Το τηλέφωνο χτυπούσε.

Αγουροξυπνημένος όπως ήμουν, έτρεξα να το σηκώσω.

-Καλημέρα!!

Ήταν η φωνή σου στην άλλη άκρη – η μέρα φώτισε.

-Πως είσαι σήμερα;

Μακάρι να πάγωνε ο χρόνος. Να μην κατέβαζα ποτέ τ’ακουστικό...

Το τηλέφωνο χτυπούσε. Αλλά εγώ βαριόμουν να το σηκώσω.

Κι έτσι σε έχασα...