.. το ταξίδι ξεκίνησε στην σιγαλιά της νύχτας, όταν η γλυκιά ζαλάδα τον βύθισε σε έναν άλλον κόσμο, τον ονειρόκοσμο! Ξάφνου βρέθηκε σε μια πραγματικότητα ακριβώς όπως την ήθελε, όλα όσα επιθυμούσε ήταν γεγονός.. όλοι οι άνθρωποι  μια γροθιά, χωρίς διαχωρισμόυς, όλοι ίσοι προς ίσοι με την διαφορετικότητα να προβάλλεται ως κάτι θετικό και χωρίς να αποτελεί λόγο προστριβών ή χλευασμού, μια τέλεια  κοινωνία ανθρώπων, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του ΙΔΑΝΙΚΟΥ! 

Σε αυτήν την πραγματικότητα συγκατοικούσε ο ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ με την παιδική ΦΑΝΤΑΣΙΑ, κάθε τι όμορφο, παραμυθένιο ήταν αληθινό.. νεράϊδες, ξωτικά και κάθε λογής παραμυθένιο πλάσμα, κυκλοφορούσε ανάμεσα στους ανθρώπους και ζούσαν αρμονικά σε έναν κόσμο που πλημμύριζε το χρώμα, οι δρόμοι στρωμένοι με αγνό χώμα που σε κάθε βροχή ξεχείλιζε η ευωδιά του, ένας ουρανός γαλάζιος με έναν ήλιο που έλουζε με τις λαμπερές αχτίδες του κάθε ψυχή, τα νερά σε ποτάμια, θάλασσες και λίμνες ήταν πεντακάθαρα!

Το καλύτερο σε αυτόν τον κόσμο ήταν ότι δεν υπήρχε καμία ανάγκη για δόξα και χρήμα, μόνο η ανάγκη για απέραντη ΑΓΑΠΗ που ήταν απλά γεγονόνος από όλους για όλους!

Η μουσική κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο με τον καθένα να δίνει τη νότα του σε μια παγκόσμια κοινώνια πραγματικής ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και ΕΥΤΥΧΙΑΣ !

...... Ένας γδούπος έδωσε τέρμα στις ουτοπικές εικόνες.. κουβέρτες, σεντόνια και μαξιλάρια, ένα κουβάρι στο πάτωμα κι αυτός ένα αγουροξυπνημένο κουφάρι που σφαδάζει.. ένας πόνος στο κορμί του και στην ψυχή του, εφάμιλος με τα καρφιά που βαράει δυνατά ο πραγματικός κόσμος στα παιδιά του.. μόνο του παυσίπονο η ανάμνηση του ΟΝΕΙΡΟΚΟΣΜΟΥ!