Έφτασαν επιτέλους οι διακοπές και μετράω πια ώρες!!! Χθες βράδυ έκατσα να χαζέψω τους νέους τουριστικούς χάρτες..

Πάντα μου άρεσε η εξερεύνηση χαρτών πάσης φύσεως. Γεωφυσικοί, πολιτικοί ,ιστορικοί ή τουριστικοί έχουν όλοι τη χάρη τους. Πολύτιμα εργαλεία! Από το σχολείο το είχα διαπιστώσει. Με σήκωσε μια φορά ο δάσκαλος να πω γεωγραφία και ήμουν σχεδόν αδιάβαστος..  Μα ακριβώς δίπλα μου στο πίνακα υπήρχε κρεμασμένος ένας τεράστιος χάρτης που τα είχε όλα με κάθε  λεπτομέρεια! ’ρχισα να περιγράφω αυτά που έβλεπα και πήγαν όλα μια χαρά.Στο τέλος εισέπραξα και μπράβο γιατί  λέει ήμουν εξοικειωμένος με το χάρτη!! Τόσο το χάρηκα που ανέλαβα να φτιάξω έναν μεγάλο για τη τάξη. Ακολούθησαν κι άλλοι..

Τη πρώτη φορά που κατέβηκα μικρός στο κέντρο της Αθήνας το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να πάρω έναν καλό χάρτη-οδηγό ώστε να μη χαθώ. Μα και τα επόμενα χρόνια συνέχισα να αγοράζω βελτιωμένες εκδόσεις δίχως να υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη..

Στις καλοκαιρινές εξορμήσεις το πρώτο που έβαζα στο σάκο ήταν ένας καλός χάρτης.. Ούτε για σαφάρι σε άγνωστες αφρικανικές ζούγκλες να πήγαινα..

Μα και τώρα ακόμα , στην εποχή του Google Earth το ίδιο το βιολί.Πρόσφατα αγόρασα κι ένα GPS. Δε το πολυχρησιμοποιώ στο αυτοκίνητο (έχω άλλωστε κι εκεί τους απαιτούμενους χάρτες αν χρειαστεί!!) αλλά το βρήκα πολύ ενδιαφέρον ως εφαρμογή  αλλά και ως χαρτογράφηση..

Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να πιστεύω πως αυτή η έφεση στους χάρτες έχει και ψυχολογικά αίτια. Δε γίνεται ,κάτι συμβαίνει.. Τώρα που το σκέφτομαι ακόμα και το μπρελόκ στα κλειδιά του αυτοκινήτου δεν είναι τίποτ'άλλο από μια πυξίδα... Τυχαίο είναι κι αυτό;;;;

Πάντα ήθελα να ξέρω που πατώ και που βρίσκομαι. Και πάντα ενδομύχως διατηρώ ένα φόβο μήπως χάσω το προσανατολισμό μου σε άγνωστα δίχως νόημα μονοπάτια.. Μήπως αυτό τελικά είναι; Ένας χάρτης όπως και να το κάνουμε παρέχει ένα σωστό δρόμο και αποτελεί μια σχετική ασφάλεια... 

Αν είναι έτσι πάντως τα πράγματα μου φαίνεται να μην τα έχω πολυκαταφέρει..
Ενώ υπάρχουν απόλυτα αξιόπιστοι χάρτες για τα βουνά ,τα ποτάμια και τις θάλασσες δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο για τους ανθρώπους ώστε να μπορούμε να τους προσεγγίσουμε με την ίδια ασφάλεια..

Ο καθένας είναι και μια μη χαρτογραφημένη άγνωστη απέραντη περιοχή. Σε ορισμένους μάλιστα συναντούμε και κάτι δύσβατα, απόκρημνα μονοπάτια που δυσκολεύουν ή κάνουν απαγορευτική κάθε προσέγγιση. Μόνο αν υπάρχει αμοιβαιότητα και ειλικρινής διάθεση μπορούμε να τους πλησιάσουμε πραγματικά...

 Όταν δεν υπάρχουν τα παραπάνω κάθε προσπάθεια είναι μάταιη. Κι όχι βέβαια μόνο μάταιη αλλά κι επιβλαβής για μας τους  ίδιους... Που νομίσαμε πως πλέουμε  σε ήσυχα, φιλικά και γνώριμα νερά και βρεθήκαμε ξαφνικά ανάμεσα σε αμέτρητους κι εχθρικούς υφάλους ανειλικρίνειας και ψυχρότητας...

Πάντως για να κλείσω τη πικρή αυτή παρένθεση και να επιστρέψω πάλι στο θέμα του γεωγραφικού  χάρτη θα πω πως ήταν πολύ καλός και υπεραναλυτικός!!! Αφού ξεχώρισα και το μικροσκοπικό χωριό μου μέσα, δε χωρά καμιά αμφιβολία περί αυτού...

Καλό Καλοκαίρι λοιπόν και προσοχή μη «χαθείτε» πουθενά !!!