Mου είπαν ότι δεν χρειάζεται να σε αγαπώ. Ότι δεν αξίζει να σε σκέφτομαι. Πως εκεί έξω θα βρω χιλιάδες. Είχαν δίκιο. Δεν μπορώ να σε αγαπώ. Όχι παραπάνω από ότι τώρα  Γιατί έχεις στοιχειώσει το μεγαλύτερο μέρος της καρδιάς μου. Ίσως δεν έπρεπε να σου πω πως σε αγαπώ. Όχι τότε. Όχι τόσο νωρίς. Μα μου ήταν αδύνατο να κρατηθώ. Η καρδιά μου ήταν ο οίκος της μορφής σου και το σε αγαπώ η πιο γλυκιά φράση για να σε καλέσω να ασπαστείς για λίγο την ευσπλαχνία του θεού έρωτα. Δεν μπορώ να σε αναγκάσω να με πιστέψεις μα ούτε και να έρθεις κοντά μου. Ζήσε μέσα στον κόσμο των χιλιάδων που όλοι αποκαλούν. Ψάξε να βρεις την ευτυχία. Πάλεψε το. Δεν θα είναι εύκολο να βρεις το άλλο σου μισό. Και όχι γιατί είναι δύσκολο. Απλά αγναντεύεις σε λάθος λιμάνι. Θα είμαι εδώ για σένα. Αρκεί να με σκεφτείς. Να με ζητήσεις. Να ξεφύγεις από την κάθετη σκέψη και πορεία της ζωής σου. Ήμουν εδώ. Είμαι εδώ. Θα είμαι εδώ… Με ακούς; Το λιμανάκι που θα αράξουν τα συναισθήματα σου…