Μικρό μου σαχλοκουδουνάκι,

που αλαλάζεις από ενθουσιασμό

μπρος σε καθετί trendy

που αποκαλείς φίλο οποιοδήποτε

έχεις χαιρετήσει πάνω από δύο φορές,

δια χειραψίας παρακαλώ,

με το νυχάκι να προεξέχει κάτι πόντους

για να μπορείς να απλώνεις με άνεση

το χρωματάκι που θα δίνει ένα τόνο χαράς

και αισιοδοξίας και θα διώχνει σα σκιάχτρο τη μιζέρια

Μικρό μου σαχλοκουδουνάκι,

που θεωρείς κορόιδο όποιον προσφέρει

χωρίς αντάλλαγμα

που ποτέ δε δείχνεις τον έρωτά σου, την αγάπη σου

που ποτέ δε θέλεις κανέναν, μόνο οι άλλοι σε θέλουν

που όλες σου οι γνώσεις είναι παπαγαλία

στο στοματάκι μιας κάργιας

που αγγίζεις την τέχνη μόνο στις βραδινές σου εξόδους

που εκθειάζεις τα δισύλλαβα στις μεγάλες πίστες

και απόλυτα χαρακτηρίζεις ψευτοκουλτουριάρικο

ό,τι σου πέφτει κομματάκι βαρύ

Μικρό μου σαχλοκουδουνάκι,

που διαλαλείς περήφανο την ελληνικότητά σου

αλλά τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς

σε εξουθένωσαν και θες άλλους τέσσερις αιώνες χαλάρωσης,

γι’ αυτό η συμπλήρωση στοιχείων σε έτοιμη φόρμα

είναι για σένα πνευματική κόπωση

Μικρό μου σαχλοκουδουνάκι,

που είσαι εκεί, όχι από επιλογή,

αλλά επειδή δε χωράς αλλού

που έχεις ανασφάλειες για το μυαλουδάκι σου

και σε χρόνο dt μεταμορφώνεσαι σε πράσινο,

γλοιώδες, κουτοπόνηρο πλασματάκι

που ό,τι δε φτάνει το χαμηλώνει, το ισοπεδώνει

για να το πατήσει και μετά να το φτύσει

Μικρό μου σαχλοκουδουνάκι,

σου στέλνω διαδικτυακά την κατάρα μου:

μην αξιωθείς ποτέ να ακούσεις Χατζηδάκι.