Τι κρίμα να έχεις τόσες σκέψεις στο μυαλό σου και να μην μπορείς να τις μοιραστείς με κανέναν...

’λλοι να σε σνομπάρουν κι άλλοι να μην ξέρουν καν για τι πράγμα ακριβώς μιλάς...

Να κάνεις όνειρα κι άλλοι να σε κοροϊδεύουν λέγοντας πως είσαι ονειροπόλος...

Να ελπίζεις και να σε γιώνουν με το να σου λένε δεν υπάρχει ελπίδα να συμβεί για αυτό που ελπίζεις...

Γιατί ο κόσμος τελικά είναι πάντα εναντίον σου? Γιατί εκεί όπου σου δίνουν σημασία ξαφνικά εξαφανίζονται?

Γιατι? Γιατι?