Σπιτι, απόγευμα, τετάρτη

Φυστίκια κρόκερ και νερό. περνάω καιρό ακόμα έτσι.

Γύρισα απο Γερμανία Σαββάτο ξημερώματα και απο εκεί κατευθείαν για Στούπα. Ακολούθησε ένα τέλειο Σαββατοκύριακο και κατόπιν μια μουντή Δευτέρα. Μουντή σαν την επιστροφή μας. Μυρίζει ξεραϊλα.

Στην Γερμανία, στο καμπάρε Ντίβα, μια Τσέχα με ξετίναξε. Αλλάξαμε τηλέφωνα. Με περιμένει, την περιμένω, δύσκολο να πω. Κάθε μέρα η ανάμνηση πάει πιο μακριά, η επιθυμία της πιο κοντά. ϊδια η Julian Moore. Δεν θυμάμαι το όνομα της, δεν το θυμόμουν από το πρώτο λεπτό και έτσι όπως κύλησε η βραδιά δεν είχε και καμία σημασία ακόμα κι με λέγανε Μαρία κι εκείνη Τάσο.

’λλο ένα φυστίκι πήρε τον κατήφορο. Σε λίγο κι εγώ ακολουθώ.

Αύριο πρωί πρωί πάω θεσσαλονίκη. Ξημερώματα στην Τσιμίσκη για κουλούρι και γάλα από τον Χατζή. Μετά δουλειές. Το μεσημέρι θα πάω Σίνδο, στις γραμμές, για τσίπουρο και μπακαλιαράκια.

Κι όλα αυτά, μακριά σου.

I just cant think of the pieces of my life without you.

Χρησιμοποιώ όποιον βρω για να καλύψω τα κενά που αφήσαμε, για να στηριχτώ στον κόσμο που φτιάξαμε και που αφήσαμε.

Αν δεν με κάψει ο Θεός, θα με κάψω εγώ. Σίγουρα.

τετάρτη, 29.5.07