Σπασμένα κοχύλια

Ταξιδεύουν σε θάλασσες

Με μια βάρκα γεμάτη αυταπάτες

Ματώνουν τα χείλια

Απ'τα λόγια που αντάλλαξα

Σε στιγμές που μου μοιάζαν φευγάτες

Καλπάζω καβάλα σ'ένα κύμα

Μήπως δω του φάρου το σήμα

Να μου κλείνει το μάτι

Μια υδάτινη ανταύγεια από φως

Τρεμοπαίζει και χάνεται καθώς

Μου γυρίζει την πλάτη

Χαμένη η παρτίδα

την πορεία δεν άλλαξα

Θα αφεθώ σε γαλάζιους εφιάλτες

Η αλήθεια που είδα

Στις ψυχές που ναυάγησα

Τους δρόμους μου κλείνει απ'όλους τους χάρτες