Απο μικρή φοβόμουν το σκοτάδι...δεν μπορούσα να κοιμηθώ μόνη μου την νύχτα.Δεν είχα αντιμετωπίσει ποτέ πρόβλημα γιατί έμενα με τους γονείς μου...μέχρι που σταμάτησα να μένω...Και τότε όμως για να κοιμηθώ έφερνα τους φίλους μου σπίτι...Ειδικά μια κολλητή μου είχε μετακομίσει σχεδόν σε μένα!Ήρθε ένα βράδυ όμως πριν περίπου τέσσερα χρόνιαπου δεν έβρισκα κανέναν να έρθει..Μάταια έψαχνα οποιονδήποτε δικό μου άνθρωπο να έρθει.Και εγω τι θα έκανα?Πως θα κοιμόμουν μόνη..?Δεν το είχα κάνει ποτέ..Θα ήμουν όλο το βράδυ μόνη μου σε ένα μεγάλο άδειο σπίτι...Δεν μπορούσα να το κάνω!Το είχα πάρει απόφαση.Θα έμενα ξύπνια μέχρι οι πρώτες,λυτρωτίκες αχτίδες του ηλίου έδιωχναν το σκοτάδι που τόσο φοβόμουν...Και τι θα έκανα μέχρι τότε..?Εκείνη την περίοδο δεν είχα ούτε τηλεόραση..ούτε υπολογιστή!Πως θα περνούσαν οι ώρες..?Στο σπίτι πλήρη ησυχία..Κάθησα λοιπόν στο πιάνο μου και άρχισα να παίζω...δεν ήξερα τι έπαιζα..αλλά σιγά σιγά άρχισε να δημιουργείται μια όμορφη μελωδία...και άρχισαν να βγαίνουν απο μέσα μου λογια...τραγουδούσα τους φόβους μου..και τις σκέψεις που έκανα για να τους διώξω..Και έγινε ένα τραγούδι..Ένα τραγούδι που δεν έγινε για να γίνει επιτυχία σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό..αλλά για να διώξει τον φόβο μου...Και τα κατάφερε!Δεν ξαναφοβήθηκα απο τότε...μπορώ να κοιμάμαι μόνη μου τα βράδυα...

Να οι στίχοι που έδιωξαν μια για πάντα το σκοτάδι απο την ζωή μου...

Κάθομαι πάλι αυτό το βραδυνό μοναχός

και οι αμφιβολίες έρχονται ξανά στην ψυχή

Πως ραγίζει έτσι ο φόβος την μικρή μου καρδιά

και τα δάκρυα καυτά αναβλύζουν ξανά                                                                               

Αφού το ξέρω καλά πως Εσύ δεν με άφησες ούτε μια στιγμή

μακριά απο την ζεστή σου αγκαλιά..τα ουράνια φτερά                                                            

Σαν βροχή με πλυμμηρίζουν κακές σκέψεις ξανά

ο εχθρός με πολεμάει μέσα στην σκοτεινιά

το ανθρώπινο μυαλό πως βαραίνει με μιας

και η καρδιά μου νοσταλγεί να έρθει το φως ξανά                                                                

Αφου το ξέρω καλά πως Εσυ με κρατάς δυνατά και έχεις προστάξει

δικούς σου αγγέλους να με διαφυλάσσουν σε κάθε μου οδό,δεν είμαι μοναχός

Δεν θέλω πλέον να φοβάμαι φόβο νυκτερινό

ούτε την ημέρα απο τίποτα κακό

γαιτί έκανα τον Κύριο καταφύγιο

την ελπίδα μου την έχω στηρίξει σε Αυτόν

Αφου το ξέρω καλά πως Εσυ Ιησου γλυκέ είσαι κοντά μου

και φτάνει μόνο να σε φωνάξω,να έρθεις εδώ..να λάμψει το φως