Είναι κάποιες στιγμές που λέω << Εντάξει, άνθρωποι είμαστε μπορεί και να έτυχε>>.
Είναι στιγμές που λέω << Φτάνει, τα έχω περάσει ξανά και ξανά και δεν μπορώ άλλο>>.
Έτσι πιστεύω πως νιώθω και σήμερα. Νιώθω ότι κάποιος προσπάθησε να με βγάλει από τα όρια μου και να με κάνει να κακιώσω.
Στην αρχή αρχή ναι, ομολογώ πως θύμωσα. Πως ήθελα να βρω το δίκιο μου μέσα σε δρόμους, μέσα σε σκέψεις, μέσα σε ανθρώπους.
Ξέρω ότι το δίκαιο σου δεν μπορείς να το βρεις εύκολα, αν και η αλήθεια κάποια στιγμή λάμπει και φαίνεται και δεν κρύβεται για πάντα.
Αυτό που έχω να πω είναι πως δεν πρόκειται να κρατήσω κακία σε όσους προσπαθούν για κάποιο λόγο να με κάνουν να νιώσω άσχημα.
Ο κόσμος τόσα χρόνια πληγώνει άσχημα, ίσως και από χόμπυ, γιατί έτσι έχει μάθει. Αν αυτό σας κάνει να νιώσετε καλύτερα... Κάντε το!
Και επειτά, τους εχθρούς τους δημιουργούμε οι ίδιοι μας...Δεν ξεφυτρώνουν έτσι ένα πρωινό. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε! Αντίο σας...