(photo from http://www.actuabd.com)

Κόμικς και εικονογραφημένα μυθιστορήματα δεν ανήκουν στα βιβλία που αγαπώ. Αν εξαιρέσεις τον Αστερίξ δηλαδή, που αγόρασα μέχρι και βέρσιονς σε αρχαία ελληνικά και τοπικές παγοχωρίτικες διαλέκτους. Τα μοιραζόμασταν με τον κατά έξι χρόνια νεαρότερο αδερφό μου, τον μπέιμπι μπρο, ο οποίος εν τέλει έγινε και ιδιοκτήτης της Άστεριξοβιβλιοθήκης μας.

Α, και μερικές σκόρπιες αναγνώσεις, καλοκαιρινές, των Κλασσικών εικονογραφημένων.

Πέρσι αγόρασα το περίφημο "Logixomix" των Δοξιάξη, Παπαδημητρίου και Παπαδάτου, που τόσο αγαπήθηκε και στο εξωτερικό. Επιφανειακή αναγνώστις εικονογραφημάτων λοιπόν.

Πιιιιιιιιιιιιιιιιιιι, να! Πώς τόλμησα να ξεχάσω τον λατρεμένο μου Αρκά; ...Επειδή κι αυτές οι συλλογές πέρασαν στην κατοχή του μπέιμπι μπρο; ... Έχω να τις δω 2-3 χρόνια τώρα που το σκέφτομαι...τς τς τς

Τέλοσπάντων.

Το κείμενο σήμερα άρχισε λόγω του "Ρεμπέτικο"υ. Το παρέγγειλα μόλις χτες, μέχρι την Παρασκευή θ΄αφιχθεί στο βιβλιοπωλείο.

Ρεμπέτικο, εικονογραφημένο. Το φαντάζεστε; Δυο τρεις εικόνες που βρήκα στα παγοχωρίτικα, το φτιάχνουν ακόμη πιο σκοτεινό και απόκοσμο από ότι το φαντάζεται ο μέσος Ευρωπαίος. Δεν ξέρω αν δένει μουσικά και ιστορικά με την πραγματικότητα, ο γάλλος David Prudhomme όμως έχει βραβευτεί για το συγκεκριμένο του βιβλίο σε 3 διεθνή φεστιβάλ κόμικς.

Επιπλέον το βιβλίο κυκλοφορεί ήδη σε αρκετές γλώσσες, νομίζω από τον Δεκέμβριο κυκλοφορεί και στα ελληνικά, ενώ από τον Ιούνιο του 2010 κυκλοφόρησε και στα παγοχωρίτικα.

Εμπνεύσμένος από τη γαλλική έκδοση του βιβλίου της Γκέιλ Χολστ «Ο δρόμος του ρεμπέτικου», που εκδόθηκε στα αγγλικά και στα ελληνικά, το 1975, ο David Prudhomme, μας ταξιδεύει στην Αθήνα του 1936. Δικτατορία Ιωάννη Μεταξά στην Ελλάδα, οι πρώτες παράνομες μαζώξεις με τραγούδια που έφεραν την Ανατολή μέσα στη νύχτα της Δύσης, την ίδια στιγμή που το μπουζούκι και ο μπαγλαμάς διώκονται από το δικτατορικό καθεστώς για χάρη μιας Ελλάδας που θ' ανήκει στην Ευρωπαϊκή Δύση.

Η αναρχική ζωή των πρωταγωνιστών, με χασίς, καβγάδες, σεξ και μουσική στους τεκέδες, και ό,τι άλλο ανήκει στις μορφές του χώρου, όπως μπορεί να την φανταστεί ο γάλλος καρτουνιστ.

(photo from http://www.graphic-novel.info)

Για να δούμε..