεν κλαις. Φροντίζεις. Βοηθάς.

Αμαρτία να κλαις αντί να πράττεις απαντώ αγαπητέ θρησκόπληκτε συγγενή, που πυροβολάς γάτους για να μην σου λερώσουν τα άνθη. Α, να κι ένα καλάθι γεμάτο πεντάμορφες λέξεις για την ύπαρξη σου, που δεν ντράπηκες να πληγώσεις τη θεία! 

ΥΓ: Στη φώτο η Λώρα να μην χωνεύει ότι την βγάλαμε στην βεράντα ενώ υπήρχε Χριστουγεννιάτικο τραπέζι εντός του σπιτιού.