τα φύλλα θα μαζέψω του ανέμου τα ρηγμένα
καθένα τους μια πίκρα στου πόνου τη σειρά
επάνω τους η μοίρα σκιτσάρει τα γραμμένα
μαζί με τις χαρές μας σαπίζουν σταθερά

μα κάποια θα κρατήσω υγρά η ξεραμένα
παράδειγμα στη μνήμη στο μέλλον διδαχή
βαλσάμωμα στο χρόνο να τα κοιτώ θλιμένα
λυχνάρια να τα τρίβω αγάπη μήπως βγει 

σαν φύλλα τα όνειρά μας πετάνε νύχτα μέρα 
σε ξένα μονοπάτια σ’ αυλές νοσταλγικές 
με φίλους το φεγγάρι τον ήλιο τον αέρα 
γεμάτα επιθυμίες γεμάτα προσευχές

τα χρόνια σαν τα φύλλα σκουπίζει η ζωή μας
μελάνι στη σφραγίδα φιλιά στο χωρισμό
προσάναμα μονάχα στην κρύα την ψυχή μας
σταγόνες μετρημένες για λίγα σ’ αγαπώ

μια στίβα από φύλλα θα ήθελα να κάψω 
να βγάζουν άσπρη φλόγα καινούργια αναλαμπή
με κάρβουνα ασπρισμένα τον στίχο μου να γράψω
στο όνειρό μου έστω να δω μια νέα αρχή

τραγούδια να μοιράζω στου έρωτα το δρόμο 
σαν μέλισσα ν’ αφήνω παντού το ίδιο πάθος
μα ξέρω θα σκοντάψω στον άσπλαχνο τον νόμο 
πως είναι η δεύτερη ζωή και χίμαιρα και λάθος


Περισσότερα: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Splatt_Forums&file=viewtopic&topic=31703&forum=5&gotolast=1#ixzz3HQswpJcJ