Ήταν ένα παιδί που μετρούσε τ'αστέρια

Κι είχε ονειρευτεί πως μια μέρα

Βασιλιάς θα ντυθεί και με τα δυο του τα χέρια

Θα κινεί όλη τη γη σα μια γυάλινη σφαίρα

Ήταν ένα παιδί που μιλούσε στο κύμα

Κι είχε σ'όλους μας πει πως μια μέρα

Νικητής θα ντυθεί και πως πάνω απ'το βήμα

Θ'απογειωθεί, θα χαθεί στον αέρα

Στο Λούνα Παρκ του χρόνου γυρίζει ο τροχός

Πολύχρωμα μπαλόνια γεμάτος ο ουρανός

Το τρενάκι του χρόνου ταξιδεύει διαρκώς

Γεμάτα τα βαγόνια έτσι κι αλλιώς

Τα πρόσωπά τους μοιάζουν να είναι γελαστά

Μα γρήγορα χλωμιάζουν αρχίζει η βουτιά

Είναι ένα παιδί που τώρα πια γνωρίζει

Πως το τέλος και η αρχή είναι ένα

Προσπαθεί να κρατηθεί, δε θα πάψει να ελπίζει

Πως θα πάρει τη στροφή πριν να σπάσουν τα φρένα

Για τον Αργύρη που πέταξε νωρίς..

Γεια χαρά φίλε!