Ο ήλιος σβήνει τις ακτίνες του στο βυθό της θάλασσας και μετά χάνεται στο βυθό της.....

Το βλέμμα ταξιδεύει στο απέραντο γαλάζιο και η σκέψη καράβι που περιπλανιέται στην γαλανή αγκαλιά της!!!!

Κάθε λιμάνι μοιάζει διαφορετικό κι όμως στο τέλος μοιάζουν όλα αφιλόξενες ακτές γεμάτες κοφτερά βράχια....

Μα το ταξίδι συνεχίζεται... με την ίδια προσμονή κάθε ανατολή.... και τις ίδιες χαμένες ελπίδες κάθε δειλινό....

Είναι αναπόφευκτο το ταξίδι στη θέα της ....

Ο ήχος της μαγεύει σαν σειρήνες που προκαλούν με την μελωδία τους... χορεύουν στα αφρισμένα κύματα και σε παρασέρνουν στον ξέφρενο ρυθμό... που τις πιο πολλές φορές φορές σε αφήνει ναυαγό κάτω απο έναν συννεφιασμένο ουρανό....

Να ψάχνεις μια νέα ανατολή που θα την συνοδεύει ένα υπέροχο δειλινό....!!!