Σε υπονόμους ξενυχτώ να κοιμήσω τον καημό μου
Πίσω από κουρτίνες να σκεπάσω το όνειρο μου
Είναι το φως για λίγους σε παρέα κορακιών
Υποσχέσεις που δοθήκαν με σφραγίδα των ποτών

Κι έτσι περνάνε οι ώρες σε ένα ρολόι πλαστικό
Κι έτσι περνάνε οι ώρες σε ένα έργο χωρίς σκοπό
Κι έτσι περνάνε τα χρόνια σε ένα σύμπαν συμβατικό
Κι έτσι περνάνε τα χρόνια εκεί που πάντα πατάω εγώ

Σε υπονόμους ξενυχτώ να ηρεμήσω τα απομεινάρια μου
Σε στενά ξεδιπλώνω κομμάτια από τα σενάρια μου
Είναι η αλήθεια παιχνίδι σκληρό στον κόσμο αυτό
Ξεψυχάει  στεγνή η  ανάσα  στον τελευταίο ασπασμό