Περί Αγάπης - Το σήκουελ.

Αφού καταπιαστήκαμε να μιλάμε για την Αγάπη θα σας μιλήσω για τον γάμο μιας Τουρκάλας φίλης μου, που γνώρισα στο Διαδύχτιο. Και την οποίαν αγαπώ βαθιά.

Η φίλη μου αυτή, λοιπόν, έχει πίσω της ζωή, που θα ζήλευε η κάθε δακρυγόνα πρωταγωνίστρια βραζιλιάνικης τηλενουβέλας, όμως δεν μοιράζεται τα βάσανά της, σχεδόν με κανένα. Είναι το πιο κεφάτο πλάσμα που γνωρίζω και ζει για το σήμερα.

Αυτό το "ζήσε το σήμερα", στάθηκε αφορμή μια μέρα, να μου μιλήσει για τη ζωή της και το πρόβλημα υγείας που την βασανίζει μέχρι και σήμερα. "Για αυτό, αποφάσισα να ζω το σήμερα, γιατί δεν ξέρω αν αύριο, θα είμαι πάλι εδώ."  Όπως και κανένας μας δεν το ξέρει, βεβαίως βεβαίως, αλλά η Ι. είχε μεγαλύτερο ποσοστό να μην είναι εδώ, από τον καθένα μας.

Ε, λοιπόν, αυτός ο ’γγελος επί Γης, με τα τρελλά μυαλά, που μου ρίχνει και καμιά δεκαριά χρόνια, πήρε τη Μεγάλη Απόφαση, να νοικοκυρευτεί. Με τον άνθρωπο της, είναι μαζί ήδη κάποια χρόνια. Αυτό το Σαββατοκύριακο, θα τελέσουν τον Πολιτικό τους γάμο στην Κωνσταντινούπολη.

Σημειώνω πολιτικό γάμο, γιατί ο εκκλησιαστικός θα λάβει χώρα στην Ελλάδα. Μετά που θα βαφτιστεί η Ι και θα γίνει Κατερίνα. Το να αλλαξοπιστήσει κανείς, για χάρη της Αγάπης, είναι μια από τις μεγαλύτερες θυσίες που υπάρχουνε. Πραγματικά, δεν ξέρω αν ποτέ θα το έκανα. Όταν, λίγους μήνες πριν, το συζητούσαμε, τη ρώτησα πως νιώθει που θα κάνει τέτοια θυσία.

"Ξέρεις, με τον Α γελάμε πολύ. Ζούσαμε τόσο καιρό χώρια και όμως ήμασταν μαζί.'Οταν ήμουν στο νοσοκομείο, μια βδομάδα σε κώμα, ο Α ήταν εκεί και μου κρατούσε το χέρι. Έκλαιγε και περίμενε να ξυπνήσω όταν ακόμα και ο χειρούργος μου έδινε 20% επιβίωση με σίγουρη κάποια αναπηρία. Ξύπνησα κια τον βρήκα εκεί. Μετά έμαθα ότι δεν έφυγε από το πλευρό μου. Τώρα,εγκατέλειψε και τη ζωή  του στην Ελλάδα, για να είναι μαζί μου, εδώ. Το λιγότερο, που μπορώ να κάνω είναι να γίνω Χριστιανή. Πως αλλιώς να του δείξω ότι τον αγαπώ; Και μετά, αν το θέλει ο Θεός και οι γιατροί, θα βάλουμε επιτέλους μπρος για το παιδάκι μας!"

Ήθελα πολύ να ήμουνα τώρα εκεί, αλλά η πολιτική γραφειοκρατία με δυσκόλεψε πολύ. Έτσι θα τα πούμε στην Ελλάδα, στα βαφτίσια της ή στον εκκλησιαστικό γάμο που θα κάνουνε το συντομότερο δυνατόν.

Παιδιά, ΒΙΟ ΑΝΘΟΣΠΑΡΤΟ! Κούκλα μου, όταν με το καλό σου διαβάσει τις ευχές μου ο Α σου, να ξέρεις ότι σε αγαπάω πολύ! Από τα βάθη της καρδιάς μου, σου εύχομαι να είσαι πάντα χαμογελαστή, για να σκορπάς την χαρά και σε άλλους!