Γιατί τί θα πει τελικά χρόνος?? Με σημείο αναφοράς τη γέννηση, το πότε θα κάνεις πράγματα μέχρι τη στιγμή που θα σε πάνε τέσσερις... Οπότε τί με λέτε.. ναι ο χρόνος περνάει, δεν αντιλέγω, αλλά τί σημασία έχει τελικά (το πότε γεννήθηκες, το που κλπ); Ο προσδιορισμός αυτός μήπως βοηθάει μόνο στον καλύτερο προγραμματισμό των ενεργειών που χρειάζονται να γίνουν και σε τίποτα άλλο; Απορώ κι εξίσταμαι και από τη στιγμή που είδα στην έκθεση του μεγάλου Salvador Dalli γραμμένο το εξης "Από τη στιγμή που η θεωρία της σχετικότητας εκθρόνισε το χρόνο, εκείνος επανείλθε με τον ρόλο που του είχε αποδώσει ο Ηράκλειτος", μπερδεύτηκα.. Ναι τα πάντα ρει, αλλά σε σχέση με τι; Το πηλίκο χρόνου/ χώρου* ανθρώπινος παράγοντας και καταστάσεις που τον περικλείουν;

Απλά θέλω να καταλήξω στο ότι έχουμε θεοποιήσει τόσο τον χρόνο που ξεχνάμε να ζούμε.. βάζουμε όρια εκεί που δε χρειάζονται.. μπαίνουν μπροστά θέματα ανούσια μπροστά στην ολότητα που θα απλωνόταν μπροστά μας άν δε χτίζαμε τείχη.. Τα συμπεράσματα δικά σας!