Μόλις άνοιξαν τα μάτια σου. Δεν θέλω να σου πω καλημέρα. Θέλω απλά να σε κοιτώ και να σε σφίξω στην αγκαλιά μου. Έτσι απλά. Να χαθώ, να βυθιστώ στην θάλασσα των ματιών σου και να παρασυρθώ από τα κύματα των συναισθημάτων σου στην πιο γλυκιά βαρκάδα της ζωής μας. Είναι τόσο ωραία εδώ. Τόσο ήρεμα. Τόσο γλυκά. Τόσο όμορφα. Τόσο ταιριαστά. Όπως είναι και τα χείλη σου πάνω στα δικά μου. Η πνοή του έρωτα που πανηγυρίζει ανενόχλητα για τα όσα κατάφερε να κατακτήσει. Για όσα έβαλε και αυτός το χεράκι του να αναδιθούν στην επιφάνεια και να δέσουν μεταξύ τους στο πιο ψηλό κατάρτι των επιθυμιών μας. Και είσαι εδώ μαζί μου. Πάνω από το σεντόνι των φόβων μας που καταπατήσαμε καιρό τώρα. Φίλα με και όπου βγει... Φίλα με σαν να μην υπάρχει αύριο... Κι όσο υπάρχει κόβε μου την πνοή κάθε μέρα λέγοντας μου σ'αγαπώ...Έρωτα...