Παραπλανήθηκα.

Μέσα στη ζάλη  του κρασιού,

Περιπλανήθηκα

Κι αποκοιμήθηκα.

Και όταν ξύπνησα,

Μέσα σε σύννεφο ταξίδευα λευκό

Κι είχα εσένα για οδηγό.

Ακολουθούσα των ματιών σου τον μαγνήτη,

Που με τραβούσε, σ΄έναν παράξενο πλανήτη.

Κι αναρωτήθηκα

Αν πράγματι κοιμήθηκα,

Ή αν αποπλανήθηκα.

Μα δε φοβήθηκα.

Και όταν γλίστρησα,

Απ' τις σταγόνες της βροχής μου είπες να πιαστώ,

Να σκαρφαλώσω και μαζί σου να ενωθώ

Σ'έναν ατέλειωτο χορό, έξω απ' τον χρόνο.

Και αιωρήθηκα.

Μα αναρωτήθηκα,

Αν πράγματι κοιμήθηκα...