Τώρα πια το τηλέφωνο δεν κάνει υπερωρίες όπως παλιά. Καλύτερα;

Δεν έχω και τη διάθεση να τηλεφωνήσω σε κανένα φίλο. Έχουνε μείνει φίλοι; Μπα, οι περισσότεροι είναι πλέον γνωστοί με τους οποίους 2 φορές το χρόνο συναντιόμαστε για ποτό. Καμιά φορά λέμε και μερικές κουβέντες περισσότερες.

Φταίει κάποιος; Όχι. Οι δρόμοι που χωρίσανε, οι επιλογές, τα χρήματα, ο χρόνος. Και η απόσταση μεγαλώνει ολοένα. Μετριέται σε χώμα αλλά κυρίως σε ψυχή.

Και όμως, τους αγαπάω όλους. Διότι μεγαλώσαμε μαζί. Στο μεταξύ, έμαθα να ζω, χωρίς τη φωνή, το γέλιο, τον καημό τους. Τρέχω κι εγώ να προλάβω τη ζωή που επέλεξα.

Μου τη δίνει η όλη κατάσταση, η αλήθεια να λέγεται. Αλλά έτσι είναι. Μεγαλώσαμε. Όπου να΄ναι θα φάμε και κουφέτα. Για να δούμε ποιος θα κερδίσει το στοίχημα, που βάλαμε μια πιωμένη νύχτα, που ήταν όλη η παλιά παρέα μαζί.