Ηταν δυο, ηταν τρια, ηταν πεντε η οχτω

Ξυλακια στον αερα δε μπορω να θυμηθω

Ψαχνω χιλιους τροπους να παω να κοιμηθω

Προβατακια δε μετραω, ας ζυγισω παγωτο

Ηταν εξι, ηταν εννια, ηταν εντεκα χιλιαδες

Τα μυρμηγκια στην αυλη ειναι πια μυριαδες

Ψαχνω χιλιους τροπους για να τα ξεφορτωθω

Αν δε φυγουν απο μονα τους, θα τα κανω φαγητο

Θα βαλω και σιτες για το μονιμο εχθρο

Καλοκαιρι πλησιαζει, πρεπει να σουλουπωθω

Μα καθε διαιτα που κανω, πεφτει σε κενο

Λες να φταιει το φρουτο μετα το παγωτο;

Η μηπως η σερενατα μετα το φαγητο;

Γεραματα μας πιασανε καλη μου

Φτερα σαν τη σερβιετα εβγαλε κι  η συνταξη μου

Δεν εχουμε μελλον μεσα στο ντουνια

Την ωρα που γεννηθηκαμε, μας εδωσαν μπουνια

Μπουνια η αγαπη σου, στα στηθη μου σημαδι

Χαιρετισματα θα δωσω και απο σενα βρε στον Αδη

Γεια χαρα