Bloq δίχως τίτλο
Διότι όλα τα ωραία αλλάζουνε όνομα και μορφή.
23 Μαΐου 2007, 02:34
Άμβλωση-Έκτρωση-Διακοπή Κύησης-Τεχνητή Αποβολή-Φόνος-Προσωπική υπόθεση;


«Κατά της διακοπής κύησης ακόμα και όταν πρόκειται για σοβαρούς λόγους υγείας του εμβρύου (σύνδρομο down, μεσογειακή αναιμία) τάσσεται η Ιερά Σύνοδος, αντιδρώντας στις θέσεις της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής. Μάλιστα στην ανακοίνωσή της η Εκκλησία κάνει λόγο για κρυπτορατσισμό.Συγκεκριμένα, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος σημειώνει: «η Εκκλησία μας καταδικάζει αυτόν τον κρυπτορατσισμό, τιμά το αγαθό της ζωής ως ιερό μυστήριο ακόμη και μέσα από αναπηρίες. Ο πόνος γεννά την αγάπη και όχι η καλοπέραση του ευγονικού σχεδιασμού.» 

Απόσπασμα από ελληνική ειδησιογραφική πύλη. Μάλιστα! Εντελώς κάθετα διαφωνεί εδώ και δεκαετίες η Εκκλησία της Κύπρου, η οποία έδωσε το πράσινο φως στις αμβλώσεις, όταν ο προγεννητικός έλεγχος δείξει πως το έμβρυο είναι ασθενής του σύνδρομου down ή της μεσογειακής αναιμίας. Αποτέλεσμα είναι πως, η Κύπρος, έχει γίνει υπόδειγμα στη δραστική μείωση της Μεσογειακής Αναιμίας, ανά τον κόσμο. Φυσικά, εδώ η Εκκλησία μας, μπορεί να χαρακτηριστεί και ως σπαρτιάτικη, που ευλογεί τον Καιάδα.

 Ό,τι και να λένε οι Εκκλησίες, η αλήθεια είναι πως μόνο η εγκυμονούσα αποφασίζει αν θα κρατήσει το μωρό της ή όχι. Και δεν μιλάμε μόνο για τις περιπτώσεις του ασθενούς εμβρύου, όχι βέβαια! Πόσες από εμάς δεν είχαμε συμμαθήτριες ή φίλες που πέρασαν από την κόλαση της έκτρωσης; Πόσες από μας δεν βιώνουνε το άσχημο χτυποκάρδι όταν η περίοδος αργοπορεί;  

Η όλη εμπειρία μόνο σαν κόλαση μπορεί να χαρακτηρισθεί. Τα ηθικά διλήμματα, ο φόβος για την επέμβαση και οι συνέπειες της, το μετατραυματικό σοκ, η απομόνωση. Οι τύψεις. Συνέβη σε μια πολύ καλή μου φίλη, και από το γελαστό πειραχτήρι μεταμορφώθηκε σε μαύρη σκιά για πάνω από ένα χρόνο. Κι ας είχε τη συμπαράσταση των γονιών της. Την αγάπη τους. Είχε και εμάς, τις 2-3 φίλες της, που το ξέραμε και προσπαθούσαμε μάταια να την συνεφέρουμε. Ακόμα και τώρα τρέμω να την ρωτήσω αν μετάνοιωσε ποτέ την απόφαση της.Η φίλη μου, ήταν τότε 21 χρονών, όχι 15 και 16..

Πραγματικά, ένα τέτοιο σοκ στην εφηβεία είναι το τελευταίο που χρειάζεται ένα κορίτσι. Χωρίς να υπολογίζουμε και την αποδοκιμασία της Εκκλησίας ή της Κοινωνίας. Το βάρος που κουβαλάει στην ψυχούλα της και ο φόβος αν είναι δυνατή μια μελλοντική εγκυμοσύνη, όταν θα είναι έτοιμη για τη μητρότητα, φτάνουν και περισσεύουν.

 Προσωπικά, έχω περάσει μόνο από το καρδιοχτύπι της αργοπορημένης περιόδου. Και όσο απορριπτική είμαι στη θεωρία, τόσο εύκολα πέρασε από το νου μου η διακοπή κύησης στην πράξη.. Διότι, στο μεταξύ, είχα χωρίσει, ήμουν οικονομικά εξαρτώμενη από άλλους, και το πανεπιστήμιο δεν σηκώνει φοιτήτρια μητέρα μεγαλώνει μόνη της παιδί. Άσε που το κλάμα και η κακομοίρα των παλιών ελληνικών έργων δεν ήταν ποτέ στη φύση μου. 

Η συζήτηση μεγάλη,ο διχασμός ακόμα μεγαλύτερος. Όμως αλήθεια, τι να κάνει η έγκυος-θύμα βιασμού; Να κρατήσει το μωρό για αποδειχτικό στοιχείο; Τι νιώθει ένας άνθρωπος όταν ξέρει πως είναι καρπός βιασμού και η ζωή του δεν τραβά το ενδιαφέρον του Χόλιγουντ; Τι θα κάνουμε στο μέλλον αν ο προγεννητικός έλεγχος, εντοπίζει πως το έμβρυο θα εξελιχθεί σε χοντρό/κοντό/.άσχημο/ χαζό/ναρκομανή/ περιθωριακό ενήλικα; Πόσο ρατσιστές αντέχουμε να γίνουμε με τα μελλοντικά παιδιά μας; Τέτοια πόρτα δεν τρώει κανείς ούτε στα πιο ακριβά κλαμπς του Λονδίνου! 

Αν η Εκκλησία θέλει να βοηθήσει την κατάσταση, τότε να πάρει το Κράτος από το χεράκι και να φτιάξουνε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά που μεγαλώνουνε μόνο με τη μητέρα τους.Οικονομικά, νομικά, ηθικά, χρειάζονται τη στήριξη, όσες γυναίκες αποφασίζουν να κρατήσουν το παιδί τους και ας είναι μόνες.  

Για περισσότερες πληροφορίες, ρίξτε μια ματιά στο www.bioethics.gr   

17 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

mnk (23.05.2007)
Μπραβο.
Καταπιαστηκες με πολυ καυτη πατατα και το ανεπτηξες στις πραγματικες του διαστασεις, χωρις φοβο αλλα με ελεγχομενο παθος.

Δεν ειναι αστεια τα πραμματα.
Κολαση, οπως το λες. 25 χρονια μετα, ξερω καλα οτι ειμαι παιδοκτονος.
MyNameIsDo (23.05.2007)
Πλησιάζουν και οι καιροί που θα επιλέγουμε εμείς το ΄είδος΄ παιδιού που θα θέλαμε. Δηλαδή, όχι εμείς, οι τάσεις της μόδας. Αλήθεια, το σύνδρομο down δεν είναι δά και κάτι τόσο απαράδεκτο πιά. Πιό απαράδεκτη κι αυθαίρετη μου δείχνει η απόφαση της εκκλησίας της Κύπρου. Αλλά δυστυχώς οι ανά τον κόσμο αρχές πρέπει να παίρνουν θέση κι αποφάσεις που να εκπροσωπούν ΄όλους εμάς΄.
Άν θέλεις διάβασε και ένα βιβλίο που έχει γράψει ο αρχιμανδρίτης Νικόλαος Χατζηνικολάου (πολύ γνωστός και πολύ μορφωμένος), λέγεται ΄ελεύθεροι απο το γονιδίωμα΄. Στο συγκεκριμένο θέμα επεκτείνεται αρκετά και δεν παίρνει τη θέση που περιμένει κάποιος απο έναν ΄παπά΄. Παραθέτει όλες τις γνώσεις που έχει συλλέξει σε μιά δική του διατριβή. Βέβαια τίθεται υπέρ των αποφάσεων της εκκλησίας της Ελλάδας, δίνοντας όμως κατευθυντήριες συμβουλές πρός αυτήν. Συμφωνείτε στίς απόψεις σας αρκετά.
yiannisyiannis (23.05.2007)
Αγαπητή Χάρις, αν και το θέμα που έθεσες έχει ήδη συζητηθεί παλιότερα στο φόρουμ, μια που σε απασχόλησε, θα γράψω κι εδώ τις απόψεις μου.
Θεωρώ από όποια πλευρά κι αν το εξετάσεις, φονικό την έκτρωση και σύγχρονους Καιάδες τα μαιευτήρια που τις υλοποιούν.
Έστω ότι οι γιατροί διέγνωσαν κατά τη διάρκεια της κύησης μια χρωματοσωμική ανωμαλία, η οποία θα προκαλέσει σύνδρομο Down, Μεσογειακή αναιμία, καρδιακή ανεπάρκεια ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Αυτό δικαιολογεί την απόφαση να σκοτώσουμε το μωρό;

Θέτω δύο ερωτήματα που δείχνουν πόσο παράλογη είναι η πράξη της έκτρωσης :

1) Ποιος ρώτησε το δύσμοιρο το έμβρυο, ποιος του έδωσε δικαίωμα επιλογής αν επιθυμεί να ζήσει με αναπηρία ή όχι; Κανείς! Είναι εντυπωσιακή η εγωκεντρική απόφαση της μητέρας ή του πατέρα, οι οποίοι αποφασίζουν για δική τους ευκολία, να καταδικάσουν σε φρικιαστικό θάνατο το μωρό τους. Διότι κατά τη διακοπή της κύησης, το μωρό διαμελίζεται και κονιορτοποιείται, μέσω της διαδικασίας της αναρρόφησης.

2) Άντε να δεχθούμε πως οι γονείς έχουν το δικαίωμα σαν άγγελοι της κολάσεως, να αποφασίζουν για το θάνατο του ανάπηρου εμβρύου τους και προχωρούν στην έκτρωση. Κανείς δεν εγγυάται πως ένα υγιές έμβρυο, θα παραμείνει εφόρου ζωής υγιές. Έστω ότι γεννούν ένα 100% υγιές μωράκι, το οποίο όμως παθαίνει ένα ατύχημα και μένει ανάπηρο. Τι θα κάνουν σε αυτή την περίπτωση; Θα το σκοτώσουν και πάλι; Αυτός ο κύκλος αίματος πότε κλείνει;

Για κάποια πράγματα πρέπει εμείς οι ίδιοι να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και να μην δικαιολογούμαστε επειδή η εκκλησία δεν ανταποκρίνεται όπως θα έπρεπε στο ρόλο της ή το κράτος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του. Εμείς την κάνουμε σωστά;
yiannisyiannis (23.05.2007)
Προς mnk:
Φίλε μου δεν είσαι παιδοκτόνος από τη στιγμή που το μετάνοιωσες. Όλα τα συγχωρεί ο Θεός, όταν υπάρχει μετάνοια. Κανείς μας δεν είναι αλάνθαστος, όλοι έχουμε κρίματα, άλλος μικρότερα κι άλλος μεγαλύτερα.
Tropaiatissa (23.05.2007)
Χάρις, έπιασες ένα πολύ σοβαρό και ΤΕΡΑΣΤΙΟ θέμα!

@yiannisyiannis
"1) Ποιος ρώτησε το δύσμοιρο το έμβρυο, ποιος του έδωσε δικαίωμα επιλογής αν επιθυμεί να ζήσει με αναπηρία ή όχι; Κανείς! Είναι εντυπωσιακή η εγωκεντρική απόφαση της μητέρας ή του πατέρα, οι οποίοι αποφασίζουν για δική τους ευκολία, να καταδικάσουν σε φρικιαστικό θάνατο το μωρό τους. Διότι κατά τη διακοπή της κύησης, το μωρό διαμελίζεται και κονιορτοποιείται, μέσω της διαδικασίας της αναρρόφησης."

Σ' αυτό διαφωνώ, γιατί πιστεύω πως το θέμα δεν είναι ότι γίνεται (μόνο) για την ευκολία των γονέων. Και το ίδιο το παιδί που θα'χει σύνδρομο down θα περνάει πολύ δύσκολα! Τυχαίνει να ξέρω κάποιους ανθρώπους που το παιδί τους έχει σύνδρομο down, και παιδί αντιμετωπίζει πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα απ' ότι οι γονείς του!
yiannisyiannis (23.05.2007)
Προς dalarofili:
Καλά κάνεις και διαφωνείς, απόψεις ανταλλάσσουμε, σημασία έχει ο καθένας να είναι αληθινός και κίνητρό του να είναι η αγάπη.. Μια λοιπόν που γνωρίζεις μια τέτοια οικογένεια, ρώτησε σε παρακαλώ αυτό το παιδάκι αν επιθυμεί να πεθάνει ή αν προτιμούσε να μην είχε γεννηθεί και πες μας τι σου απάντησε. Επίσης θα ήθελα να θέσω ένα ακόμη ερώτημα. Μπορεί κανείς να προεξοφλήσει ότι στα χρόνια που ζούμε η ιατρική δεν θα ανακαλύψει θεραπευτικές αγωγές ή ακόμη περισσότερο γονιδιακές επεμβάσεις, οι οποίες θα θεραπεύουν τα άτομα που πάσχουν από σύνδρομο Down? Γιατί να στερήσουμε από κάποιες ψυχές την ελπίδα;
Dimitrios_En_MH (23.05.2007)

Χάρις,

Μόλις διάβασα το μήνυμα σου. 13:10.
Με το που διάβασα το μήνυμα, δεν μου βγαίνει να σου πω καλό μεσημέρι.
Δύσκολο θέμα διάλεξες για ανάλυση. Πολλά τα γιατί και τα διλλήματα.

Με την φτωχή μου την καρδιά, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι, μας λείπει πολύ ταπεινοφροσύνη, για αυτό και μας λυπούν όλα τα παραπάνω και μας δυσκολεύουν.
Θέλει πολύ ανάλυση και δεν έχω το χρόνο να το κάνω.

Θα φανώ γραφικώς με αυτό που θα πω. Μα, μια είναι ποια η μόνη οδός για όλα τα παραπάνω. Και για αυτά που έχουν έρθει, και για αυτά που θα έρθουνε.
Όσοι από εμάς έχουμε το χάρισμα της προσευχής, να ζητάμε το έλος για όλες τις παραπάνω δυσκολίες.

Δύσκολο θέμα διάλεξες. Μα, εμείς οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι για τα δύσκολα. Κουράγιο. Έχει πολύ πόνο το θέμα.

Ευχή και προσευχή μου,
να έρθουμε όλοι προς το Φ. Ω. Σ.
Και να γίνουμε όλοι Φίλοι Σταυρού.
movflower (23.05.2007)
Καλή σας μέρα!
mnk μου, θα συμφωνήσω με τον Γιάννη, ότι από τη στιγμή που μετανοιώνεις, παύεις να είσαι ένοχη. Κι εγώ δηλώνω ένοχη, όχι γιατι το έκανα στην πράξη, αλλά στο μυαλό. Η μόνη διαφορά, είναι πως εγώ είχα τελικά "τύχη" και ήταν μια απλή καθηστέρηση.

Δήμητρα μου, αυτή η τάση για ίδιους ανθρώπους είναι που με φοβίζει και εμένα. Τώρα η στάση της Εκκλησίας της Κύπρου, δεν μπορεί εύκολα να κατακριθεί, καθώς όταν πάρθηκε η απόφαση η Κύπρος είχε ένα μεγάλο ποσοστό του πληθησμού, που έπασχε από την μεσογειακή αναιμία. Τώρα, δεν ξέρω αν σκέφτεται να αλλάξει τη στάση της, αφού υπάρχουνε πια, φαρμακευτικές αγωγές, που βοηθάνε στην καλυτέρευση και επιμύκηνση της ζωής αυτών των ανθρώπων. Να προσθέσω όμως, ότι ως και πριν λίγα χρόνια, τα ζευγάρια έκαναν και έλεγχο για να δούνε αν έχουνε το γονίδιο της Μ.αναιμίας. Αν το έφεραν και οι δύο, συνήθως δεν προχωρούσαν σε γάμο. Με τις δύο αυτές τακτικές, έχει μειωθεί δραστικά ο αριθμός ανθρώπων που φέρουν την Μεσογειακή Αναιμία. Αν είναι σωστό ή λάθος, δεν ξέρω, είμαι πολύ μικρή για να κρίνω.

Γιάννη μου, δεν άνοιξα θέμα προς συζήτηση, απλά τις σκέψεις μου παρέθεσα, σε ένα θέμα που υπάρχει ξανά στις ειδήσεις, τις τελευταίες μέρες.Θα σου απαντήσω μόνο στο τελευταίο σου ερώτημα, γιατί τα άλλα είναι απλά θέμα άποψης. Η Εκκλησία και το Κράτος, ως άρχουσες δυνάμεις, πρέπει επιτέλους, να αλλάξουνε την τακτική τους από τα συνθέμελα.
Πολλά κορίτσια, που θέλουνε να κρατήσουνε το μωρό τους, είναι μόνα τους. Για αυτό ή θα υποκύψουνε στο κακό της αποβολής ή θα κρατήσουνε το μωρό αλλά θα δαχτυλοδείχνονται από τον περίγυρο τους. Διότι ακόμα, οι ανύπαντρες μητέρες στην Ελλάδα(ή Κύπρο) δεν τυγχάνουν των ίδιων δικαιωμάτων με τις παντρεμένες μητέρες. Στην Κύπρο μάλιστα, πριν λίγα χρόνια, το τηλεοπτικό κανάλι της Εκκλησίας (ο Λόγος, που τώρα ανήκει στο MEGA), απέλυσε δημοσιογράφο-παρουσιάστρια γιατί ήτανε ανύπαντρη και έγκυος. Εννοείται, πως έγινε πανικός! Αντί να χαιρετίσει την απόφαση της, να κρατήσει το παιδί, και να την βοηθήσουν, την διώξανε! Αυτή η πράξη, φυσικά και κακοχαρακτηρίστηκε από τον Λαό, αλλά και από μέλη του Κλήρου. Αν μιλήσουμε και για το οικονομικό στήριγμα, άστα! Ψύχουλα δίνει το Κράτος! Αν δεν λανθάνομαι είχα διαβάσει, πως στην Ελλάδα το επίδομα "ανέρχεται" στα 80 ευρό το μήνα. Αστρονομικό ποσό και πολύ καλή βοήθεια για μια μητέρα. Για Κύπρο, ούτε που σκέφτομαι να ρωτήσω. Αν δεν έχεις τους γονείς σου, τότε είσαι απλά μόνη!
Αυτά προς το παρόν.

Καλή σας μέρα και πάλι! :)))))))
movflower (23.05.2007)
Γιάννη μου, συνεχίζω! :))))
Η Εκκλησία καλά κάνει και μας δίνει κατευθηντήριες γραμμές, αλλά πρέπει να λάβει και αυτή τις ευθύνες της. Διότι ο βοσκός, σαν δει ένα πρόβατο να απομακρύνεται από το κοπάδι, έχει καθήκον να πάει να το φέρει. Οι δικοί μας, απλά μας φωνάζουνε να γυρίσουμε πίσω. Ως πιστοί.

Χρύσα μου, είναι τεράστιο θέμα, αλλά δυστυχώς είναι και καθημερινό πρόβλημα, που αντιμετωπίζουνε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες ή ζευγάρια. Και την κόλαση που περνάνε, την κατακρίνουνε με μεγάλη ευκολία οι υπόλοιποι.
Όσο αφορά το παιδάκι που γνωρίζεις, θα συμφωνήσω με τον Γιάννη, πως παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, και τον φόβο που έχουνε οι γονείς του, για το τι θα κάνει, όταν αυτοί έχουνε φύγει από τη ζωή (Γιατί και αυτός είναι μεγάααλος φόβος), δεν θα ήθελε να μην ερχόταν ποτέ στη ζωή.

Δημήτριε μου, λυπάμαι που στεναχώρησα το μεσημέρι σου, αλλά τα δυσάρεστα θέματα, δεν πρέπει να τα βάζουμε συνέχεια κάτω από το χαλί και να τα ξεχνάμε.
Δίκαιο έχεις, πως εμείς οι άνθρωποι είμστε φτιαγμένοι για τα δύσκολα, αλλά προς το παρόν, μιλάμε όλοι εκ του ασφαλούς. Από την άλλη, όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο μαλθακώνουμε.
Όμως δεν ξέρω αν η έκτρωση είναι η εύκολη λύση. Ίσως να είναι η πιο επιπόλαια λύση, σε ένα δύσκολο πρόβλημα. Δεν παύει όμως να είναι η κόλαση, ενώ η απόφαση να κρατήσουμε το παιδί, είναι απλά το δύσβατο μονοπάτι.

Καλή σας μέρα!

Emilia_ (23.05.2007)
Einai ontws poly lepto thema.. k nai,pisteyo pws o logos peftei stin mitera, k oxi sto kathe kratos i ekklisia....sigoura oso k na aporripteis ayti tin idea, mono otan pareis mia mikri geysi apo kathisterisi sxetiki pou eipes, se asxeti fasi tis zois sou, to katalavaineis....! :-(
Dimitrios_En_MH (23.05.2007)

Δεν παύει όμως να είναι η κόλαση, ενώ η απόφαση να κρατήσουμε το παιδί, είναι απλά το δύσβατο μονοπάτι.

Χάρις,

Είναι αλήθεια ότι, κομμάτι από το παρόν θέμα το έχω ζήσει προσωπικά.
Είχε συμβεί να βιώσω το γεγονός μιας διακοπής κύησης σε ένα πολύ φιλικό και αγαπητό μου ζευγάρι από την Ενορία μου.

Από ένα σημείο και μετά, μερικά θέματα είναι και σε ένα ποσοστό προσωπικά.
Είναι αλήθεια ότι, δεν μπορούμε να ζητήσουμε να σηκώσει κάποιος,
κάποιον σταυρό που δεν έχει την ψυχική δύναμη, θέληση και επιθυμία να το κάνει.

Όμως όλες αυτές οι ευκαιρίες, είναι που μας βοηθάνε να γνωρίσουμε καλύτερα τον
Εαυτό μας, να δούμε τελικά πόσο αδύναμοι είμαστε όλοι και να ταπεινωθούμε.

Είναι αλήθεια ότι όλοι έχουμε κομμάτι Ευθύνης.
Και θα πρέπει να βγούμε από τον λήθαργο. Έχει πολύ πόνο.

Όλα γύρος μας έχουν γίνει, για να μας αποκοιμίζουν και να μας ναρκώνουν σε ένα προσωπικό ναρκισσισμό. Αγάπη για τον Εαυτό μας και μόνο.

Μα, FastFood λύσεις στις ανθρώπινές σχέσεις δεν υπάρχουν. Χρειάζεται πολύ υπομονή, προσωπικό χρόνος, και δουλειά για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μα δυστυχώς πια, κάνεις μας δεν έχει υπομονή και χρόνο.

Πολύ φοβάμαι ότι θα έρθει περισσότερος πόνος στην ανθρωπότητα.
Γιατί είναι το μονό που μπορεί να μας αφυπνίσει.

Ο λόγος που δεν χαιρόμαστε στις μέρες μας, τα τόσα αγαθά, και τρέχουμε από εδώ και από εκεί, είναι γιατί ότι κάνουμε δεν έχει ευλογία από τον Θεό.
Και δεν έχει την ευλογία της ευχαριστίας, γιατί δυστυχώς σκεφτόμαστε μόνο για τον εαυτό μας και αδιαφορούμε για τον πλησίον.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει πολύ έργο που γίνετε αθόρυβα και ταπεινά.
Ας μην ξεχνάμε ότι Κράτος και Εκκλησία είμαστε όλοι.

Εδώ υπάρχει μια πολύ όμορφη δραστηριότητα στην Ελλάδα με την στήριξη της Εκκλησίας:
http://www.unborn.gr/

Μην το παίρνεις προσωπικά, ότι με στενοχώρησε με το κείμενο.
Απλά τα λόγια σου ήρθαν να με αφυπνίσουνε για κάτι
που θα έπρεπε να κάνω, και δεν έχω κάνει ακόμα.

Σε ευχαριστώ.
χχχ
movflower (24.05.2007)
Αιμιλίτσα μου, έτσι είναι...

Δημήτριε μου, δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι από οσα αναφέρεις. Με την πρώτη ευκαιρία θα επισκεφτώ και τη σελίδα που αναφέρεις, για να δω περί τίνος πρόκειται.

Φιλιά σας!
bthan (24.05.2007)
Τελικά "βούτηξες" πάλι στα βαθειά!! Το θέμα είναι μεγάλο και δε μπορώ μάλλον να το αναπτύξω με ένα σχόλιο. Προσωπική μου γνώμη πάντως είναι πως κανείς άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα ν'αφαιρεί μια ανθρώπινη ζωή είτε αυτή είναι στην αρχή της είτε στο τέλος της. Από εκεί και πέρα ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Η ζωή μας μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη μια κόλαση όταν δεν τις αναλαμβάνουμε ή όταν αντιμετωπίζουμε με επιπολαιότητα κάποια πράγματα που είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Η εκκλησία και η κάθε εκκλησία δε μπορεί να λειτουργεί ως ηθικός "μπαμπούλας" ούτε να υποκαθιστά τη κρατική νομοθεσία και μέριμνα. Δίνει μια κατεύθυνση και βοηθά ως αρωγός ως ένα σημείο. Θα πρέπει όμως και η ίδια η κοινωνία να είναι ώριμη να στηρίξει τέτοιες καταστάσεις. Πολύ φοβάμαι πως δεν είναι. Αν αύριο αλλοτριωθούμε τόσο ώστε να συμβουλευόμαστε έναν "προχωρημένο" προγεννητικό έλεγχο προκειμένου να τεκνοποιήσουμε μόνο όμορφα και έξυπνα παιδιά σίγουρα θα έχουμε φτιάξει ένα "σύγχρονο" Καιάδα πολύ χειρότερο από αυτόν των Σπαρτιατών. Και βέβαια θα είμαστε εμείς οι ίδιοι υπεύθυνοι που θα έχουμε σιγά σιγά διολισθήσει σ'ένα τέτοιο χάλι...
movflower (24.05.2007)
Θάνο μου,
"κανείς άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα ν'αφαιρεί μια ανθρώπινη ζωή είτε αυτή είναι στην αρχή της είτε στο τέλος της."

Αυτό εδώ είναι το πιο σημαντικό από όλα. Στο οποίο κανένας δεν μπορεί να διαφωνήσει.

Φιλιά σου!
sunwing (26.05.2007)
Η πρόληψη είναι σοφότερη της έκτρωσης αναμφίβολα . (Και όπου πρόληψη=έννοια πολυδιάστατη)
augoustos (27.05.2007)
Lypamai poy vlepw oti asxoleiste mono me tis gynaikes.Kai oi antres exoume tis tipseis mas kai to lew giati milw apo proswpikh empeiria.
H prolhpsh oopws les filh sunwing einai swsth alla sthn dikh mas periptwsh den htan eparkhs. Kathari atyxia.
H Ekklisia kala kanei na min tromazei ta paidia. Arketa exoume sto kefali mas.

Diafwneite?
renabill (30.05.2007)
Όσοι είναι έξω απ'το χωρό πολλά τραγούδια λένε....Η Εκκλησία δεν πιστεύω πως βοηθάει πάντα πραγματικά όλους όσους έχουν ανάγκη,αλλιώς δε θα χε τεράστια περιουσία,θα αξιοποιούσε ακίνητα που έχει στην κατοχή τους για άστεγους, ή κακοποιημένες γυναίκες κ.α Λοιπόν ας αφήσει τις συμβουλές.Συμφωνώ απόλυτα με το κείμενό σου.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
movflower
Χάρις
πολύχρωμη


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/movflower

Μπλοκάκι με σημειώσεις. Λίγο από όλα. Μπλαμπλαμπλά, μουρμουρμούρ, τραλαλά. Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Ok,το παραδέχομαι. Ενίοτε και γκρινγκριν. Ανθρώπινη είναι και μερική γκρίνια.

Tags

αρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα



Επίσημοι αναγνώστες (29)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links