Υπέροχες φωνές έδωσε η Φύση πολλές, στον ελληνικό χώρο. Ίσως γιατί μας έδωσε και τόση θάλασσα, που έχει ανάγκη από τέχνη να την υμνεί.

Όμως υπάρχει μία γυναίκα, που δεν μπορείς να την πεις ούτε ερμηνεύτρια ούτε τραγουδίστρια. Καλλιτέχνις; Ούτε! Της πέφτουν όλοι οι τίλοι λειψοί. Μια μορφή που κάποτε, όταν εμείς θα γεράσουμε ,θα μας φαντάζει μυθική. Μια είναι αυτή, που ραγίζει καρδιές μόνο με τη χροιά της φωνής της, με τον λυγμό μοναξιάς που αναβλύζει από την ψυχή της. Μάγισσα ή Νεράιδα, κάθε φορά που την ακούω, κλαίω σαν μωρό.

Καληνύχτα λοιπόν, με μια Αγάπη μικρή. Σε μουσική Μιχάλη Δέλτα, στίχους Τάνιας Τσανακλίδου. Και φυσικά, θα κοιμηθούμε με την υπέροχη φωνή της.

Μια αγάπη μικρή

Απόψε η αγάπη μας θα γίνει ένα τραγούδι
στ’ αστέρια θα φτάσει ψηλά
ζωής λευκό λουλούδι.
Μη με ρωτάς γιατί πονώ
τα μάτια σου όταν κοιτάζω
βαθιά κρυμμένο μυστικό
το βλέμμα σου φορώ
κι αλλάζω.

Πίστεψα κι άφησα γι' άλλη μια φορά
τη φωτιά της ψυχής να μ' αγγίξει ξανά
με πράγματα, λόγια δικά μας μοναδικά
μιας αγάπης μικρής η βροχή ξεκινά
Μη σταματάς.

Στα όνειρά μας έρχεται, τα δίνει και τα παίρνει
Δεν ξέρω αν θ’ αντέξουμε σε αυτό
το κάτι που μας δένει.
Το χέρι μου στο στήθος σου
χαράζει μιαν αλήθεια
στο βάθος του ορίζοντα ο έρωτας
δε γίνεται συνήθεια.

Πίστεψε κι άφησε γι' άλλη μια φορά
τη φωτιά της ψυχής να σ' αγγίξει ξανά
με πράγματα, λόγια δικά μας μοναδικά
μιας αγάπης μικρής η βροχή σταματά.
Μη σταματάς
Να μ' αγαπάς.
Μη σταματάς
Να μ' αγαπάς

Καληνύχτα σε όσους πάνε για νάνι, καλό ξημέρωμα σε όσους συνεχίζουν και καλημέρα σε όσους ξύπνησαν.

 Μμμμμάκια σας!