Δελτίο τύπου του Μ. Πυροβολάκη....

Τέσσερα χρόνια ακούμε το «Χαμόγελο σου»... (το δικό μας χαμόγελο όμως κόβετε με τις κορώνες σας αγαπητέ...)
Τρία χρόνια ακούμε το «Τι λείπει»... ( να σου πω εγώ τι λείπει.... σπουδές....)
Δυο χρόνια ακούμε το «Μοίρα μου έγινες»... ( συγκεκριμένα έγινες η δίκη μας κακιά μοίρα να σε ακούμε στο ραδιόφωνο κάθε τρεις και λίγο...)

Κοινό τους χαρακτηριστικό; η βιολόλυρα του Μάνου Πυροβολάκη!! ( έτσι τέτοια λέγε μας να γουστάρουμε “βιολολύρα....” πσσσσσσσ .... να σκάσουν όλοι οι μη έντεχνοι που δεν ξέρουν τη βιολολύρα του Πυροβολάκη... Αφού τώρα στην Κρήτη κυκλοφορούν και μαντινάδες για βιολολύρες...”)

“Επήγα και αγόρασα καινούρια γεμιστήρα...

θα την αδειάσω ολάκερη σαν πάιζεις βιολολύρα..”

Με το ιδιαίτερο μουσικό του ύφος, που καταφέρνει να συνδυάζει την κρητική παράδοση με την pop μουσική (οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοκτονία όλους τους λυράρηδες των Χανίων ) , ο Μάνος Πυροβολακης έχει δώσει από τα πρώτα του κιόλας βήματα το προσωπικό του στίγμα στην δισκογραφία (έρμη και ταλαίπωρη δισκογραφία... μία το στίγμα της Μπάμπαλη... μία το στίγμα του Πυροβολάκη....έγινες πουά....)

Οι εμφανίσεις του με τον Νίκο Πορτοκάλογλου, τον Νίκο Ζιώγαλα, την Αναστασία Μουτσάτσου, τον Κώστα Λειβαδά, τον Στάθη Δρογώση ( που είναι η Μπάμπαλή???) αλλά και η συμμετοχή του στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας συνοδεύοντας την Ελευθερία Αρβανιτάκη στο «Τι λείπει», (αυτό δεν το ήξερα... διασυρμός globally .... ε βέβαια ....το Ανατολικό Τιμόρ δεν ήξερε τον Πυροβολάκη... τον έμαθε τώρα. Δεν είχαμε λυράρηδες στην Ελλάδα που σου παίζουν πεντοζάλη και χορεύουν και τα φρύδια σου... φρύδια είπα... βάλαμε τον Πυροβολάκη...) τον έχουν καταξιώσει σαν έναν από τους πιο ταλαντούχους και ιδιαίτερους τραγουδοποιούς της νέας γενιάς (αααα ναι, τώρα θυμάμαι....είναι εκεί που καταξιώθηκε και ο Πολυκανδριώτης....) !