Έμπηξα στην ψυχή σου δυο αγγέλους
Να μοιάζει η καρδιά σου με ουρανό
Έδιωξα τους κεραυνούς με βέλος
Να μην πονέσουν ότι αγαπώ

Δεν έπαψα ποτέ να σε στηρίζω
Στις στάλες δίψας της ψυχής
Δεν έπαψα ποτέ να σε γυρεύω
Σαν οδηγό σε έβλεπα ζωής

Κι είσαι έρωτας φως μου,
Φόβος και προσμονή
Πόνος και λυτρωμός μου,
Σε ότι με ανησυχεί...
Είσαι εσύ ο θεός μου,
Που μου δίνει αφορμή
Να αντέξω τα πάντα
Σε ότι μπροστά μου βρεθεί
Τα πάντα εσύ, σκοτάδι και αυγή

Έκλεψα από τον ήλιο δυο αχτίδες
Να σε αγκαλιάζουν όταν θα ξυπνάς
Γέμισα τα σύννεφα μ' ασπίδες
Να μην χαλάσουν όσα λαχταράς

Σου γέμισα το είναι με λουλούδια
Τα στήθη με χαρά της προσμονής
Έγινα ένα κομμάτι στη ζωή σου
Από αυτά που δεν είναι μιας στιγμής

Κι είσαι έρωτας φως μου,
Φόβος και προσμονή
Πόνος και λυτρωμός μου,
Σε ότι με ανησυχεί...
Είσαι εσύ ο θεός μου,
Που μου δίνει αφορμή
Να αντέξω τα πάντα
Σε ότι μπροστά μου βρεθεί
Τα πάντα εσύ, σκοτάδι και αυγή