Κι ομως δεν ενιωσα ποτε ασχημα επειδη εκλαψα. Το κλαμα ησυχαζε τα νευρα μου και εβαζε μυαλο σε οσους με εκαναν να κλαψω.

Κι επειτα γεμιζα δωρα. Εκεινα σε σχημα καρδιας που δεν χωρουσαν στα χερια μου, στην αγκαλια μου.Ηταν ικανο αυτο να γεμισει την καρδια μου;

Ξεχυνομασταν στις πλατειες τσουρμο παιδιων για να ξεχασουμε και να γεμισουμε παιζοντας στις λασπες το κενο της ψυχης μας...

Χρονια που δυο γονεις δουλευαν για να συμπληρωσουν ενα μισθο....Για να σου δωσουν την ευκαιρια να σπουδασεις σημερα....

Και αυριο να μην εχεις δουλεια...Ελλαδα